VIDEO
Προσοχή! Εάν το πρόβλημα επανέλθει με την πάροδο του χρόνου, μπορείτε να αφαιρέσετε εντελώς το ωστήριο και να χρησιμοποιήσετε την ομπρέλα ως ημιαυτόματο. Ωστόσο, για αυτό, είναι απαραίτητο να εξασθενήσετε προκαταρκτικά το κεντρικό ελατήριο όσο το δυνατόν περισσότερο (αυτό γίνεται με την αποκοπή ενός μέρους του ελατηρίου) και την αφαίρεση των ελατηρίων στις δοκούς.
Η ομπρέλα χρησιμεύει ως απαραίτητο αξεσουάρ σε βροχερό καιρό, προστατεύοντας από τα ρεύματα του νερού και του ανέμου. Αν μετά από άλλη κακοκαιρία έχει χάσει την ελκυστικότητά του ή κάποιο από τα κύρια μέρη του έχει σπάσει, μην απελπίζεστε και μην βιαστείτε να το πετάξετε. Μπορεί πάντα να διορθωθεί! Πριν επισκευάσετε μια ομπρέλα, μελετήστε τη συσκευή της, προσδιορίστε εάν είναι δυνατόν να επισκευάσετε ένα ελαττωματικό ανταλλακτικό. Μερικές φορές, για αυτόματες κατασκευές, μπορεί να χρειαστείτε τη βοήθεια ειδικού.
Υπάρχουν ποικιλίες σχεδίων και διαφορές μεταξύ των μηχανισμών αναδίπλωσης μεταξύ τους. Το πιο σημαντικό μέρος κάθε ομπρέλας είναι το κουβούκλιο, το οποίο αποτελείται από μεταλλικό σκελετό ή πλαστικές βελόνες πλεξίματος, πάνω στις οποίες τεντώνεται ύφασμα και μια μονοκόμματη ή πτυσσόμενη λαβή. Κάθε μοντέλο μπορεί να εξοπλιστεί με απλή ή αυτόματη κίνηση. Όλες οι ομπρέλες χωρίζονται συμβατικά σε:
καλάμια - έχουν ένα διευρυμένο θόλο από πυκνό ύφασμα, μια στιβαρή λαβή.πτυσσόμενος - οι κατασκευές διαθέτουν τηλεσκοπική συσκευή, μπορούν να διπλωθούν - να μειωθούν σε μέγεθος (από δύο έως πέντε φορές).Ανάλογα με τον μηχανισμό ανοίγματος, υπάρχει μια διαίρεση στους ακόλουθους τύπους:
μηχανικός - Άνοιγμα και κλείσιμο με το χέρι, δεν υπάρχουν κουμπιά στη λαβή.ημιαυτόματος - ανοίγουν χειροκίνητα, ο αυτόματος μηχανισμός κλείνει τον θόλο όταν πατηθεί το κουμπί και η ράβδος της λαβής διπλώνεται με το χέρι.αυτόματο - το κουμπί ανοίγει τον θόλο, αλλά πρέπει να τον κλείσετε με την προσπάθεια του χεριού σας.πλήρως αυτόματο - Χρησιμοποιείται ένα κουμπί για άνοιγμα και κλείσιμο, δεν χρειάζεται προσπάθεια.
Τα σχέδια διαφέρουν από μοντέλο σε μοντέλο, αλλά υπάρχουν βασικές λεπτομέρειες για όλες τις ομπρέλες. Κύρια στοιχεία:
ύφασμα τεντωμένο πάνω από το πλαίσιο.
μια ράβδος που αποτελείται από μέρη τηλεσκοπικού σωλήνα.
λαβή, με ή χωρίς κουμπί.
κάτω ακτίνες υποστηρίζει?
ανώτερα στηρίγματα, στα οποία είναι στερεωμένος ο κύριος θόλος.
ελατήρια (παχιά κοντά και λεπτά μακριά).
ένας τροχός είναι ενσωματωμένος στο πάνω μέρος του πλαστικού σωλήνα (στήριγμα) που στερεώνει τα κάτω στηρίγματα.
Η πιο συνηθισμένη δυσλειτουργία είναι όταν οι αυτόματες ομπρέλες χάνουν την ακαμψία τους. Αυτό συμβαίνει όταν ο άνεμος τα γυρίζει μέσα προς τα έξω, καμπυλώνοντας τις λεπτές ακτίνες. Είναι σημαντικό να ελέγχετε περιοδικά τα σημεία πλεξίματος και, εάν είναι απαραίτητο, να ενισχύετε το εξασθενημένο ύφασμα. Για όλες τις ομπρέλες, υπάρχει ένας μόνο κανόνας: όσο λιγότερες συνδέσεις στη ράβδο και τις βελόνες πλεξίματος, τόσο λιγότερο συχνά σπάει η δομή.
Όποια και αν είναι η ακριβή και υψηλής ποιότητας ομπρέλα, δεν μπορεί να ασφαλιστεί για θραύση. Πριν πετάξετε την παλιά σας και αγοράσετε μια καινούργια, προσπαθήστε να επισκευάσετε την ομπρέλα σας. Εάν έχετε ένα δεύτερο - περιττό αντίγραφο - τότε μπορεί να γίνει πηγή σκραπ υλικών για αποκατάσταση. Η επείγουσα επισκευή ομπρελών, εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να πραγματοποιηθεί από επαγγελματίες τεχνίτες σε εξειδικευμένα σύγχρονα ιδρύματα όπως το House of Life.
Τα ακόλουθα εξαρτήματα υπόκεινται σε αντικατάσταση και επισκευή:
τηλεσκοπικός ράβδος ή βάση ζαχαροκάλαμου ;
βελόνες πλεξίματος από διάφορα υλικά?στυλό οποιαδήποτε διαμόρφωση?υλικό θόλου ;ασφάλεια άκρες βελόνων ;
κεντρικό καπάκι ;κουμπιά .Προετοιμάστε τα απαιτούμενα υλικά και εργαλεία, ανάλογα με την αιτία της δυσλειτουργίας.Αυτό μπορεί να είναι ένα τελειωμένο εξάρτημα από μια παλιά ομπρέλα, στρογγυλή πένσα μύτης, σύρμα ή ένα εργαλείο για τη συγκόλληση μεταλλικών εξαρτημάτων. Στο σπίτι, μπορείτε να επισκευάσετε την αυτόματη ομπρέλα με τα χέρια σας, να διορθώσετε τις ακόλουθες βλάβες:
κατεστραμμένος ιστός στη ραφή.
πετώντας από την άκρη της ακτίνας?
λυγισμένες και σπασμένες βελόνες πλεξίματος.
ελαττωματικό συγκρατητήρα.
Για να ενώσετε τη ραφή στον θόλο, επιλέξτε τα νήματα του κατάλληλου χρώματος: θα πρέπει προσεκτικά, χειροκίνητα, να ράψετε το ύφασμα. Εάν το υλικό ξεκολλήσει από την άκρη της βελόνας πλεξίματος, τότε τυλίξτε την άκρη με μια λεπτή πετονιά και στερεώστε τη με έναν κόμπο. Περάστε τις άκρες της πετονιάς στην τρύπα της βελόνας πλεξίματος και στερεώστε τη με αρκετούς κόμπους. Αυτή η διαδικασία εκτελείται με ελεύθερη διάταξη χαρτιού στο πλαίσιο.
Πώς να επισκευάσετε μια ομπρέλα εάν οι ακτίνες είναι κατεστραμμένες; Ακολουθήστε τις οδηγίες βήμα προς βήμα:
Πρώτα, πρέπει να αποσυνδέσετε το ύφασμα από το πλαίσιο του προϊόντος, θυμόμαστε τη θέση του υλικού.
Στη συνέχεια, πρέπει να ισιώσετε τις κατεστραμμένες βελόνες πλεξίματος. Εάν το εξάρτημα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, πρέπει να αντικατασταθεί. Χρησιμοποιήστε ένα κολλητήρι για να συρράψετε ή να σύρετε τα μεταλλικά μέρη της βελόνας πλεξίματος (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κομμάτι συνδετήρα).
Με την ολοκλήρωση της εργασίας, στερεώστε το υλικό με μια πετονιά στο πλαίσιο.
Εάν η ομπρέλα δεν παραμένει ανοιχτή, δοκιμάστε να επισκευάσετε το προϊόν μόνοι σας. Τέτοιες ζημιές εξαλείφονται εύκολα εάν το μάνδαλο είναι λυγισμένο. Για να το κάνετε αυτό, πιέστε την προεξοχή και μετακινήστε απότομα το μέρος στο πλάι. Αυτό τραβάει έξω τη γλωττίδα του συγκρατητήρα και την ισιώνει απαλά. Εγκαταστήστε το ξανά με τον ίδιο τρόπο. Σημείωση: εάν τα ανταλλακτικά για τις ομπρέλες είναι κακής ποιότητας, τότε τέτοιες επισκευές δεν θα διαρκέσουν πολύ. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει απλώς να αντικαταστήσετε το κατεστραμμένο εξάρτημα. Μπορεί να βγει από μια παλιά ομπρέλα και να τοποθετηθεί στη λαβή.
Η επισκευή μιας αυτόματης ομπρέλας είναι λίγο πιο δύσκολη από μια μηχανική και απαιτεί περισσότερο χρόνο. Μερικές φορές η βλάβη σχετίζεται με ακατάλληλη χρήση του προϊόντος, τότε τα εξαρτήματα παραμορφώνονται σοβαρά και μπορούν να αντικατασταθούν μόνο με νέα. Εάν το ίδιο το μηχάνημα είναι ελαττωματικό, είναι καλύτερο να επικοινωνήσετε με τους τεχνίτες σε εξειδικευμένα ιδρύματα όπου επισκευάζονται ομπρέλες. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Η επισκευή κατεστραμμένων προϊόντων κάθε πολυπλοκότητας πραγματοποιείται από εξειδικευμένα συνεργεία ή καταστήματα, τα οποία προβλέπουν την επισκευή παπουτσιών και ρούχων. Σε μεγάλες πόλεις, όπως η Μόσχα, η Αγία Πετρούπολη, υπάρχουν κέντρα εξυπηρέτησης που παρέχουν επισκευή ομπρελών υψηλής ποιότητας. Οι μικρές πόλεις έχουν επίσης κέντρα όπου η υπηρεσία θα κοστίζει ακόμη λιγότερο. Δώστε προσοχή στις διαφημίσεις στο Διαδίκτυο, σε εφημερίδες, διαβάστε κριτικές, συστάσεις πελατών, συγκρίνετε τιμές.
Δείτε τι πρέπει να κάνετε εάν η ομπρέλα σας σπάσει - το πιο λεπτομερές master class επισκευής ομπρέλας DIY
Συνήθως, πολλοί πετούν ομπρέλες λόγω μικροβλαβών, οι οποίες είναι γενικά εύκολο να επισκευαστούν ακόμη και για έναν άπειρο τεχνίτη. Βασικά, οι ράβδοι σπάνε στο σημείο της άρθρωσής τους, που πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας τον άξονα. Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει με μια μεγάλη ώθηση στον κόμβο "Α" (Εικ. 1), καθώς αυτή η ώθηση στην ανοιχτή ομπρέλα φέρει το κύριο φορτίο, και ακόμη και μια ελαφρά πλευρική πίεση σε αυτήν οδηγεί σε σπάσιμο της ώθησης, ως αποτέλεσμα εκ των οποίων συνήθως χάνεται το άγκιστρο συμπίεσης του ελατηρίου ισχύος.
Κατά την έναρξη της επισκευής της πρόσφυσης, πρώτα απ 'όλα, θα πρέπει να εκτονώσετε την πίεση στα στοιχεία του πλαισίου της ομπρέλας που δημιουργούνται από το ελατήριο ισχύος. Για αυτό, το πάνω άκρο της ομπρέλας στηρίζεται σε κάποια επιφάνεια, για παράδειγμα, μια πόρτα, και το ελατήριο ισχύος συμπιέζεται με το διπλωμένο χιτώνιο στερέωσης της ομπρέλας, έτσι ώστε όλα τα άγκιστρα που συγκρατούν το ελατήριο σε συμπιεσμένη κατάσταση να μπορούν να αποσπαστούν ελεύθερα από το ράβδους.Κατά την απελευθέρωση των γάντζων, η συμπίεση του ελατηρίου δεν πρέπει να χαλαρώνει, διαφορετικά μπορεί να σπάσουν άλλες ράβδοι.
Για να επισκευάσετε μια σπασμένη ράβδο, θα πρέπει να φτιάξετε ένα μαξιλαράκι σύνδεσης. Για να γίνει αυτό, πρέπει να κόψετε μια πλάκα 45 × 13 mm από επικασσιτερωμένο φύλλο 0,2 ... 0,3 mm (το πλάτος δίνεται υπερβολικά, καθώς δεν είναι πάντα δυνατό να λυγίσετε συμμετρικά την πλάκα ακριβώς κατά μήκος του διαμήκους άξονα), περιστρέψτε η πλάκα σε "γούρνα" έτσι ώστε η τελευταία να τοποθετείται σφιχτά στην πρόσφυση που επισκευάζεται, για να δώσει στην επένδυση το επιθυμητό σχήμα (Εικ. 2, α).
Οι σπασμένες και ολόκληρες ράβδοι απελευθερώνονται από το ύφασμα, εάν η πρώτη παραμορφωθεί, ισιώνεται. Τα τμήματα των άκρων της μπιέλας, τα οποία θα βρίσκονται κάτω από το μαξιλάρι, πρέπει να επικασσιτερωθούν με περίσσεια. Εάν ο άξονας στην προσαρτημένη (ολόκληρη) ράβδο δεν έχει ελαττώματα, η ράβδος με τον άξονα είναι τοποθετημένη στη θέση της, όπως φαίνεται στο Σχ. 2, b, ο άξονας και στις δύο πλευρές είναι δεμένος στη ράβδο με συγκόλληση, τοποθετείται μια πλάκα σύνδεσης (Εικ. 2, γ). Έχοντας στερεώσει στην επιθυμητή θέση το άκρο της ράβδου και το τακάκι χρησιμοποιώντας σφιγκτήρα συμπίεσης, το επίθεμα συγκολλάται στη ράβδο, χωρίς να διαταραχθεί η συγκόλληση του άξονα. Το άλλο μισό της ράβδου εισάγεται σταθερά στο μαξιλαράκι (Εικ. 2, δ), μετά από το οποίο η ράβδος στερεώνεται και το υπόθεμα συγκολλάται σε όλο το μήκος του. Η άρθρωση φέρεται στη σωστή μορφή, ελέγχοντας τη λειτουργικότητα της αρθρωτής άρθρωσης.
Εάν ο άξονας στη μπιέλα είναι πολύ λυγισμένος και έχει οποιοδήποτε άλλο ελάττωμα, αφαιρείται, ανοίγεται μια τρύπα με διάμετρο 1,5 mm στην επένδυση, η οποία συμπίπτει με την οπή στην επισκευασμένη ράβδο, εισάγεται ένα σύρμα στο τρύπα, η οποία θα λειτουργεί ως άξονας. Περαιτέρω, πραγματοποιούνται οι ίδιες λειτουργίες για τη σύνδεση των ράβδων, οι οποίες περιγράφηκαν παραπάνω. Απομένει να βγάλουμε το σύρμα, να κάνουμε έναν άξονα του επιθυμητού μήκους από αυτό και να το συνδέσουμε με τον άξονα ώθησης. Για να μην πέσει ο άξονας από τις ράβδους και να μην πιάσει το ύφασμα, συγκολλάται στο μαξιλάρι και στις δύο πλευρές (Εικ. 2, ε). Αποκαθίσταται η στερέωση του υφάσματος στις ράβδους. Εάν υπάρχει εύκολη πρόσβαση στο σημείο συγκόλλησης της πρόσφυσης, είναι καλύτερα να μην αποσυνδέσετε το ύφασμα από το πλαίσιο, αλλά για να αποφύγετε να μπουν καυτές σταγόνες κασσίτερου στο ύφασμα, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε πρώτα μια φλάντζα μεταξύ του ύφασμα και το σημείο συγκόλλησης. Η διάσπαση στον κόμβο Β εξαλείφεται με παρόμοιο τρόπο (βλ. Εικ. 1).
Υπάρχουν φορές που, μετά την επισκευή, οι ομπρέλες αυτού του τύπου δεν διπλώνουν πλήρως. Ένας από τους λόγους για αυτό είναι η μετατόπιση των ενθέτων προεξοχής στους επισκευασμένους κόμβους (ειδικά στον κόμβο Α), συνήθως λόγω κακής ποιότητας πτύχωσης από τα πλευρικά τοιχώματα των ράβδων. Για να εξαλείψετε ένα τέτοιο ελάττωμα, θα πρέπει να μετακινήσετε την οπή στη σωστή θέση με ελαφριά χτυπήματα ενός μικρού σφυριού στο τμήμα της οπής που προεξέχει από την έλξη και να πιέσετε ξανά σφιχτά το ένθετο με τα πλευρικά τοιχώματα της έλξης. Εφιστώ την προσοχή σας στο γεγονός ότι γίνονται αυλακώσεις στα ένθετα αυτιού για πιο αξιόπιστη σύνδεση με τις ράβδους (βλ. Εικ. 3, α).
Γενικά, οι σπασμένες ράβδοι επισκευάζονται μόνο αν δεν υπάρχουν άθικτες ράβδους από κάποια άλλη ομπρέλα που δεν μπορούν να επισκευαστούν. Δεν είναι δύσκολο να διαχωρίσετε την απαιτούμενη πρόσφυση από το πλαίσιο της ομπρέλας. Αρκεί να κόψετε το φούντωμα των αξόνων σε μια κατάλληλη ράβδο από το samokal με ένα μαχαίρι και να το αποσυνδέσετε από άλλες ράβδους και συγκροτήματα. Και οι άξονες για τη "νέα" ώθηση μπορούν εύκολα να κατασκευαστούν από σύρμα (ή ένα καρφί) της απαιτούμενης διαμέτρου, χωρίς να ξεχνάμε να κολλήσουμε τα άκρα του άξονα στις πλευρές της ώσης.
Σε ομπρέλες με εκτεταμένο ελατήριο ισχύος, μαζί με τις παραπάνω βλάβες, ο δακτύλιος του ηλεκτρικού ελατηρίου συχνά ραγίζει. Σημειώστε ότι όλοι οι αποτυχημένοι δακτύλιοι που αντιμετώπισα δεν μπορούσαν να επισκευαστούν, οπότε για την αντικατάστασή τους χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω κατάλληλους δακτυλίους από ομπρέλες άλλων σχεδίων.Ο νέος δακτύλιος μπορεί να εγκατασταθεί τόσο μέσω του άνω όσο και του κάτω μέρους του άξονα της ομπρέλας. Είναι απαραίτητο μόνο να προσδιορίσετε ποιος πείρος είναι πιο εύκολο να χτυπηθεί: είτε ο πείρος που συγκρατεί τη λαβή είτε ο πείρος που συγκρατεί το επάνω σημείο στερέωσης της ράβδου. Πρώτα απ 'όλα, φυσικά, πρέπει να απελευθερώσετε τις ράβδους από το σπασμένο δακτύλιο και να αφαιρέσετε το τελευταίο. Η τοποθέτηση του δακτυλίου μέσω του επάνω μέρους της ράβδου πραγματοποιείται με την ακόλουθη σειρά: το ελατήριο απόσβεσης μετακινείται προς τα κάτω (βλ. Εικ. 1), ο πείρος χτυπά έξω από το επάνω εξάρτημα σύνδεσης των ράβδων, αυτή η μονάδα είναι αφαιρείται και τοποθετείται νέος δακτύλιος. Η συναρμολόγηση της ομπρέλας, φυσικά, πραγματοποιείται με την αντίστροφη σειρά.
Όλες οι παραπάνω επισκευές εκτελούνται με αφαιρεμένους γάντζους συμπίεσης ελατηρίου ισχύος. Στο τέλος της επισκευής, ελέγχεται η παρουσία αυτών των γάντζων, ο αριθμός που λείπει γίνεται σύμφωνα με το σχήμα των υπαρχόντων, το χιτώνιο για τη στερέωση της ομπρέλας διπλώνεται έτσι ώστε η κοιλότητα (σχισμή) του γάντζου πάνω του είναι σε ευθυγράμμιση με την προεξοχή του συγκρατητήρα, τα άγκιστρα γαντζώνονται στο χιτώνιο, πιέζετε το ελατήριο ισχύος και τα άγκιστρα εισάγονται στις οπές έλξης.
Ανοίγοντας και διπλώνοντας την ομπρέλα, ελέγχουν την ορθότητα της επισκευής και συναρμολόγησής της.
Μπορείτε να επισκευάσετε τον μηχανισμό με άλλο τρόπο. Είναι λίγο πιο απλό και χρειάζεται λιγότερο χρόνο για να επισκευαστεί, αλλά τα αυτιά είναι λιγότερο ανθεκτικά. Σε αυτή την περίπτωση, πάρτε ένα μικρό κομμάτι κόντρα πλακέ (ή μια λωρίδα) με πάχος περίπου 5 mm και τοποθετήστε το στην υποδοχή του μηχανισμού στερέωσης ανάμεσα στα σπασμένα αυτιά. Στο υπόλοιπο τμήμα της ωτίδας στο κόντρα πλακέ, σημειώστε και ανοίξτε μια τρύπα για τον άξονα, εισάγετε ένα καρφί με την κατάλληλη διάμετρο στην τρύπα, τοποθετήστε το κόντρα πλακέ στον άξονα στις εγκοπές, συγκολλήστε στο σώμα του μηχανισμού από τα θραύσματα τα αυτιά ή άλλο κατάλληλο υλικό ή κολλήστε τα μέρη των αυτιών που λείπουν σε αυτό. Στη συνέχεια, από κασσίτερο (ανοξείδωτο ατσάλι, χαλκός, ορείχαλκος), κόψτε δύο λωρίδες στο μισό πλάτος του αυτιού, λυγίστε τις με ένα μισό γιακά. Βάζοντας ένα μισό γιακά στο αυτί, όπως φαίνεται στο σχ. 6, το ημι-κολάρο θερμαίνεται με συγκολλητικό σίδερο, πιέζοντάς το σταδιακά στο αυτί. Πιέζουμε και το δεύτερο ημι-κολάρο στο άλλο αυτί. Απομένει να αφαιρέσετε τον άξονα γαρύφαλλου, να αφαιρέσετε το κόντρα πλακέ, να επεξεργαστείτε τα αυτιά και στη συνέχεια να συναρμολογήσετε τον μηχανισμό. Μην ξεχάσετε να ελέγξετε την ποιότητα συγκόλλησης για αντοχή. (Για όσους δεν έχουν δουλέψει με πλαστικά μέρη, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι τέτοιες εργασίες γίνονται σε καλά αεριζόμενο χώρο.)
Για τις παιδικές ομπρέλες με αυτόματο άνοιγμα, συμβαίνει η προεξοχή του γάντζου στο συγκρατητήρα που συγκρατεί την ομπρέλα σε διπλωμένη κατάσταση να σταματήσει να επιστρέφει στην αρχική της θέση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο συγκρατητής είναι κατασκευασμένος από μέταλλο χαμηλής ποιότητας και απλώς λυγίζει υπό φορτίο. Μπορείτε να διορθώσετε γρήγορα αυτό το πρόβλημα. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να πιέσετε το ωτίο ασφάλισης (Εικ. 7), να μετακινήσετε το ωτίο προς τη λαβή, να τραβήξετε το συγκρατητήρα έξω από το σωλήνα της ράβδου, να λυγίσετε το συγκρατητήρα στο σημείο κάμψης και, στη συνέχεια, να τοποθετήσετε το συγκρατητήρα στη θέση του. Είναι αλήθεια ότι μετά από λίγο ο συγκρατητής θα χάσει ξανά το σχήμα του, επομένως είναι καλύτερο να το αντικαταστήσετε αμέσως με ένα νέο συγκρατητήρα από υψηλής ποιότητας χάλυβα. Εάν δεν υπάρχει, δεν είναι δύσκολο να φτιάξετε μόνοι σας το συγκρατητήρα από ελαστικό μέταλλο.
Για όσους αποφασίσουν να κάνουν επισκευή ομπρελών , συνιστώ να φτιάξετε τις συσκευές που φαίνονται στο Σχ. 8 και 9. Αν και είναι πρωτόγονα, απλοποιούν πολύ τη διαδικασία επισκευής. Για να σχηματίσετε λοιπόν τις επενδύσεις (βλ. Εικ. 2, α), θα πρέπει να κάνετε μια απλή σφραγίδα. Η μήτρα μήτρας (Εικ. 8, α) είναι λυγισμένη από φύλλο χάλυβα πάχους 1,5 mm. Στο κέντρο του πυθμένα σχηματίζεται μια «γούρνα» με γένια ή άλλο κατάλληλο εργαλείο, μια κατάθλιψη. Γροθιά (Εικ.8, β), το οποίο έχει μια προεξοχή στο κέντρο, είναι κατασκευασμένο από μια λωρίδα χάλυβα με πάχος 3 ... 4 mm. Κατά το σχηματισμό μιας επικάλυψης, μια πλάκα με μέγεθος 45 ... 50 × 13 mm τοποθετείται στη μήτρα έτσι ώστε να υπάρχει μια κοιλότητα κάτω από το κέντρο της πλάκας, μια διάτρηση τοποθετείται στην κορυφή και χτυπιέται με ένα σφυρί. Τα παντα. Το κάλυμμα είναι έτοιμο, απλά πρέπει να το δουλέψετε λίγο. Παρεμπιπτόντως, η μήτρα που περιγράφεται παραπάνω είναι επίσης χρήσιμη για την επεξεργασία των ράβδων, αλλά η διάτρηση θα πρέπει να γίνει νέα (Εικ. 8, γ). Η παραμορφωμένη ράβδος τοποθετείται στην εσοχή της μήτρας, μετά την οποία ισιώνεται με μια διάτρηση.
VIDEO
Είναι επίσης απαραίτητο να κατασκευαστούν συσκευές για τη συμπίεση του ελατηρίου ισχύος (Εικ. 9). Η αρχή λειτουργίας αυτής της συσκευής είναι παρόμοια με την αρχή λειτουργίας μιας απλής πρέσσας βιδών. Εδώ, δύο εγκάρσιες ράβδοι «βαδίζουν» κατά μήκος δύο οδηγών (Εικ. 10), ο ένας εκ των οποίων λειτουργεί ως βάση και ο άλλος ως ολισθητήρας, ο οποίος μπορεί να μετακινηθεί γυρίζοντας ή ξεβιδώνοντας τους αντίχειρες στους οδηγούς όπου το Μ6 το νήμα κόβεται. Κάθε εγκάρσιο μέλος αποτελείται από δύο μισά (Εικ. 10, α).
Θα σας πούμε λίγο πώς να συμπιέσετε ένα ελατήριο χρησιμοποιώντας αυτήν τη συσκευή. Αρχικά, σε κάθε καρφίτσα (οδηγός), τοποθετούνται δύο μισά του βραχυκυκλωτήρα και βιδώνονται σε ένα αρνί. Η πλήρης συναρμολόγηση της συσκευής πραγματοποιείται απευθείας στην ομπρέλα. Τα μισά συνδέονται με βίδες, ως αποτέλεσμα των οποίων οι προκύπτοντες βραχυκυκλωτήρες κουμπώνουν τον άξονα της λαβής της ομπρέλας. Το εξάρτημα είναι τώρα έτοιμο να συμπιέσει το ελατήριο. Απλά πρέπει να κλωστούν τα αρνιά. Αυτό απλοποιεί τη διαδικασία αφαίρεσης και εγκατάστασης των αγκίστρων συμπίεσης ελατηρίου που περιγράφονται στην αρχή του κειμένου.
Λίγα λόγια για το ύφασμα. Τα σπασμένα άκρα των ράβδων τείνουν να σκίζουν το ύφασμα της ομπρέλας. Οι μικρές τρύπες μπορούν να σφραγιστούν με το ίδιο πανί χρησιμοποιώντας κόλλα BF-6, η οποία πωλείται στα φαρμακεία, αλλά είναι πιο εύκολο να κολλήσετε, όπως κάνουν οι φίλοι μου, μια διαφανή αυτοκόλλητη μεμβράνη στην κατεστραμμένη περιοχή.
Σας αρέσει ο ιστότοπός μας; Εγγραφείτε ή εγγραφείτε (ειδοποιήσεις για νέα θέματα θα αποστέλλονται στο mail) στο κανάλι μας στο Mirtesen!
Ομπρέλα Είναι μια μηχανική συσκευή, η οποία είναι ένα μεταλλικό ή πλαστικό πλαίσιο κατασκευασμένο από ακτίνες σε σωληνοειδές ράβδο εξοπλισμένο με λαβή, πάνω στην οποία τεντώνεται ένα συνθετικό αδιάβροχο υλικό. Η ομπρέλα έχει σχεδιαστεί για να προστατεύει τους ανθρώπους από το φως του ήλιου και τις βροχοπτώσεις.
Μια ομπρέλα εφευρέθηκε στην Κίνα πριν από 300 αιώνες για προστασία από τον ήλιο. Εκείνες τις μέρες, η ομπρέλα θεωρούνταν σύμβολο εξουσίας και μόνο ο αυτοκράτορας και οι κοντινοί του άνθρωποι είχαν τη δυνατότητα να τη χρησιμοποιούν.
Από τότε έχει περάσει πολύς καιρός και πλέον η ομπρέλα έχει γίνει σταθερός σύντροφος κάθε ανθρώπου στην καθημερινότητα. Η ευάερη σχεδίαση της ομπρέλας την καθιστά αναδιπλούμενη και ελαφριά, αλλά όχι ανθεκτική σε ισχυρές ριπές ανέμου. Ως εκ τούτου, με την πάροδο του χρόνου, όλοι έρχονται αντιμέτωποι με μια βλάβη της ομπρέλας, μετά την οποία πολλοί απλώς την πετούν.
Μάταια όμως, γιατί μπορείτε να εξοικονομήσετε χρήματα και χρόνο, αφού συνήθως οι βλάβες της ομπρέλας είναι απλές και σχετίζονται με την απώλεια ενός πριτσινιού ή το σπάσιμο μιας από τις ακτίνες. Επομένως, μπορείτε να επισκευάσετε μια ομπρέλα με τα χέρια σας χρησιμοποιώντας ένα τυπικό εργαλείο και αυτοσχέδια υλικά σε μισή ώρα.
Η πιο συνηθισμένη αστοχία μιας ομπρέλας είναι ένα σωληνοειδές πριτσίνι που πέφτει έξω από την αρθρωτή σύνδεση των ράβδων και των ακτίνων. Από το μηχανικό φορτίο στον άνεμο, οι άκρες του πριτσίνι είναι άλυτες, πέφτει έξω και χάνεται.
Εάν το σπάσιμο της ομπρέλας συνίσταται στο να πέσει ένα σωληνοειδές πριτσίνι από τον μεντεσέ και δεν υπάρχουν προϋποθέσεις για επισκευή, τότε μπορεί να επισκευαστεί με συνδετήρα.
Για να γίνει αυτό, αρκεί να περάσετε το λυγισμένο άκρο του συνδετήρα μέσα από τις τρύπες της βελόνας πλεξίματος και τη ράβδο και στη συνέχεια να λυγίσετε το άκρο του συνδετήρα, όπως φαίνεται στη φωτογραφία.
Εάν έχετε στο χέρι σας πένσα με τη λειτουργία τσιμπιδών, τότε μπορείτε να πάρετε ένα κομμάτι σύρμα από έναν συνδετήρα, να το λυγίσετε σε θηλιά από τη μία πλευρά, να το τοποθετήσετε στις τρύπες και να σχηματίσετε μια θηλιά στην άλλη πλευρά. Έτσι, το σύρμα θα λειτουργήσει αξιόπιστα ως πριτσίνι και δεν θα σκίσει το ύφασμα του θόλου της ομπρέλας.
Αυτή είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος επισκευής που χρησιμοποιώ τον τελευταίο καιρό. Το επισκευασμένο στριφτάρι στην ομπρέλα δεν χρειάστηκε να επισκευαστεί.
Ως υλικό για το πριτσίνι χρησιμοποιείται ένα χάλκινο σύρμα για την ηλεκτρική καλωδίωση με διάμετρο περίπου 1 mm. Το σύρμα επιλέγεται ανάλογα με τη διάμετρο των οπών στη ράβδο και την ακτίνα.
Πριν φτιάξετε ένα πριτσίνι, πρέπει να περάσετε το σύρμα από την τρύπα της ράβδου και να ελέγξετε ότι τρέχει εύκολα. Εάν είναι σφιχτό, τότε πρέπει να μειώσετε ελαφρώς τη διάμετρο χρησιμοποιώντας γυαλόχαρτο.
Στη συνέχεια, πρέπει να σχηματίσετε την κεφαλή του πριτσινιού. Για να γίνει αυτό, το σύρμα συσφίγγεται σε μέγγενη και με ένα μικρό σφυρί χτυπά κατά μήκος των άκρων, είναι καρφωμένα, όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Εάν το άκρο του σύρματος δεν είναι επίπεδο, τότε λιμάρετε με μια λεπτή εγκοπή.
Κατά την επισκευή μιας αυτόματης ομπρέλας, για να μπορέσετε να τοποθετήσετε ένα πριτσίνι, πρέπει να διατηρείται σε μισάνοιχτη θέση, κάτι που εμποδίζει το ελατήριο που προσπαθεί να ανοίξει τον θόλο. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε ένα σχοινί για να δέσετε το κινητό κάτω πλαίσιο της ομπρέλας στη λαβή, όπως φαίνεται στη φωτογραφία.
Στο επόμενο βήμα, πρέπει να βάλετε την ακτίνα στην υποδοχή της ράβδου και να εισάγετε το προετοιμασμένο σύρμα με την κεφαλή. Δαγκώστε το σύρμα που περισσεύει με πλευρικούς κόφτες έτσι ώστε το τμήμα του που προεξέχει να είναι περίπου ένα χιλιοστό.
Στο τελευταίο βήμα, πρέπει να πιέσετε τη δημιουργημένη κεφαλή του σύρματος στον αμόνι (κάθε τεράστιο μεταλλικό αντικείμενο θα κάνει) και να ισιώσετε το σύρμα με ελαφρά χτυπήματα κατά μήκος των άκρων μέχρι να σχηματιστεί η κεφαλή. Εδώ είναι ο μεντεσές της ομπρέλας και ανακαινίστηκε.
Όπως έχει δείξει η πρακτική, αν και η ομπρέλα χρησιμοποιείται σε υγρό καιρό, το χάλκινο πριτσίνι δεν οξειδώνεται. Εάν είναι επιθυμητό, μπορεί να επικαλυφθεί, για παράδειγμα, με βερνίκι νυχιών.
Αντί για χάλκινο σύρμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία καρφιά με φερμουάρ της απαιτούμενης διαμέτρου. Τα νύχια είναι κατασκευασμένα από μαλακό σίδηρο και επομένως είναι καλά πριτσίνια.
Μπορείτε να επισκευάσετε την περιστρεφόμενη άρθρωση του πλαισίου της ομπρέλας χρησιμοποιώντας μια βίδα με παξιμάδι με διάμετρο 1-2 mm κατάλληλου μήκους.
Για να γίνει αυτό, πρέπει να ευθυγραμμίσετε τις οπές των εξαρτημάτων ομοαξονικά, να περάσουν μια βίδα μέσα από αυτές και να βιδώσετε ένα παξιμάδι πάνω της. Εάν η βίδα είναι πολύ μακριά, τότε αφού βιδώσετε το παξιμάδι, είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε το προεξέχον τμήμα χρησιμοποιώντας πλευρικούς κόφτες.
Συνήθως, όταν μια βίδα δαγκώνει, το σπείρωμα παραμορφώνεται και η βίδα δεν θα μπορεί να ξεβιδωθεί μόνη της. Αλλά για αξιοπιστία, είναι καλύτερο να ακουμπάτε την κεφαλή της βίδας στο αμόνι και να πριτσίζετε το προεξέχον τμήμα της από το παξιμάδι με ένα σφυρί.
Εάν υπάρχει μόνο μια βίδα και δεν υπάρχει παξιμάδι, τότε πρέπει να κοντύνετε το τμήμα με σπείρωμά του στο επιθυμητό μήκος και να πριτσίνετε ελαφρά το προεξέχον μέρος.
Εάν τουλάχιστον ένα πριτσίνι έχει πέσει έξω από τον μεντεσέ, τότε πιθανότατα έχουν εξασθενήσει και άλλα. Επομένως, για να μην επισκευάσετε ξανά την ομπρέλα στο εγγύς μέλλον, πρέπει να χτυπήσετε με ένα σφυρί, ακουμπώντας στο αμόνι, όλα τα άλλα πριτσίνια.
Ο δεύτερος λόγος για τη συχνότητα θραύσης των ομπρελών είναι το σπάσιμο των ακτίνων ή των ωτίδων από υαλοβάμβακα στις ράβδους.
Σε αυτή την ομπρέλα, το άκρο του άκρου της βελόνας έσπασε στο πέρασμα της οπής για τη σύνδεση του υφάσματος του θόλου. Πιθανότατα από την πρόσκρουση της ομπρέλας σε σκληρή επιφάνεια.
Ολόκληρη η άκρη φαίνεται στα αριστερά στη φωτογραφία και μια σπασμένη δεξιά. Εάν έχετε μια νέα ακτίνα ή άκρη, ο ευκολότερος τρόπος είναι να την αντικαταστήσετε. Αλλά δεν υπήρχε εφεδρική ακτίνα διαθέσιμη και ως εκ τούτου έπρεπε να επισκευαστεί.
Για επισκευές ανοίχτηκε μια τρύπα διαμέτρου περίπου 1 mm στο άκρο και ακονίστηκε με λίμα στο σημείο της θραύσης της. Για να αποφευχθεί το τρίψιμο του νήματος στα σημεία εξόδου από την τρύπα, είναι απαραίτητο να λοξοτομήσετε με τρυπάνι μεγαλύτερης διαμέτρου ή με λεπίδα μαχαιριού.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας μια βελόνα ραψίματος και νάιλον κλωστή, ο θόλος της ομπρέλας ράβτηκε στη βελόνα πλεξίματος.Η ομπρέλα είναι πλέον αυτοεπισκευασμένη και μοιάζει ακριβώς όπως πριν.
Κατά κανόνα, οι βελόνες πλεξίματος και οι ράβδοι στις ομπρέλες είναι κατασκευασμένες από μέταλλο, αλλά πρόσφατα άρχισαν να εμφανίζονται ομπρέλες με πλαστικές ράβδους και βελόνες πλεξίματος από fiberglass.
Ακριβώς μια τέτοια ομπρέλα μπήκε στην επισκευή, κατά την οποία μια από τις ακτίνες έσπασε στο σημείο όπου εισήλθε στον βραχίονα μεντεσέ. Το υπόλοιπο της ακτίνας παρέμεινε μέσα στον μεντεσέ.
Στο rocker, η ακτίνα στερεώνεται με τη βοήθεια των λυγισμένων άκρων της. Για να αφαιρέσετε το υπόλοιπο της ακτίνας, λυγίστε ελαφρά τα πέταλα με μια λεπτή λεπίδα ενός επίπεδου κατσαβιδιού στα πλάγια.
Το σπασμένο άκρο της ακτίνας αφρατούσε λίγο, οπότε πριν το στερεώσουμε στο ρολό, αλείφθηκε με αδιάβροχη κόλλα Moment που στεγνώνει γρήγορα.
Αφού πάτησε τη βελόνα πλεξίματος με τα πέταλα στο ρόκερ, η ομπρέλα άρχισε να μοιάζει σαν καινούργια. Η ίδια τεχνολογία χρησιμοποιείται για επισκευές σε περίπτωση σπασμένης ακτίνας στο άκρο.
Μετά την επισκευή, η ακτίνα έγινε λίγο πιο κοντή, αλλά οπτικά, όταν ο θόλος της ομπρέλας ήταν ανοιχτός, ήταν αόρατη.
Εάν η ακτίνα από υαλοβάμβακα σπάσει στη μέση, μπορείτε να αποκαταστήσετε την ακεραιότητά της χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι μεταλλικού σωλήνα λεπτού τοιχώματος που λαμβάνεται από την τηλεσκοπική κεραία ενός παλιού ραδιοφωνικού δέκτη. Τα σπασμένα άκρα της ακτίνας λιπαίνονται με κόλλα και εισάγονται στο σωλήνα έτσι ώστε η άρθρωση να βρίσκεται στη μέση του σωλήνα.
Εάν η οπή στη ράβδο έλξης σπάσει, φαίνεται ότι είναι αδύνατο να επισκευαστεί η ομπρέλα χωρίς να αντικατασταθεί ολόκληρη η ράβδος. Αλλά αυτό δεν ισχύει. Χρησιμοποιώντας μια μεταλλική βελόνα πλεξίματος από μια παλιά ομπρέλα, μπορείτε να επαναφέρετε με επιτυχία την οπή.
Η φωτογραφία στα αριστερά δείχνει μια λειτουργική αρθρωτή άρθρωση και στα δεξιά με μια σπασμένη οπή στη ράβδο.
Για επισκευές, πρέπει να πάρετε μια μεταλλική βελόνα πλεξίματος μήκους περίπου δέκα εκατοστών με μια τρύπα στο άκρο από μια παλιά ομπρέλα και να την τσιμπήσετε σε όλο το μήκος με συγκόλληση χρησιμοποιώντας ένα ηλεκτρικό κολλητήρι.
Στη συνέχεια, πρέπει να αφαιρέσετε το πριτσίνι από τη ράβδο και να καλύψετε την εσωτερική επιφάνεια του αυλακιού της ράβδου με συγκόλληση, όπως φαίνεται στη φωτογραφία. Όταν εργάζεστε με συγκολλητικό σίδερο, είναι απαραίτητο να αποκλείσετε την επαφή των θερμαινόμενων εξαρτημάτων και της άκρης του με το ύφασμα του θόλου της ομπρέλας, καθώς το συνθετικό υλικό μπορεί να λιώσει.
Στο επόμενο βήμα, πρέπει να τοποθετήσετε μια ακτίνα στο αυλάκι της ράβδου και να τη ζεστάνετε με ένα κολλητήρι σε όλο της το μήκος μέχρι να λιώσει η συγκόλληση τόσο στην ακτίνα όσο και στο αυλάκι της ράβδου. Σε αυτή την περίπτωση, δεν πρέπει να ξεχνάμε και να προσανατολίζουμε σωστά την τρύπα στην ακτίνα. Αυτή η τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιτυχή επισκευή σπασμένων ράβδων στη μέση.
Μετά την εγκατάσταση πριτσινιών χρησιμοποιώντας μία από τις τεχνολογίες που περιγράφονται παραπάνω, η επισκευή της ομπρέλας μπορεί να θεωρηθεί ολοκληρωμένη.
Σπάνια, αλλά συμβαίνει ότι το διακοσμητικό καπάκι, που είναι τοποθετημένο στην κορυφή του θόλου της ομπρέλας, σπάει ή στρίβει και χάνεται.
Ένα καπάκι που έχει σπάσει από το τμήμα με σπείρωμα, εάν υπάρχει, μπορεί εύκολα να επισκευαστεί, αποκαθιστώντας την ακεραιότητά του.
Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να ανοίξετε μια τρύπα στο κέντρο του κοχλιοτομημένου τμήματος του καπακιού που παραμένει στο καλάμι της ομπρέλας, με διάμετρο ίση με την εσωτερική διάμετρο του σπειρώματος της βίδας με αυτοκόλλητη βίδα.
Στο κέντρο του καπακιού, πρέπει επίσης να ανοίξετε μια τρύπα με διάμετρο ίση με το εξωτερικό σπείρωμα της βίδας αυτοεπιπεδώματος. Περάστε μια βίδα με αυτοκόλλητη βίδα από το καπάκι και λιπάνετε για να μην ξεβιδωθεί με καμία αδιάβροχη κόλλα και βιδώστε τη σε μια ομπρέλα.
Η φωτογραφία δείχνει μια συναρμολογημένη ομπρέλα, επισκευασμένη με το χέρι χρησιμοποιώντας την τεχνολογία που περιγράφεται παραπάνω. Το ύφασμα του θόλου είναι πλέον στερεωμένο με ασφάλεια και το νερό δεν θα εισέλθει στα μέρη του πλαισίου.
Εάν το καπάκι ξεβιδωθεί και χαθεί, τότε μπορείτε να το επαναφέρετε χρησιμοποιώντας μια βίδα με αυτοκόλλητη βίδα με μια μεγάλη ροδέλα πρέσας.
Για να γίνει αυτό, πρέπει να φτιάξετε ένα φελλό από ξύλο. Ένας κοντός πείρος επίπλου μπορεί να ταιριάζει σε διάμετρο, όπως φαίνεται στη φωτογραφία.
Περαιτέρω, ο ξύλινος φελλός οδηγείται χωνευτά στην τρύπα στην οποία είχε προηγουμένως βιδωθεί η κεφαλή της ομπρέλας.
Στο επόμενο βήμα, ανοίγεται μια οπή στο κέντρο του βύσματος με διάμετρο ίση με την εσωτερική διάμετρο της βίδας αυτοεπιπεδώματος.
Απομένει μόνο να λιπαίνετε το σπείρωμα της βίδας με αδιάβροχη κόλλα και να το βιδώσετε στο φελλό. Όπως μπορείτε να δείτε, βγήκε όμορφα.
Εάν δεν υπάρχει βίδα με ευρεία κεφαλή, τότε μπορείτε να κόψετε μια στρογγυλή ροδέλα από ένα φύλλο πλαστικού κατάλληλου χρώματος και να τη στερεώσετε στον θόλο. Η ροδέλα μπορεί να κατασκευαστεί από οποιοδήποτε φελλό από πλαστικό μπουκάλι αφαιρώντας το τμήμα με σπείρωμα.
Βίντεο (κάντε κλικ για αναπαραγωγή).
Η επισκευή αυτόματων ομπρελών δεν εξετάζεται στο άρθρο, καθώς είναι πολύ επίπονη και ένας οικιακός τεχνίτης χωρίς εμπειρία επισκευής είναι πέρα από τις δυνάμεις του. Είναι απαραίτητο να αποσυνδέσετε εντελώς το υλικό του θόλου από τη μεταλλική κατασκευή, να αφαιρέσετε το επάνω κλιπ, να φτάσετε στον κύλινδρο και να αντικαταστήσετε την ταινία. Κατά τη συναρμολόγηση, απαιτείται μια ειδική συσκευή για τη συμπίεση ενός αρκετά ισχυρού ελατηρίου. Επομένως, εάν ο μηχανισμός ανοίγματος στην αυτόματη ομπρέλα είναι εκτός λειτουργίας, καλύτερα να πάτε σε συνεργείο ή να αγοράσετε μια νέα ομπρέλα, αφήνοντας τη σπασμένη για ανταλλακτικά.
Βαθμολογήστε το άρθρο:
Βαθμός
3.2 ποιος ψήφισε:
85
