Φτιάξτο μόνος σου επισκευή ρωγμών κυλινδροκεφαλής

Στην κυλινδροκεφαλή, εμφανίζονται ρωγμές λόγω μηχανικής βλάβης και παραβίασης του καθεστώτος θερμοκρασίας, υπερθέρμανσης ή κατάψυξης του αντιψυκτικού. Η κυλινδροκεφαλή δεν μπορεί να αποκατασταθεί εάν η ρωγμή περάσει μέσα από τους κυλίνδρους ή τις έδρες της βαλβίδας. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι δυνατή η επισκευή. Εξετάστε 4 μεθόδους επισκευής.

Πριν από την εξέταση, αξίζει να σημειωθεί ότι η αυτο-επισκευή της κυλινδροκεφαλής είναι δυνατή μόνο με ειδικό εξοπλισμό και κατάλληλες δεξιότητες. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, πρέπει να απευθυνθείτε εγκαίρως σε μια επαγγελματική υπηρεσία για βοήθεια, για παράδειγμα, OEM Service. Διαφορετικά, η ρωγμή μπορεί να αναπτυχθεί και να οδηγήσει σε πιο σοβαρή ζημιά.

Στην περίπτωση ενός μπλοκ από χυτοσίδηρο, μια ρωγμή τρυπιέται από τα άκρα με ένα τρυπάνι διαμέτρου 5 χιλιοστών και κατά μήκος του κόβεται με μια σμίλη σε ορθή γωνία σε βάθος 0,8 του πάχους του τοιχώματος.

Αμέσως πριν από τη συγκόλληση, η κεφαλή του μπλοκ θερμαίνεται στους 600 μοίρες, ένα συνεχές στρώμα μετάλλου συγκολλάται χρησιμοποιώντας έναν καυστήρα αερίου και μια ράβδο χαλκού-σιδήρου, το πάχος της προεξοχής δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 1-1,5 χιλιοστά.

Στο τέλος της παρασκευής, το μπλοκ ψύχεται ομαλά χρησιμοποιώντας ένα θάλαμο θέρμανσης. Μια ρωγμή μπορεί να συγκολληθεί χωρίς πρόσθετη θέρμανση του μπλοκ· για αυτό χρησιμοποιείται ηλεκτρική συγκόλληση. Η υπόλοιπη συγκόλληση καλύπτεται με εποξειδικό υλικό για πρόσθετη προστασία.

Η απαιτούμενη επιφάνεια του μπλοκ επεξεργάζεται με μεταλλικό ακροφύσιο δίσκου σε γωνιακό μύλο ή τρυπάνι και τα άκρα της ρωγμής τρυπούνται με τρυπάνι με διάμετρο 3-4 mm. Κόβονται κλωστές στις τρύπες για επισκευή βυσμάτων από χαλκό ή αλουμίνιο.

Βίντεο (κάντε κλικ για αναπαραγωγή).

Τα βύσματα επισκευής βιδώνονται στο ίδιο επίπεδο και η ρωγμή κόβεται υπό γωνία 60-90 μοιρών με μια σμίλη σε βάθος έως και 0,8 του πάχους του τοιχώματος του μπλοκ. Στην περιοχή της ρωγμής, κατά μήκος της επιφάνειας, δημιουργούνται εγκοπές με μια σμίλη, μετά την οποία η επιφάνεια απολιπαίνεται με διαλύτη.

Η πάστα εποξειδικής ρητίνης εφαρμόζεται σε δύο στρώσεις, το πάχος της καθεμίας είναι τουλάχιστον 2 χιλιοστά. Για να σκληρύνει η πάστα, περιμένετε περίπου μια μέρα και στη συνέχεια τελειώστε την επιφάνεια με ένα μύλο.

Κάνουμε προκαταρκτική προετοιμασία της επιφάνειας της ρωγμής, παρόμοια με την προηγούμενη μέθοδο. Ένα επίθεμα από υαλοβάμβακα πάχους 0,2-0,3 mm εφαρμόζεται στην πρώτη στρώση της εφαρμοσμένης εποξειδικής πάστας. Κάθε επόμενο στρώμα εποξειδικού και υαλοβάμβακα θα πρέπει να επικαλύπτει το προηγούμενο κατά 1-1,5 cm σε κάθε πλευρά. Συνολικά εφαρμόζονται έως και 7-8 στρώσεις.

Και τα δύο άκρα της ρωγμής τρυπούνται με τρυπάνι διαμέτρου 4-5 χιλιοστών. Με την ίδια διάμετρο, ανοίγουμε τρύπες κατά μήκος ολόκληρης της ρωγμής με αποστάσεις μεταξύ των οπών έως και 6-8 χιλιοστά. Στις τρύπες κόβονται κλωστές με βρύση και βιδώνονται χάλκινα ένθετα αφήνοντας στην επιφάνεια προεξέχοντα άκρα ύψους έως 1,5-2 mm.

Στη συνέχεια ανοίγονται νέες τρύπες μεταξύ των ήδη τοποθετημένων ακίδων έτσι ώστε οι νέες οπές να επικαλύπτουν τις παλιές κατά 1-2 χιλιοστά. Ομοίως, οι καρφίτσες βιδώνονται μέσα τους, λαμβάνοντας μια συνεχή λωρίδα ακίδων που συνδέονται μεταξύ τους.

Τα άκρα των πείρων είναι καρφωμένα με ένα σφυρί, δημιουργώντας έτσι μια ραφή. Από πάνω, η ραφή καλύπτεται επιπλέον με εποξειδική πάστα.

Τις περισσότερες φορές, οι ρωγμές στην κυλινδροκεφαλή εμφανίζονται ως αποτέλεσμα μηχανικής βλάβης, υπερθέρμανσης ή λόγω παγώματος του ψυκτικού στο σύστημα ψύξης.

1. Σταδιακή μείωση της στάθμης του ψυκτικού (ψυκτικού) στο σύστημα.
2. Φυσαλίδες στο δοχείο διαστολής του συστήματος ψύξης.
3. Λάδι σε αντιψυκτικό ή αντίστροφα.
4. Η εμφάνιση ενός airlock?
5. Συνεχή προβλήματα με τη θερμοκρασία του ψυκτικού υγρού (μερικές φορές πολύ υψηλή και μετά το αντίστροφο).

Παρά τα παραπάνω σημάδια, η εύρεση της ίδιας της ρωγμής μπορεί να είναι αρκετά δύσκολη, και μερικές φορές ακόμη και αδύνατη. Ακόμη και ένας έμπειρος "minder" μπορεί να αναζητήσει ένα μέρος για μια ρωγμή για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Το θέμα είναι ότι σε διαφορετικούς κινητήρες εμφανίζονται ρωγμές σε διαφορετικά σημεία.

• μεταξύ βαλβίδων. Κατά κανόνα, η ρωγμή είναι αμέσως ορατή, περνά κάτω από τις σέλες δύο παρακείμενων βαλβίδων.
• Μεταξύ βαλβίδας και μπουζί. Η κατάσταση είναι παρόμοια και η ίδια η ρωγμή είναι ορατή αμέσως, δεν χρειάζεται να την ψάξετε.
• Στους κινητήρες ντίζελ, μπορεί εύκολα να σχηματιστεί μια ρωγμή στη θέση της βαλβίδας και να πάει προς τον προθάλαμο. Και πάλι, η εύρεση αυτής της ρωγμής δεν θα πάρει πολύ χρόνο και προσπάθεια. Ωστόσο, εάν ρωγμή στην κυλινδροκεφαλή που σχηματίζεται κάτω από τον προθάλαμο, είναι απίθανο να φανεί.
• Κάτω από τον οδηγό βαλβίδας. Αυτό το μέρος είναι επίσης ένα από τα πιο δυσάρεστα όσον αφορά την ανακάλυψη. Το πρώτο είναι ότι είναι μάλλον σκοτεινό στο κανάλι, το δεύτερο είναι ότι η ρωγμή καλύπτεται από έναν δακτύλιο οδηγό. Σε μια τέτοια κατάσταση απαιτείται ειδική προσέγγιση και διάγνωση.

Τώρα προτείνω να πάω απευθείας στη λίστα τρόπων επίλυσης αυτού του προβλήματος.

Συγκόλληση με αέριο ή ηλεκτρική. Στην περίπτωση ενός μπλοκ από χυτοσίδηρο, για παράδειγμα, όπως σε ένα VAZ, ανοίγεται μια τρύπα στα άκρα της ρωγμής, στη συνέχεια η ρωγμή βαθαίνει και διευρύνεται για καλύτερη πρόσφυση της συγκόλλησης στον τοίχο. Η ίδια η κυλινδροκεφαλή θερμαίνεται σωστά πριν από τη συγκόλληση (

600-650°C). Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας μια ροή, μια τακτοποιημένη, ομοιόμορφη ραφή εφαρμόζεται στη ράβδο πλήρωσης από χυτοσίδηρο-χάλκινο και μια ουδέτερη φλόγα συγκόλλησης αερίου. Η ίδια η ραφή πρέπει να προεξέχει πάνω από την επιφάνεια, αλλά όχι περισσότερο από 1,0-1,5 mm. Μετά την ολοκλήρωση όλων των εργασιών συγκόλλησης, το μπλοκ υποβάλλεται σε αργή ψύξη σε ένα θάλαμο θέρμανσης.

Επίσης, μερικές φορές η συγκόλληση πραγματοποιείται χωρίς προθέρμανση της μονάδας, ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση, χρησιμοποιείται ηλεκτρική συγκόλληση με συνεχές ρεύμα αντίστροφης πολικότητας. Εάν το απαιτεί μια ρωγμή, μπορεί να εφαρμοστεί ένα έμπλαστρο από μαλακό χάλυβα χρησιμοποιώντας ηλεκτρική συγκόλληση και ηλεκτρόδια χαλκού τυλιγμένα σε κασσίτερο. Στη συνέχεια, οι συγκολλήσεις επεξεργάζονται και καλύπτονται με εποξειδική πάστα.

1. Εγκατάσταση καρφίτσας. Τρύπες Ø 4-5 mm ανοίγονται κατά μήκος των άκρων της ρωγμής. Μετά, με το ίδιο τρυπάνι είναι απαραίτητο να ανοίξετε τρύπες σε όλο το μήκος, η απόσταση μεταξύ των οπών είναι 7-8 mm. Οι κλωστές κόβονται στις τρύπες και στη συνέχεια βιδώνονται ράβδοι χαλκού στις οπές στο πάχος του τοίχου. Μετά από αυτό, οι ράβδοι κόβονται με σιδηροπρίονο, αλλά όχι εντελώς, είναι απαραίτητο να αφήσετε τις άκρες περίπου 1,5-2 mm πάνω από την επιφάνεια. Στη συνέχεια, ανοίγονται πρόσθετες τρύπες μεταξύ των εγκατεστημένων ακίδων, ώστε να μπορούν να επικαλύπτουν τις προηγούμενες. Όταν όλες οι ράβδοι σχηματίζουν μια συνεχή λωρίδα, οι άκρες ισοπεδώνονται με ένα σφυρί, αποτυπώνοντας έτσι την επιφάνεια των καρφίδων και σχηματίζοντας μια συνεχή χάλκινη ραφή. Για αξιοπιστία, η επιφάνεια επικαλύπτεται με εποξειδική πάστα ή ρητίνη. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών επισκευής, το μπλοκ ή η κεφαλή πρέπει να υποβληθούν σε δοκιμή πίεσης.

Όλες οι παραπάνω εργασίες πρέπει να εκτελούνται από ειδικούς ή άτομα που κατανοούν την πολυπλοκότητα της διαδικασίας και γνωρίζουν πώς να χειρίζονται ορισμένα υλικά.

Μεταξύ των βλαβών του κινητήρα εσωτερικής καύσης, αξίζει να σημειωθεί ξεχωριστά η εμφάνιση ρωγμών στο μπλοκ κυλίνδρων και στην κυλινδροκεφαλή. Τέτοιες ρωγμές στο περίβλημα του κινητήρα και σε άλλα εξαρτήματα είναι αρκετά συνηθισμένες. Κατά τη λειτουργία, πολλά εξαρτήματα στο σχεδιασμό του κινητήρα εσωτερικής καύσης υπόκεινται σε σοβαρά μηχανικά και θερμικά φορτία, τα οποία δημιουργούν φυσική φθορά της μονάδας ισχύος. Το μπλοκ ραγίζει επίσης ως αποτέλεσμα ατυχημάτων, τα τοιχώματα του μπλοκ κυλίνδρων ή της κυλινδροκεφαλής μπορεί να τρυπηθούν από εξαρτήματα του κινητήρα (μπιέλα κ.λπ.) ως αποτέλεσμα εμπλοκής της μονάδας παραγωγής ενέργειας.

Τα μπλοκ και οι κεφαλές των μπλοκ κινητήρα αποτελούνται από διάφορα κράματα μετάλλων. Οι τεχνολογίες που υπάρχουν σήμερα συχνά καθιστούν δυνατή την αποκατάσταση κατεστραμμένων στοιχείων.Στη συνέχεια, θα εξετάσουμε τρόπους επιδιόρθωσης της βλάβης και θα απαντήσουμε στο ερώτημα πώς να αφαιρέσουμε ρωγμές στο μπλοκ κυλίνδρων και να επισκευάσουμε ρωγμές στην κυλινδροκεφαλή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η επισκευή ρωγμών μπορεί να γίνει με το χέρι.

Ένας από τους πιο ευρέως χρησιμοποιούμενους τρόπους για την εξάλειψη των ρωγμών στο μπλοκ κυλίνδρων και στην κυλινδροκεφαλή είναι η επισκευή ελαττωμάτων σε μπλοκ σιλουμίνιο και χυτοσίδηρου με συγκόλληση.

Οι ακόλουθες μέθοδοι χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση ρωγμών:

• μέθοδος ανίχνευσης υπερήχων?
• χρήση μαγνητικά ευαίσθητου εξοπλισμού.
• πνευματική μέθοδος πτύχωσης.
• αναζήτηση ρωγμών μέσω υδροελέγχου.

Στην πράξη, η ανίχνευση ρωγμών σε πολλές υπηρεσίες αυτοκινήτων πραγματοποιείται με άντληση αέρα ή νερού σε ένα ελαττωματικό στοιχείο κινητήρα. Στην περίπτωση του αέρα, το τμήμα βυθίζεται επιπλέον σε λουτρό και τα ελαττώματα εντοπίζονται από φυσαλίδες. Εάν αντληθεί νερό στο στοιχείο, τότε η ανάγκη για βύθιση εξαλείφεται, καθώς οι ρωγμές διαγιγνώσκονται με διαρροή υγρού.

Για να προσδιοριστούν τα ακριβή όρια της ρωγμής, ένα ζεύγος μαγνητών είναι προσαρτημένο και στις δύο πλευρές του διαχωρισμού, ο χώρος μεταξύ των μαγνητών γεμίζει με ειδικό αγώγιμο πριονίδι. Η παρουσία μιας ρωγμής θα προκαλέσει το σπάσιμο των γραμμών του μαγνητικού πεδίου, τη μερική ομαδοποίηση του πριονιδιού στη σχισμένη επιφάνεια. Αυτή η μέθοδος σάς επιτρέπει να προσδιορίσετε με σαφήνεια μια ρωγμή στο μπλοκ κυλίνδρων ή στην κυλινδροκεφαλή.