Επισκευή σκαφών DIY

Αυτό δεν είναι τόσο ένα άρθρο όσο η γνώση που αποκτήθηκε στην πράξη με τη μορφή σημειώσεων.

Άρχισα να επισκευάζω πλαστικά πίσω στις αθλητικές μου μέρες. Όταν τις στιγμές της βαριάς, όλη η βάση μου έφερνε κουπιά για επισκευή και μετά βάρκες. Δεδομένου ότι τα σκάφη χτυπούνταν συχνά, είχα μια καλή ευκαιρία να αποκτήσω πολλές χρήσιμες γνώσεις εμπειρικά. Τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν ενεργά στην επισκευή γάστρας μηχανοκίνητων σκαφών, σκαφών και γιοτ.

Τα κύρια υλικά για την επισκευή πλαστικών περιβλημάτων είναι οι εποξειδικές ρητίνες και τα διάφορα γυάλινα υφάσματα.

Υπάρχουν πάρα πολλές εποξειδικές ρητίνες στον κόσμο. Βασικά, είναι όλα πολύ ανθεκτικά στις εξωτερικές επιδράσεις μετά τη σκλήρυνση. Αλλά, όπως πάντα, δεν θα βρείτε το καλύτερο. Ή στέκεται σαν γέφυρα από χυτοσίδηρο. Πειράματα έδειξαν ότι για συνηθισμένες οικιακές ενώσεις, το EDP και το EKF, καθώς και ο εποξειδικός στόκος αυτοκινήτων (που είναι επίσης κάποιο είδος EKF), είναι αρκετά κατάλληλα για την επισκευή περιβλημάτων. Το κύριο πράγμα είναι ότι υπάρχει ένας κατάλληλος σκληρυντής. Το EKF μετά τη σκλήρυνση δίνει μια πιο πλαστική στρώση. Όλα τα είδη βιομηχανικών ενώσεων, από την κατηγορία «δύο κουβάδες εποξειδικό και ένας κάδος σκληρυντικού» είναι επίσης κατάλληλα, αλλά για επισκευές συνήθως δεν χρειάζονται σε τέτοιες ποσότητες όπως συνήθως από τα εργοστάσια. Και είναι εξαιρετικά τοξικά. Μπορεί να πάθεις αλλεργία ή να πάθεις δηλητηρίαση του τύπου BOV που δημιουργεί φουσκάλες στο δέρμα, μετατρέποντας ομαλά σε έκζεμα.

Ο χειρισμός της εποξειδικής ουσίας γίνεται καλύτερα σε εξωτερικούς χώρους ή σε καλά αεριζόμενο χώρο και φορώντας ιατρικά γάντια.

Στην ιδανική περίπτωση, το εποξειδικό αραιώνεται με σκληρυντικό σύμφωνα με τις οδηγίες. Όμως τα πειράματα έχουν δείξει ότι αν ανακατέψετε καλά, τότε η ένωση θα πήξει ακόμη και με μια μικρή ποσότητα σκληρυντικού. Θα πιάσει μόνο για πολύ καιρό. Και το στρώμα θα είναι πιο πλαστικό. Αντίστοιχα, και αντίστροφα. Ωστόσο, όσο πιο σκληρότερο, τόσο πιο σκληρό και εύθραυστο είναι το στρώμα.

Βίντεο (κάντε κλικ για αναπαραγωγή).

Μερικές φορές απαιτείται μια ένωση πλήρωσης για εργασία. Στη χειρότερη, ακόμη και στεγνή λεπτή άμμος μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο χωράφι. Αλλά είναι καλύτερα να αγοράσετε ή να έχετε αλεσμένο μαρμαρυγία ή ασήμι. Μην φυσάτε ασήμι. Θα είναι χειρότερο για εσάς.

Εάν το σκληρυντικό δεν χυθεί στη ρητίνη, μπορεί να έχετε πολλά προβλήματα. Η ρητίνη συνήθως θερμαίνεται ελαφρά όταν προστίθεται το σκληρυντικό. Αλλά στο ιατρείο μου υπήρχε και η απελευθέρωση κάποιου είδους βρώμικου καπνού και καύσης και απλώς βρωμάει.

Ορισμένες εποξειδικές ποιότητες λιώνουν τέλεια μετά τη σκλήρυνση σε θερμοκρασία

150 μοίρες. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί εάν είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί η ένωση από το άκαυστο υλικό.

Εάν η ένωση θερμανθεί κατά τον πολυμερισμό, τότε πήζει πιο γρήγορα. Θυμόμαστε το στεγνωτήρα μαλλιών.

Εάν πρέπει να πιέσετε μια επιφάνεια καλυμμένη με μια ένωση, τότε απλώς τοποθετήστε ένα φύλλο σελοφάν, πολυαιθυλένιο ή καλύτερα φθοριοπλαστικό από πάνω.

Το fiberglass είναι διαφορετικό. Δεν είμαι ειδικός της μάρκας. Επομένως, θα εξηγήσω "με το μάτι". Κατά την επισκευή, χρειάζεστε κυρίως ύφασμα με μέσο μέγεθος νήματος. Κατά προτίμηση με «λοξή» ή σατέν ύφανση. Θα λειτουργήσει όμως και το συνηθισμένο, με «οικιακή» ύφανση. Σε σπάνιες περιπτώσεις, χρειάζεστε υαλοβάμβακα ή υαλοβάμβακα. Είναι ίδια στο πάχος των νημάτων. Διαφέρουν στην ύφανση. Για εκείνες τις περιπτώσεις που χρειάζεστε μια χοντρή ύφανση από υαλοβάμβακα μην σας ενδιαφέρει.

Το fiberglass που χρειαζόμαστε θα πρέπει να είναι στριμμένα νήματα. Δεν θα λειτουργήσει με ολόκληρες ίνες. Αν το τινάξετε, τότε ένα σύννεφο από κομμάτια γυαλιού δεν πρέπει να πετάξει έξω από αυτό. Μια επέμβαση όπως το τίναγμα ενός μεγάλου κομματιού υαλοβάμβακα γίνεται καλύτερα όπου δεν υπάρχουν άνθρωποι. Κατάντια. Και κρατώντας την αναπνοή μου. Ο Θεός να μην αναπνεύσετε ή να τινάξετε αυτή τη βρωμιά στα μάτια σας ή σε οποιονδήποτε άλλον.

Το Fiberglass διατίθεται σε φύλλα, ρολά και ταινίες.Αυτό είναι μεγάλο έλλειμμα σε σεντόνια. Δηλαδή κάθε κομμάτι σφραγίζεται από όλες τις πλευρές. Το ρολό σφραγίζεται μόνο στις δύο πλευρές. Κατ 'αρχήν, η ταινία είναι το ίδιο ρολό, αλλά στενό. Συνήθως συνοδεύεται από το πιο βολικό λοξό δέσιμο, αλλά σπάνια συναντά περισσότερα από 5 cm.

Επί του παρόντος, τα υαλοβάμβακα διαφόρων εμπορικών σημάτων πωλούνται αρκετά συχνά σε συνηθισμένα καταστήματα οικοδομικών υλικών. Μπορείτε επίσης να αγοράσετε υαλοβάμβακα από διάφορους κατασκευαστικούς οργανισμούς, για παράδειγμα, εκείνους που ασχολούνται με την τοποθέτηση κεντρικών αγωγών θέρμανσης. Λοιπόν, αλλιώς θα έρθει σε συμφωνία με εκείνους τους άντρες που τυλίγουν αυτό το δίκτυο θέρμανσης.

Για να λειτουργήσει, το γυάλινο ύφασμα πρέπει να είναι στεγνό και χωρίς λίπος. Στο χωράφι, μπορείτε να στεγνώσετε γρήγορα το fiberglass φρύοντάς το καλά σε ένα φύλλο ή σε έναν κουβά. Δεν θα καεί. Καλύτερα να μην στεγνώσει πάνω σε φωτιά. Ο Θεός να μην καπνίσει. Το υαλοβάμβακα απολιπαίνεται ξεπλένοντάς το με οποιονδήποτε διαλύτη.

Το fiberglass πρέπει να εμποτιστεί πριν γλυπτεί κάπου. Είναι απαραίτητος ο εμποτισμός βυθίζοντας επανειλημμένα το τεμάχιο εργασίας στην αραιωμένη ένωση. Μετά από κάθε βύθιση ή «ζύμωμα» στην ένωση, το τεμάχιο εργασίας πρέπει να συμπιέζεται προς τα έξω. Για παράδειγμα, τεντώνοντάς το ανάμεσα σε δύο σφιχτά συμπιεσμένα μπαστούνια, σωλήνες, δάχτυλα κ.λπ.

Το περίβλημα πρέπει να είναι καθαρό, στεγνό και απαλλαγμένο από λίπη πριν από την επισκευή. Σε χώρους επισκευής φυσικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται μακρά ξήρανση. Καλύτερα με τεχνικό στεγνωτήρα μαλλιών. Αλλά το στεγνωτήρα μαλλιών της αγαπημένης σας συζύγου και το συνηθισμένο οικιακό αερόθερμο θα λειτουργήσουν επίσης.

Τυπική ζημιά στο πλαστικό: 1. ζημιά στο διακοσμητικό στρώμα 2. ρωγμές στο σώμα 3. «μισές τρύπες» 4. τρύπες 5. αποκλίνουσες «γωνίες» 6. κοχύλια 7. όλα αυτά μαζί

Ζημιά στο διακοσμητικό στρώμα - μικρές φθορές. Μια γρατσουνιά που δεν καταστρέφει τη στρώση μέσω και διαμέσου ασταρώνεται απλά με αστάρι GF ή εποξειδικό χωρίς πληρωτικό. Γυαλίζεται και βάφεται. Μια διαμπερής γρατσουνιά, ακόμα κι αν η ίδια η θήκη είναι ρηχά αγγισμένη, είναι στόκος με μια ένωση με πληρωτικό. Τρίβεται και βάφεται.Αν η διακοσμητική στρώση πέσει πίσω, τότε πρέπει να ξεφλουδιστεί μέχρι να κολλήσει σταθερά στο σώμα.

Το εσωτερικό της θήκης είναι συνήθως απλώς βαμμένο. Αυτό είναι αλήθεια. Σε μια σημείωση.

Ποτέ μην εργάζεστε στις άκρες των οπών. Αφήστε τους να συνοφρυωθούν καλύτερα. Θα είναι πιο δυνατό.

Όπου το υαλοβάμβακα θα βρίσκεται στο σώμα, θα πρέπει να καθαριστεί κατά μήκος της πρώτης στρώσης υαλοβάμβακα σε αυτήν την πλευρά, έτσι ώστε αυτό το στρώμα να είναι ελαφρώς βουρτσισμένο. Κι ας σκίστηκε κατά τόπους. Αυτό γίνεται καλύτερα με ένα χοντρό γυαλόχαρτο τυλιγμένο γύρω από ένα κομμάτι ξύλου, φελλού ή λεπτού πορώδους αφρού.

Το φύλλο υαλοβάμβακα πρέπει να κολληθεί έτσι ώστε οι άκρες να εξομαλυνθούν και να μην πέφτουν στο χρώμα ή στο διακοσμητικό στρώμα.

Είναι καλύτερα να αφιερώνετε χρόνο όταν εργάζεστε. Και εκ των προτέρων, σκεφτείτε πώς να βάλετε το σώμα στη σωστή θέση. Το Bo είναι πιο βολικό να κάνετε κάτι εάν η περιοχή εργασίας είναι οριζόντια. Και αν χρειάζεται να κολλήσετε ένα μεγάλο κομμάτι υαλοβάμβακα, τότε ο μόνος τρόπος για να το βάλετε σωστά είναι να τοποθετήσετε την επιφάνεια οριζόντια ή κοντά σε οριζόντια.

Η μισή τρύπα είναι κακή ζημιά. Αυτό είναι ένα σπάσιμο στη θήκη κατά την οποία το κομμάτι πλαστικού παραμένει ως επί το πλείστον προσκολλημένο στη θήκη. Όχι με πτερύγιο, αλλά πιο συγκεκριμένα. Γενικά, βδέλυγμα. Καθαρίζουμε και από τις δύο πλευρές. Στη συνέχεια καταλαβαίνουμε αν θα μπορέσουμε να βάλουμε το κομμάτι στη θέση του. Αυτό συνήθως λειτουργεί με μικρά διαλείμματα. Εάν δεν υπάρχουν πιθανότητες, τότε είναι καλύτερο να αφαιρέσετε το κομμάτι. Αποκτήστε μια κανονική τρύπα και επισκευάστε όπως περιγράφεται παρακάτω. Εάν το ίδιο το κομμάτι είναι κατεστραμμένο, τότε πρέπει επίσης να το αφαιρέσετε, αλλά μπορείτε να προσπαθήσετε να το ισιώσετε. Επικαλύπτουμε όλες τις επιφάνειες με σύνθετο και βάζουμε ένα καλό στοπ στην πλευρά της κατεύθυνσης της πρόσκρουσης. Κατά προτίμηση με χοντρό ελαστικό παρέμβυσμα. Από την άλλη, με ένα σφυρί, βάλτε προσεκτικά το κομμάτι στη θέση του. Δεν θα λειτουργήσει ποτέ ακριβώς στη θέση του, αλλά πρέπει να προσπαθήσετε. Ως αποτέλεσμα, έχουμε ένα βαθούλωμα στη μία πλευρά και ένα εξόγκωμα από την άλλη. Τοποθετήστε αμέσως ένα εμποτισμένο κομμάτι υαλοβάμβακα πάνω στο εξόγκωμα. Και το στερεώνουμε με αποστάτη ή φορτίο. Όταν όλα πολυμεριστούν, αρχίζουμε να επεξεργαζόμαστε το βαθούλωμα.Στόκος με ρητίνη με filler. Αφού σκληρύνει, αλευρώνουμε. Κολλάμε το εμποτισμένο φύλλο. Αλέθουμε. καλύψτε με ένα λεπτό στρώμα. Τρίβουμε και βάφουμε.

Για καλή στεγανοποίηση της τρύπας, πρέπει να γίνει μια διάτρηση. Για παράδειγμα, από αφρό. Αυτό είναι απαραίτητο για να μην διαταραχθούν τα περιγράμματα. Καλύτερα αν είναι μια γροθιά κατά μήκος των εξωτερικών περιγραμμάτων. Αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν χρειάζεται χοντρό fiberglass. Επεξεργαζόμαστε τις άκρες. Δηλαδή αφαιρούμε το χρώμα και βουρτσίζουμε ελαφρά το εγγενές μας fiberglass. Κόψαμε πολλά μπαλώματα από την πτυχή του γυαλιού, με ελάχιστη επικάλυψη (3-5 mm) να καλύπτει την τρύπα. Ο αριθμός των στρώσεων θα πρέπει να επιλέγεται προσεκτικά με την υπόθεση ότι το πάχος της συσκευασίας πρέπει να αντιστοιχεί στο πάχος της θήκης. Βάζουμε τη γροθιά. Κολλάμε τα μπαλώματα σε στρώσεις. Κάθε στρώμα ξηραίνεται μέχρις ότου η ρητίνη ημι-πολυμεριστεί. Και χωρίς φυσαλίδες. Μετά από αυτό, από το εσωτερικό της θήκης: αλέστε, κολλήστε μια άλλη στρώση, αλέστε, δεύτερη στρώση, αλέστε, καλύψτε με μια στρώση καθαρής ρητίνης, αλέστε, βάψτε. Βάλτε μια στρώση έξω και επεξεργαστείτε την με τον ίδιο τρόπο.

Οι διαχωρισμένες γωνίες είναι κολλημένες με τον ίδιο τρόπο όπως για τη σφράγιση ρωγμών. Αλλά είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε ταινία για αυτούς. Συνιστάται να βάζετε τις γωνίες στον καθρέφτη στα πλεκτά. Τα πλεκτά είναι κατασκευασμένα από κόντρα πλακέ ή δεξαμενή από κόντρα πλακέ. Προσαρμόζονται προσεκτικά ανάλογα με τη γωνία ζευγαρώματος. Πρώτον, το ίδιο το πλεκτό είναι κολλημένο. Στη συνέχεια επικολλάται με fiberglass. Για παράδειγμα: στον τραβέρσα του Ladoga-2, τοποθετήθηκαν δύο πλεκτά με πλευρά 100 mm στις ενώσεις με τα πλάγια. Στην κάτω άρθρωση, τρεις σε κάθε πλευρά. Φυσικά, όλα τα σημεία όπου εφαρμόζει το fiberglass καθαρίζονται σχολαστικά μέχρι την πρώτη φυσική στρώση.

Κανείς δεν έχει βρει κάτι πιο αηδιαστικό από τα κοχύλια. Το κέλυφος στο πλαστικοποιημένο πλαστικό είναι είτε εργοστασιακό ελάττωμα. Ή μήπως είναι το αποτέλεσμα του νερού που μπαίνει ανάμεσα στα στρώματα της γάστρας. Αυτό συνήθως προκύπτει από βλάβη στα εξωτερικά στρώματα. Μετά από μια-δυο χειμερία νάρκη, το παγωμένο νερό διευρύνει τα στρώματα. Εάν αυτό το κέλυφος είναι πιο κοντά στην εσωτερική πλευρά, τότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι η είσοδος σε αυτό είναι από το εσωτερικό. Είναι καλύτερα να σκοράρεις σε τέτοια ζημιά. Εάν είναι πιο κοντά στο εξωτερικό, τότε πρέπει να επισκευαστεί. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι ο νεροχύτης στεγνώνει πολύ δύσκολα. Επομένως, για να μην περιμένετε ένα μήνα στον ήλιο, πρέπει να ανοίξετε τον νεροχύτη. Από την πλευρά του νερού που μπαίνει σε αυτό, ανοίγουμε μια τρύπα

8-10 χλστ. Βάθος πριν την είσοδο στην κοιλότητα. Με ένα σύρμα ή οποιοδήποτε άλλο λεπτό και εύκαμπτο αντικείμενο, προσδιορίζουμε τις πραγματικές διαστάσεις του κελύφους. Ανοίγουμε το κέλυφος με ένα μαχαίρι ή «νύχι» από λεπίδα σιδηροπρίονο. Το κάνουμε αρκετά φαρδύ, μέχρι 5 χλστ. κόψτε κατά μήκος του μεγαλύτερου μεγέθους κελύφους. Είναι δυνατές πολλές παράλληλες περικοπές. Εάν το πλάτος του νεροχύτη είναι μεγαλύτερο από 100-120 mm Κόψτε το με στεγνωτήρα μαλλιών. Στη συνέχεια εισάγουμε όσο το δυνατόν περισσότερη ένωση με μια σύριγγα. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι ο νεροχύτης πρέπει στη συνέχεια να σφίγγεται σε ολόκληρη την περιοχή του με κάποιο είδος πρέσας. Ή στηρίξτε και στηρίξτε. Ή με σφιγκτήρα με μεγάλη κάλυψη. Ή ένα φορτίο. Λοιπόν, η αγαπημένη διαδικασία του στόκου είναι το τρίψιμο και το βάψιμο μετά τον πολυμερισμό.