Επισκευή δαπέδου γκαράζ DIY

Το γκαράζ χρησιμεύει όχι μόνο για να προστατεύει το σιδερένιο άλογο από κλέφτες αυτοκινήτων ή καιρικές συνθήκες, αλλά λειτουργεί και ως ένα είδος αποθήκευσης «πολύ απαραίτητων» πραγμάτων. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ξοδεύεται πολύς χρόνος σε αυτό, από αυτή την άποψη, οι αυτοκινητιστές προσεγγίζουν τη διευθέτησή του με ιδιαίτερη προσοχή. Οι ιδιοκτήτες επιλέγουν υλικό για την κατασκευή τοίχων και στεγών με βάση δύο βασικά κριτήρια: τις γευστικές προτιμήσεις και την οικονομική πλευρά του θέματος. Δυστυχώς, λιγότερη προσοχή δίνεται στην οργάνωση των ορόφων. Το άρθρο θα συζητήσει πώς να φτιάξετε ένα ξύλινο πάτωμα σε ένα γκαράζ με τα χέρια σας.

Οι πιο συνηθισμένοι τύποι δαπέδων είναι τα χωμάτινα και τσιμεντένια δάπεδα, σπανιότερα τα ξύλινα δάπεδα. Οι δύο πρώτες επιλογές είναι ιδανικές εάν αυτό το δωμάτιο χρησιμοποιείται σε έντονο φορτίο για τον προορισμό του. Το δάπεδο σανίδας είναι σχετικό όταν το όχημα λειτουργεί στη ζεστή εποχή ή τα Σαββατοκύριακα.

Παρακάτω είναι μια σύντομη περιγραφή των πιο δημοφιλών τύπων υλικού που χρησιμοποιούνται για τη διευθέτηση του δαπέδου στο γκαράζ.

• Τέτοια δάπεδα κατασκευάζονται με αυστηρή συμμόρφωση με την τεχνολογία, διαφορετικά, μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, θα εμφανιστούν ρωγμές στην επιφάνεια, οι οποίες θα την καταστήσουν εντελώς άχρηστη. Λοιπόν, εάν τηρείτε όλους τους κανόνες, τότε ένα τέτοιο πάτωμα θα διαρκέσει τουλάχιστον 20 χρόνια.

• Μεταξύ των μειονεκτημάτων μιας βάσης από σκυρόδεμα, είναι δυνατόν να σημειωθεί χαμηλή αντίσταση στην τριβή, η οποία οδηγεί στο σχηματισμό σκόνης. Επιπλέον, το χυμένο υγρό διεισδύει βαθιά στους πόρους και παραμένει εκεί για πάντα. Μια επίστρωση πολυουρεθάνης μπορεί να λειτουργήσει ως σωτήρια, αλλά το κόστος της ακυρώνει την οικονομική προσιτότητα ενός τσιμεντένιου δαπέδου.

Βίντεο (κάντε κλικ για αναπαραγωγή).

• Τα κεραμικά ή πορσελάνινα πλακάκια διακρίνονται τόσο από αισθητική όσο και από πρακτικότητα. Η επιφάνειά τους είναι απλά ανίκανη να απορροφήσει υγρές ουσίες και το ανώτερο στρώμα του λούστρου ξεπλένεται εύκολα ακόμη και χωρίς τη χρήση ειδικών ενώσεων καθαρισμού.

• Η πορσελάνη είναι μια αρκετά ακριβή απόλαυση για τη διευθέτηση ενός γκαράζ. Η προετοιμασία της βάσης και η ίδια η εγκατάσταση απαιτεί επίπονη εργασία. Συνιστάται η τοποθέτηση του υλικού 2-3 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του γκαράζ, δηλαδή όταν η δομή συρρικνώνεται.
• Το κεραμικό προϊόν έχει επίσης ένα σημαντικό μειονέκτημα - χαμηλή αντοχή σε μηχανικούς κραδασμούς. Και, όπως γνωρίζετε, η πτώση διαφόρων κομματιών σιδήρου, ειδικά σε τέτοια δωμάτια, δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη.

• Η χαμηλότερη τιμή είναι για ένα ξύλινο πάτωμα σε γκαράζ, επιπλέον, ένα τέτοιο πάτωμα θεωρείται ζεστό. Επομένως, είναι πολύ πιο ευχάριστο να επισκευάζετε ένα αυτοκίνητο ή να το επιθεωρείτε ενώ είστε ξαπλωμένοι ανάσκελα.

Ξύλινο πάτωμα στη φωτογραφία γκαράζ

• Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν υψηλή απορροφητικότητα. Μην ξεχνάτε ότι το δέντρο ταξινομείται ανάλογα με την αντοχή του στη φθορά και υποδιαιρείται σε κατηγορίες κινδύνου πυρκαγιάς. Αλλά η θεραπεία με σύγχρονο προστατευτικό εξοπλισμό θα παρατείνει τη διάρκεια ζωής του δαπέδου και θα το προστατεύσει από τις επιπτώσεις της πυρκαγιάς.
• Φυσικά, τα δάπεδα μπορούν να καλυφθούν και με ειδικά πλακάκια από καουτσούκ, που σίγουρα δεν φοβούνται κανένα άγχος. Όπως ήδη αναφέρθηκε, η επιλογή της κάλυψης εξαρτάται από τις υλικές δυνατότητες.

• Σε κάθε περίπτωση, εάν πραγματοποιήσετε τη διάταξη των δαπέδων μόνοι σας, μπορείτε να εξοικονομήσετε ένα αρκετά αξιοπρεπές ποσό για την αγορά, για παράδειγμα, εργαλείων, ανταλλακτικών για ένα αυτοκίνητο, κρεμαστά ράφια ή ράφια για την αποθήκευση διαφόρων αποθεμάτων.

Η τοποθέτηση του υλικού θα πρέπει να γίνει σε γερά θεμέλια ώστε η δουλειά που γίνεται και η επένδυση να μην είναι μάταιη.

• Μια ομοιόμορφη επιφάνεια με μικρές ατέλειες, όπως επιφανειακές ρωγμές και ρινίσματα, επιτρέπει την τοποθέτηση της σανίδας δαπέδου πάνω της. Η ξυλεία στερεώνεται με βίδες και πλαστικούς πείρους ή μπουλόνια αγκύρωσης.
• Εάν το δάπεδο έχει μεγάλες ανωμαλίες, τότε συνιστάται να γεμίσετε μια επίστρωση, η οποία όχι μόνο θα παρέχει το ίδιο επίπεδο σε ολόκληρη την επιφάνεια, αλλά και θα ενισχύσει τη βάση.

• Βεβαιωθείτε ότι η επίστρωση τσιμέντου είναι εντελώς στεγνή πριν από την εργασία. Για να το κάνετε αυτό, δεν χρειάζεται να έχετε συσκευή ειδικής χρήσης. Μπορείτε επίσης να προσδιορίσετε την υγρασία χρησιμοποιώντας μια αυτοσχέδια μέθοδο, γι 'αυτό, ένα μικρό τετράγωνο πλαστικού ή ένα κομμάτι μεμβράνης προσαρτάται στην επιφάνεια με ερμητικά σφραγισμένη ταινία.
• Μετά από λίγες μέρες αφαιρείται το υλικό, αν βρεθούν πολλές μεγάλες σταγόνες στο εσωτερικό, τότε δεν είναι ακόμα δυνατό να στρωθεί η σανίδα. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να δοθεί στη βάση περισσότερος χρόνος για να στεγνώσει ή να ληφθούν πρόσθετα μέτρα για τη μείωση της υγρασίας. Η ασήμαντη συμπύκνωση επιτρέπει την εκτέλεση των προγραμματισμένων εργασιών.
• Σε κάθε περίπτωση, πρώτα απλώνεται πολυαιθυλένιο ή τσόχα στέγης, που θα εμποδίσει την είσοδο υγρασίας στη βάση της βάσης. Η τοποθέτηση πραγματοποιείται με σπιρούνια στους τοίχους και το πλάτος της επικάλυψης του υλικού πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 εκ. Οι ραφές είναι κολλημένες με ταινία ή μαστίχα ανθεκτική στην υγρασία.

• Εάν η επιφάνεια είναι σχετικά επίπεδη, τότε οι σανίδες μπορούν να τοποθετηθούν σε προεγκατεστημένα κορμούς. Εδώ, ράβδοι μικρής διατομής (50x50 ή 40x50 mm) στερεώνονται σε βάση από σκυρόδεμα κατά μήκος της περιμέτρου του δωματίου. Η ίδια ξυλεία λαμβάνεται ως εγκάρσιες ράβδοι. Για πιο αξιόπιστη στερέωση, τα κούτσουρα συνδέονται στις ράβδους χρησιμοποιώντας μεταλλικές γωνίες. Τοποθετούνται παράλληλα με την είσοδο / έξοδο του γκαράζ σε βήματα που δεν υπερβαίνουν τα 50 cm.

• Θα πρέπει να θυμόμαστε εδώ ότι το επίπεδο του δαπέδου θα ανέβει κατά 70-80 mm, ανάλογα με το πλάτος της επιλεγμένης ξυλείας, για παράδειγμα, μια δοκό 50 mm και μια σανίδα δαπέδου 25-30 mm. Έτσι, σχηματίζεται μια σταγόνα, ένα βήμα μεταξύ του δαπέδου και της εισόδου στο δωμάτιο.

• Η ενίσχυση ενός υπάρχοντος δαπέδου σανίδας με την τοποθέτηση νέων σανίδων δαπέδου είναι δυνατή μόνο εάν υπάρχει απόλυτη εμπιστοσύνη ότι η κατασκευή μπορεί να αντέξει σοβαρές καταπονήσεις. Εάν υπάρχει έστω και η παραμικρή αμφιβολία, τότε η παλιά επίστρωση πρέπει να αποσυναρμολογηθεί.
• Εδώ, τα κούτσουρα και άλλα ξύλινα στοιχεία επιθεωρούνται, τα κατεστραμμένα μέρη του πλαισίου αντικαθίστανται. Κατά τη διάρκεια μεγάλων εργασιών, τοποθετείται μια στρώση στεγανωτικού υλικού. Συνιστάται να γεμίσετε το χώρο μεταξύ των κορμών με διογκωμένη άργιλο ή ξηρή άμμο, τα δάπεδα θα γίνουν πιο ζεστά.

• Η ικανοποιητική κατάσταση της παλιάς επίστρωσης επιτρέπει τη στερέωση των σανίδων, αλλά μόνο στην κάθετη κατεύθυνση.

Δεν θα είναι περιττό να αναφέρουμε ότι τα ξύλινα στοιχεία πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με προστατευτικά μέσα. Τα παρασκευάσματα επιλέγονται μεμονωμένα, καθώς ορισμένα είναι υπεύθυνα για ομοιόμορφη συρρίκνωση, μειώνουν τη ρωγμή, άλλα εγγυώνται προστασία από τη φθορά και άλλα αποτρέπουν την ανάφλεξη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι σκόπιμο να αποκτήσετε θαυματουργές λύσεις "5 σε 1", καθώς ένα φάρμακο δεν μπορεί ταυτόχρονα να προστατεύσει από όλες τις "ατυχίες". Επομένως, όταν πηγαίνετε στο κατάστημα, είναι καλύτερο να έχετε τουλάχιστον μια βασική γνώση της ταξινόμησής τους, του σκοπού τους, των καλύτερων κατασκευαστών.

Οι προστατευτικές ενώσεις χωρίζονται σε 3 τύπους:

• Τυχερός μετά το στέγνωμα σχηματίζουν ένα διαφανές φιλμ που έχει βιοπροστατευτικές ιδιότητες, δηλαδή προστατεύει την επιφάνεια από την πρόωρη αποσύνθεση, τη φθορά από τους ξυλοσκώληκες. Τέτοιες επικαλύψεις αποκλείουν τη ρωγμή του υλικού και δεν χάνουν τις αρχικές τους ιδιότητες υπό την επίδραση των ακραίων θερμοκρασιών.

• Βαφές όχι μόνο δίνουν μια διακοσμητική εμφάνιση, αλλά και προστατεύουν τα βαμμένα στοιχεία από τη βραχυπρόθεσμη επίδραση της υγρασίας (περιοδικά σχηματιζόμενη συμπύκνωση). Για επεξεργασία, είναι καλύτερο να επιλέξετε βαφή με βάση οργανικούς διαλύτες.
• Αντισηπτικά Είναι πολυλειτουργικά μέσα ικανά να προστατεύουν το ξύλο από βιοαποικοδόμηση (σχηματισμός μούχλας, εμφάνιση και εξάπλωση οικιακών μυκήτων). Η συνδυασμένη έκδοση των αντισηπτικών έχει επίσης ιδιότητες πυρόσβεσης.

Η επίστρωση της υστέρησης πραγματοποιείται με υδατοαπωθητικούς παράγοντες, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από βαθύτερο βαθμό διείσδυσης ή με αντισηπτικούς εμποτισμούς με βάση διαλύτες, οι οποίοι σχηματίζουν ένα παχύ προστατευτικό φιλμ. Τα παρασκευάσματα με βάση βορικά και φθοριούχα είναι ιδανικά.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ανάλογο λαδιού, μόνο εδώ πρέπει να βεβαιωθείτε ότι η επεξεργασμένη ξυλεία είναι απολύτως στεγνή, διαφορετικά το υγρό εσωτερικό μέρος του υλικού θα συμβάλει στην ανάπτυξη μυκητιακών σπορίων, τα οποία με τη σειρά τους θα οδηγήσουν στην πλήρη καταστροφή του.

Οι σανίδες δαπέδου επεξεργάζονται με παρασκευάσματα που παρέχουν αποτελεσματική πυροπροστασία και περιέχουν υδροξείδιο του χαλκού.

Οι τρεις πρώτες περιλαμβάνουν εταιρείες που παράγουν τα πιο αποτελεσματικά προϊόντα για την προστασία ξύλινων επιφανειών:

• από εγχώριους κατασκευαστές - "Ξύλο γιατρό", "Biox", "Biosept";

• ξένες μάρκες αντιπροσωπεύουν - "TIKKURILA "(Φινλανδία)," Dulux "(Αγγλία)," ALLICATOR "(Γερμανία).

Από την αρχαιότητα, το δέντρο έπαιξε σημαντικό ρόλο στον εθνικό πολιτισμό, επομένως ένα άτομο ανησυχούσε πάντα για το πώς να προστατεύσει τα κτίρια από τις βλαβερές συνέπειες των δυσμενών συνθηκών. Σε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν συσσωρευτεί πολλές αποτελεσματικές μέθοδοι:

• πυριτική κόλλα αραιωμένη με νερό, 400 γραμμάρια κόλλας λαμβάνονται για περίπου 1 λίτρο νερού.
• Ο θειικός χαλκός είναι επίσης γνωστός για τις βακτηριοκτόνες του ιδιότητες (100 γραμμάρια βιτριόλης αραιώνονται σε 10 λίτρα νερού).
• Το βορικό οξύ είναι ένα δημοφιλές "συντηρητικό". Το διάλυμα παρασκευάζεται ως εξής: 50 γραμμάρια βορικού οξέος και 1 κιλό αλάτι λαμβάνονται για 5 λίτρα βραστό νερό.

Φτιάξτο μόνος σου το ξύλινο δάπεδο σε ένα χτισμένο γκαράζ μπορεί να γίνει μέσα σε λίγες ώρες, καθώς τα κούτσουρα συνήθως τοποθετούνται στο στάδιο της κατασκευής του θεμελίου. Αλλά, εάν η κατασκευή πραγματοποιήθηκε σε μια ελαφριά έκδοση, τότε θα πρέπει να καταβληθεί περισσότερη προσπάθεια και χρόνος.

• Καθορίζεται το μηδενικό επίπεδο του μελλοντικού δαπέδου. Κατά κανόνα, το "κατώφλι" του γκαράζ λαμβάνεται ως βάση. Το έδαφος επιλέγεται κατά περίπου 50 cm, γίνονται πιο ακριβείς υπολογισμοί ως εξής: 10-15 cm θα "φύγουν" στο μαξιλάρι άμμου, 10-15 cm - στρώμα θρυμματισμένης πέτρας, 10 cm - το τμήμα της ξυλείας (κούτσουρα) και συν το πάχος της σανίδας δαπέδου 2,5- 3 cm.
• Κάθε στρώμα υγραίνεται και συμπιέζεται. Για αυτό, δεν είναι καθόλου απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μια ειδική τεχνική. Εδώ είναι κατάλληλο ένα σπιτικό εργαλείο, όπου ένα τετράγωνο κομμάτι σανίδας, που θα χρησιμοποιηθεί ως σόλα, στερεώνεται στο άκρο μιας ράβδου 50x50 mm με καρφιά ή βίδες.

• Ένα στεγανωτικό υλικό πρέπει να είναι επενδεδυμένο με επικάλυψη στους τοίχους που υπερβαίνει ελαφρώς το μηδέν. Οι αρμοί του υλικού για σφράγιση κολλούνται με ταινία κατασκευής ή επικαλύπτονται με μαστίχα.
• Όλα τα ξύλινα στοιχεία επεξεργάζονται με αντισηπτικά και επιβραδυντικά πυρκαγιάς.
• Μια δοκός 100x100 mm είναι εγκατεστημένη κατά μήκος της περιμέτρου, ένα τέτοιο τμήμα θα βοηθήσει στην κατανομή του φορτίου τόσο του ίδιου του δαπέδου όσο και του βάρους του αυτοκινήτου. Στις γωνίες, η ξυλεία στερεώνεται με μεταλλικές γωνίες. Το επίπεδο ελέγχει την οριζόντια θέση· εάν είναι απαραίτητο, τοποθετούνται κομμένα κόντρα πλακέ ή σανίδες.

• Τα κούτσουρα από την ίδια ξυλεία τοποθετούνται παράλληλα ως προς την είσοδο. Η απόσταση μεταξύ τους διατηρείται εντός 50 cm, αλλά όχι περισσότερο. Η στερέωση γίνεται με βίδες με αυτοκόλλητες βίδες και μεταλλικά προϊόντα σε σχήμα L.
• Διογκωμένη άργιλος ή ξηρή άμμος μπορεί να χυθεί στα σχηματισμένα κελιά.
• Οι σανίδες δαπέδου τοποθετούνται στην κορυφή, που βρίσκονται κατά μήκος της κίνησης του αυτοκινήτου. Οι σύνδεσμοι πραγματοποιούνται με βίδες με αυτοκόλλητη βίδα σε δύο σημεία σε κάθε υστέρηση.

Ξύλινο πάτωμα στο γκαράζ βήμα προς βήμα βίντεο