Αναλυτικά: Φτιάξτο μόνος σου επισκευή κελαριού από έναν πραγματικό πλοίαρχο για τον ιστότοπο my.housecope.com.
Καλημερα σε ολους! Υπάρχει ένα πρόβλημα. Το παλιό κελάρι χρειάζεται ανακαίνιση. Η στάθμη των υπόγειων υδάτων είναι περίπου 8 μ., το βάθος της κάβας είναι 3 μ. Το δάπεδο είναι χωμάτινο, οι τοίχοι είναι ιδιοκατασκευασμένοι από σκυρόδεμα οπλισμένοι σε κακή κατάσταση, με σημεία καταστροφής και προεξέχοντες σκουριασμένους οπλισμούς. Το ταβάνι είναι στην ίδια κατάσταση. Τι σκέφτομαι: περιποιηθείτε τους τοίχους και την οροφή με μαστίχα άσφαλτου-πολυμερούς με κρύα εφαρμογή, γεμίστε το δάπεδο με σκυρόδεμα με στεγανωτικά πρόσθετα (με οπλισμό, πιθανώς) και στη συνέχεια σοβάστε τους τοίχους. Είναι σωστό? Και μια άλλη ερώτηση: μπορείτε να προσθέσετε παρόμοια πρόσθετα στο γύψο (Aquatron, Hydrotex κ.λπ.)
Ο Easy έγραψε: για επεξεργασία τοίχων και οροφών με πίσσα-πολυμερή μαστίχα ψυχρής εφαρμογής
Όχι σωστά. Αυτή η μαστίχα δεν έχει καθόλου αρνητική υποστήριξη. Ή δεν θέλετε να φύγει το νερό από το κελάρι; Οι τοίχοι πρέπει να σοβατιστούν με ειδικό σοβά με βάση το τσιμέντο καταπόνησης - και καλύτερα να αγοράσετε έτοιμο σοβά αμέσως, γιατί και η άμμος είναι ιδιαίτερη εκεί. Ρίξτε το επίστρωμα στο πάτωμα. Όλα αυτά πρέπει να γίνονται σε ένα πλέγμα στερεωμένο στους τοίχους και στο πάτωμα. IMHO.
το δάπεδο μπορεί να μείνει χωρίς σκυροδέτηση αν δεν υπάρχει νερό
Έχω ένα σπίτι από τούβλα 7x9, πριν γεμίσει το υπόγειο κατά 1,7 m (μόνο 2,3 m). Έλυσα αυτό το πρόβλημα. Έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που έκανα μπάνιο εκεί (το δωμάτιο δεν πρέπει να χαθεί) και δεν υπάρχει καθόλου νερό.
Έσκαψε το σπίτι σε βάθος 2,40 Υλικό που χρησιμοποιήθηκε: δύο σκραπ, δύο φτυάρια, δύο τατζίκες.
Κολλημένη υδροϊσόλη σε πίσσα. Μεταχειρισμένο υλικό: πίσσα, αδιαβροχοποίηση, φυσητήρας (είναι καλύτερα να εκτελέσετε αυτήν τη λειτουργία μόνοι σας, χωρίς Τατζίκους).
Έθαψε το σπίτι Υλικό που χρησιμοποιήθηκε: βλέπε στοιχείο 1.
Μέσα όλα έγιναν όπως είπε ο Σεργ. Μεταχειρισμένο υλικό: ενισχυτικό δικτυωτό κελί 5x5, υδρορροή (στόκος με βάση το τσιμέντο καταπόνησης Η IMHO κάνει "Prospectors"), μίγμα τσιμέντου (για τσιμεντοκονία), πλακάκια και κόλλα για αυτό. Το παλιό δάπεδο είχε ξεσπάσει παντού, ειδικά στις κάτω γωνίες. Μετά το πλέγμα. Στο μελλοντικό ντους, γκαρνταρόμπα και δωμάτιο ανάπαυσης, έβαλα penofol, μετά ένα πλέγμα και πλαστικούς σωλήνες (για θέρμανση). Στρώστε περίπου 5 cm, μετά πλακάκια. Όλα λειτουργούν για 5 πόντους.Δεν έχει νερό εδώ και 3 χρόνια, και αυτή την πηγή τίποτα. Ας δούμε τι θα γίνει στη συνέχεια. Προηγουμένως, ήμουν επίσης δύσπιστος για το "μπάνιο στο υπόγειο", τώρα καταλαβαίνω τα πλεονεκτήματα. Ένα μείον λόγω έλλειψης παραθύρων, μερικές φορές καθόμαστε με φίλους μέχρι το πρωί.
Βίντεο (κάντε κλικ για αναπαραγωγή).
Ο Easy έγραψε: Και μια άλλη ερώτηση: μπορείτε να προσθέσετε παρόμοια πρόσθετα στο γύψο (Aquatron, Hydrotex κ.λπ.)
Είναι δυνατό, αλλά καλύτερα έτοιμοι σοβάδες με βάση το τσιμέντο καταπόνησης. Και από μέσα δεν χρειάζονται ασφαλτικές μαστίχες, θα σχηματιστεί μια μεμβράνη, μετά θα πέσει. Έξω είναι άλλο θέμα, η πίεση του χώματος και του νερού θα πιέσει αυτό το ασφαλτικό φιλμ.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η επισκευή ενός κελαριού είναι τόσο δύσκολη όσο η κατασκευή ενός νέου. Κατά κανόνα, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης της εγκατάστασης αποθήκευσης είτε δεν γνωρίζει καθόλου πώς χτίστηκε το κελάρι, είτε η κατασκευή κράτησε πολλά χρόνια και πολλές στιγμές απλά ξεχάστηκαν. Τα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του λειτουργικού κελαριού μπορούν να ανακαλυφθούν μόνο αφού τα κύρια μέρη του έχουν εκσκαφεί και αποσυναρμολογηθεί.
Συνήθως, η επισκευή των κελαριών συνδέεται με την τοποθέτηση μιας νέας στρώσης στεγάνωσης. Αν μη τι άλλο, αυτό είναι το πιο κοινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ιδιοκτήτες των προαστίων. Όποτε είναι δυνατόν, όλες οι νέες εργασίες στεγάνωσης πρέπει να εκτελούνται στο εξωτερικό των τοίχων, επειδή η εσωτερική μόνωση είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματική.
Εκτός από τη στεγανοποίηση, λόγω της συνεχούς έκθεσης σε υγρασία και χώμα, οι τοίχοι και το δάπεδο της κάβας μπορεί να καταρρεύσουν, τα οποία επίσης χρήζουν συστηματικής επισκευής.Εάν υπάρχουν αισθητές ρωγμές και τρύπες στον τοίχο, θα πρέπει να καλυφθούν αμέσως με τσιμεντοκονία. Εάν όλα είναι εντάξει με τους τοίχους, ωστόσο, είναι συνεχώς υγροί ή υγροί, τότε αυτό σημαίνει ότι η υγρασία έχει διεισδύσει στο υλικό από το εσωτερικό. Κατά τους χειμερινούς παγετούς, αυτή η κατάσταση είναι γεμάτη με την καταστροφή του υλικού του τοίχου.
Το στρώμα στεγανοποίησης χρειάζεται συχνά επισκευή, επειδή επηρεάζεται από τις πιο σοβαρές δυνάμεις - ιζηματογενή και υπόγεια ύδατα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επισκευές αυτού του τύπου γίνονται το κύριο ζήτημα για την εκτέλεση όλων των εργασιών που σχετίζονται με τη διάταξη ή την αποκατάσταση του κελαριού.
Η στεγανωτική επίστρωση πρέπει να επισκευαστεί με τον ίδιο τύπο υλικού.
Το πρώτο βήμα είναι μια πλήρης έρευνα των χώρων. Είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί ανεξάρτητα η φύση και η αρχή της συσκευής μόνωσης, η οποία κατασκευάστηκε νωρίτερα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η νέα στρώση στεγάνωσης πρέπει να αντιστοιχεί στην παλιά, όχι μόνο για τον προορισμό της, αλλά και για το είδος των υλικών που χρησιμοποιούνται. Για παράδειγμα, εάν προηγουμένως χρησιμοποιήθηκε στεγανοποίηση με τη μορφή έλασης υλικού στέγης επεξεργασμένο με μαστίχα ασφάλτου, τότε για τη συσκευή ενός νέου στρώματος στεγάνωσης είναι επίσης απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν μονωτήρες κυλίνδρων στερεωμένοι σε ασφαλτικά μονωτικά διαλύματα. Σε περιπτώσεις που διαταράσσεται η ομοιογένεια των υλικών, μειώνονται τα προστατευτικά χαρακτηριστικά της επίστρωσης.
Αφού προσδιορίσετε τον τύπο της στρώσης στεγάνωσης στο κελάρι, το δωμάτιο πρέπει να στεγνώσει καλά. Η τοιχοποιία από τούβλα ή μπλοκ που χρησιμοποιούνται για τοίχους πρέπει να σοβατιστεί και να σπατουλαριστεί σε λεία επιφάνεια. Το δάπεδο πρέπει επίσης να ισοπεδωθεί με τσιμεντοκονία (είναι καλύτερα να επιλέξετε ένα κονίαμα με τσιμέντο και άμμο σε αναλογία 1: 3). Σε ένα ξηρό δωμάτιο, απαιτείται η κόλληση ενός μονωτικού ρολού σε πολλά στρώματα, στερεώνοντάς τον με ασφαλτικές ενώσεις.
Τα στεγανωτικά φύλλα στερεώνονται με θερμομονωτικό ασφάλτου στις επιφάνειες που έχουν προηγουμένως ασταρωθεί. Τα ρολά πρέπει να κολληθούν από κάτω προς τα πάνω. Συνιστάται να εξομαλύνετε τον καμβά με μια ράβδο. Η στρώση στεγάνωσης που δημιουργείται με αυτόν τον τρόπο πρέπει να προστατεύεται με λεπτές πλινθοδομές (το λεγόμενο «τοίχο πίεσης»). Το τελικό φινίρισμα του τοίχου γίνεται με τσιμεντοκονία και ασβέστη.
Εάν εντοπιστούν διαρροές στους τοίχους του κελαριού σας, τότε το πρώτο βήμα είναι να κεντήσετε τις ρωγμές σε μεγαλύτερο βάθος (έως 50 mm), να τις καθαρίσετε από βρωμιά και θρυμματισμένο σκυρόδεμα. Μετά από αυτό, η ρωγμή πρέπει να επισκευαστεί με τσιμεντοκονίαμα που έχει προετοιμαστεί εκ των προτέρων (συνιστάται η χρήση τσιμεντοκονίας ποιότητας M-400), προσθέτοντας "υγρό γυαλί" σε αυτό. Το προκύπτον διάλυμα πρέπει να τρίβεται στη ρωγμή με τα χέρια σας σε πολλά στρώματα μέχρι ο τοίχος να αποκτήσει ομοιόμορφη επιφάνεια. Όλες οι εργασίες με τσιμεντοκονία πρέπει να γίνονται με γάντια.
Η επισκευή των κελαριών, κατά κανόνα, περιλαμβάνει τη διάταξη μιας τυφλής περιοχής και τη διάταξη του χώρου γύρω από το υπόγειο δωμάτιο. Αυτή η προσέγγιση σάς επιτρέπει να εκτρέπετε το ιζηματογενές νερό και το νερό κορυφής από το κελάρι. Η περιοχή των τυφλών πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ευρύτερη (έως 120-150 mm) και να έχει μια μικρή κλίση μακριά από το κελάρι.
Είναι απαραίτητο να αποσυναρμολογηθούν και να ανανεωθούν διαδοχικά τα κατεστραμμένα τμήματα της παλιάς τυφλής περιοχής. Στη διαδικασία επιδιόρθωσης ελαττωμάτων όπως ρωγμές, πρέπει να χρησιμοποιείται τσιμεντοκονία ή θερμαινόμενη μαστίχα ασφάλτου. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη στεγανότητα της ένωσης των πλακών τυφλής περιοχής μεταξύ τους (αν δεν είναι μονολιθική) και στο υλικό των τοίχων του κελαριού.
Επιλογές συσκευής τυφλής περιοχής.
Εάν τοποθετήθηκαν σωλήνες αμιαντοτσιμέντου στο κελάρι για εξαερισμό, τότε πιθανότατα έχουν καταστεί άχρηστοι. Αυτό θα είναι πολύ αισθητό αν αρχίσει να συσσωρεύεται συμπύκνωση στο κελάρι και γίνει υγρό.
Σε αυτή την περίπτωση, οι σωλήνες αφαιρούνται πλήρως και στη θέση τους τοποθετούνται νέοι αγωγοί εξαερισμού.Εάν πριν υπήρχε ένας σωλήνας, τότε κατά την επισκευή συνιστάται να εγκαταστήσετε δύο: τροφοδοσία και εξάτμιση. Ο σωλήνας τροφοδοσίας είναι τοποθετημένος έτσι ώστε το κάτω μέρος του να βρίσκεται κοντά στο δάπεδο του κελαριού. Με τη σειρά του, το κάτω μέρος της καμινάδας θα πρέπει να βρίσκεται κάτω από την οροφή του κελαριού για να απομακρύνει αποτελεσματικότερα τον υγρό και ζεστό αέρα από το δωμάτιο.
Εάν έχετε ένα μεγάλο κελάρι, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε μια συσκευή εξαναγκασμένου αερισμού. Σήμερα, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός συσκευών στην αγορά που θα βοηθήσουν στη διατήρηση ενός κανονικού μικροκλίματος μέσα στο κελάρι καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
Εάν στην περιοχή γύρω από το κελάρι και πάνω από αυτό υπάρχει καθίζηση εδάφους, αυτό συνήθως σχετίζεται άμεσα με την επίδραση των ιζηματογενών ή υπόγειων υδάτων.
Πρώτα απ 'όλα, σε εκείνα τα μέρη που έχουν υποστεί ζημιά, το χώμα σκάβεται, μετά το οποίο ο σχηματισμένος χώρος γεμίζεται. Συνιστάται η προσθήκη άμμου και λεπτού χαλίκι στην επίχωση του εδάφους. Η επίχωση πραγματοποιείται σε στρώσεις με συμπίεση και εμβολιασμό κάθε στρώσης.
Προκειμένου να αποφευχθεί πλήρως μια πιθανή παραβίαση της ακεραιότητας της επιφάνειας γύρω από το κελάρι στο μέλλον, η ενίσχυση του εδάφους πραγματοποιείται εκ των προτέρων με φύτευση γρασιδιού και μικρών θάμνων. Φυσικά, αυτό δεν θα είναι πανάκεια, αλλά σε κάποιο επίπεδο θα μειώσει την πιθανότητα επακόλουθης καταστροφής που σχετίζεται με την καθίζηση του εδάφους.
Εάν το κελάρι ήταν χτισμένο σε πυκνό αργιλώδες έδαφος, τότε μπορεί να εκτεθεί συστηματικά στο νερό. Τα πυκνά στρώματα εδάφους διατηρούν την ιζηματογενή υγρασία, εμποδίζοντάς την να φύγει γρήγορα.
Αυτό το πιο «στάσιμο» νερό είναι μερικές φορές ο κύριος λόγος για τη δημιουργία υγρασίας σε ένα υπόγειο δωμάτιο. Η ενεργή εμφάνισή του παρατηρείται σε εκείνα τα σημεία όπου χαλαρά εδαφικά στρώματα που διέρχονται και φιλτράρουν την ιζηματογενή υγρασία περιβάλλονται από πυκνά στρώματα (πηλός, άργιλος, μάργες).
Για να μειωθεί η πιθανότητα μιας τέτοιας πλημμύρας, απαιτείται να κατασκευαστεί ένα κανάλι αποστράγγισης που μπορεί να παρέχει άμεση αποστράγγιση του ιζηματογενούς νερού. Θα πρέπει επίσης να εξαλείψετε την υγρασία και τη διαταραγμένη δομή του εδάφους.
Το αργιλώδες έδαφος δεν επιτρέπει στο νερό να περάσει καλά.
Μια εξαιρετική λύση θα ήταν η δημιουργία ενός πλήρους συστήματος αποχέτευσης, αλλά τέτοιες δραστηριότητες είναι αρκετά δαπανηρές, επομένως δεν επιλέγονται τόσο συχνά ως λύση στο πρόβλημα.
Σε γενικές γραμμές, όλες οι εργασίες επισκευής στο κελάρι μπορούν να γίνουν με το χέρι. Ωστόσο, εάν το κελάρι βρίσκεται κάτω από το σπίτι και η στεγανοποίηση έχει σπάσει, τότε θα πρέπει να φτάσετε στους εξωτερικούς τοίχους και μόνο επαγγελματίες κατασκευαστές μπορούν να χειριστούν αυτή τη δουλειά.
Αρχισυντάκτης του ιστότοπου, πολιτικός μηχανικός. Αποφοίτησε από το SibSTRIN το 1994, από τότε εργάστηκε για περισσότερα από 14 χρόνια σε κατασκευαστικές εταιρείες, μετά τα οποία ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση. Ιδιοκτήτης εταιρείας που ασχολείται με τις προαστιακές κατασκευές.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η επισκευή τοίχων σε ένα κελάρι είναι τόσο δύσκολη όσο η κατασκευή ενός νέου. Συνήθως, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης του κελαριού δεν γνωρίζει πώς κατασκευάστηκε, αφού αυτή η διαδικασία έγινε πριν από πολλά χρόνια. Μπορείτε να ανακαλύψετε τα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του κελαριού σας αφού αποσυναρμολογηθούν και σκαφτούν όλα τα κύρια μέρη του.
Κατά κανόνα, η επισκευή των τοίχων σε ένα κελάρι συνδέεται με ένα στρώμα στεγανοποίησης. Είτε έτσι είτε αλλιώς, αυτό είναι το πιο κοινό πρόβλημα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι ιδιοκτήτες των προαστίων. Εάν είναι δυνατόν, όλες οι νέες εργασίες στεγάνωσης πρέπει να γίνονται από το εξωτερικό των τοίχων, καθώς η εσωτερική στεγανοποίηση δεν είναι τόσο αποτελεσματική.
Λόγω της συνεχούς έκθεσης στην υγρασία και την πίεση του εδάφους, εκτός από τη στεγανοποίηση, οι τοίχοι του κελαριού μπορεί να καταρρεύσουν, κάτι που απαιτεί συστηματική επισκευή. Εάν υπάρχουν εμφανείς τρύπες και ρωγμές στον τοίχο, είναι σημαντικό να τις καλύψετε έγκαιρα με τσιμεντοκονία. Εάν όλα είναι καλά μαζί τους, αλλά είναι συνεχώς υγρά ή υγρά, τότε αυτό σημαίνει ότι η υγρασία έχει εισχωρήσει στο υλικό από το εσωτερικό.Αυτή η κατάσταση κατά τους χειμερινούς παγετούς μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή των τοίχων.
Συχνά η στρώση στεγάνωσης χρειάζεται επισκευή, καθώς επηρεάζεται από σοβαρές δυνάμεις - υπόγεια και ιζηματογενή νερά. Γι' αυτό η επισκευή αυτού του τύπου γίνεται το κύριο ζήτημα στην εκτέλεση όλων των εργασιών που σχετίζονται με την αποκατάσταση ή τη διευθέτηση του κελαριού.
Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να επιθεωρήσετε τις εγκαταστάσεις, προσδιορίζοντας την αρχή και τη φύση της συσκευής στεγανοποίησης. Ταυτόχρονα, η νέα στρώση στεγάνωσης πρέπει να αντιστοιχεί στην παλιά, τόσο για τον προορισμό της όσο και για τα υλικά που χρησιμοποιούνται. Για παράδειγμα, εάν χρησιμοποιήθηκε παλαιότερη στεγάνωση για τοίχους (υλικό στέγης με ασφαλτική μαστίχα), τότε για μια νέα μονωτική στρώση, θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιηθούν μονωτήρες κυλίνδρων με στερέωση σε ασφαλτικά διαλύματα. Εάν έχει παραβιαστεί η ομοιογένεια των υλικών, τότε η επίστρωση μειώνει τα προστατευτικά χαρακτηριστικά της.
Όταν προσδιορίζετε τον τύπο στεγανοποίησης για το κελάρι, το δωμάτιο πρέπει να στεγνώσει καλά. Το μπλοκ ή η τοιχοποιία που χρησιμοποιείται για τοίχους πρέπει να σπατουλαριστεί και να σοβατιστεί σε λεία επιφάνεια. Επίσης, το δάπεδο πρέπει να ισοπεδωθεί με τσιμεντοκονία (να τηρείτε τις αναλογίες τσιμέντου και άμμου 1: 3). Σε ένα αποξηραμένο κελάρι, πρέπει να κολλήσετε ένα ρολό αδιάβροχο σε πολλά στρώματα, στερεώνοντάς το με ασφαλτικές ενώσεις.
