Αναλυτικά: επισκευάστε μόνοι σας το παράδειγμα ανάρτησης Nissan P11 από έναν πραγματικό πλοίαρχο για τον ιστότοπο my.housecope.com.
Η μπροστινή ανάρτηση είναι ανεξάρτητη με εγκάρσια δοκό, πάνω και κάτω ψαλίδια, αμορτισέρ και αντιστρεπτική μπάρα. Τα πάνω ψαλίδια συνδέονται με τις αρθρώσεις του τιμονιού με τους λεγόμενους τρίτους, ενδιάμεσους μοχλούς. Το πάνω στήριγμα γόνατου είναι στερεωμένο στους λασπωτήρες και το κάτω στους ενδιάμεσους μοχλούς. Μια ράβδος σταθεροποίησης συνδέεται με τους ενδιάμεσους μοχλούς μέσω των αντηρίδων (βλ. εικόνα 1.0).
Δεν επιτρέπονται εργασίες συγκόλλησης και ισιώματος στα στοιχεία ανάρτησης του μπροστινού τροχού. Τα κατεστραμμένα μέρη πρέπει να αντικατασταθούν με καινούργια. Κατά την εκτέλεση εργασιών επισκευής, αντικαθιστάτε πάντα τα αυτοασφαλιζόμενα παξιμάδια και τα σκουριασμένα μπουλόνια και παξιμάδια με καινούργια. Τα αυτοασφαλιζόμενα παξιμάδια συνήθως αναγνωρίζονται από τον πλαστικό δακτύλιο στο νήμα. Οι αυτοασφαλιζόμενες βίδες έχουν προστατευτικό σπείρωμα.
Οι πληροφορίες είναι σχετικές για τα μοντέλα 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, έτος μοντέλου 2000.
Πώς επισκεύασα το πάνω ψιλόβραχιο (σάγκα)
Εάν δεν έχετε επιπλέον $ στην τσέπη σας και τα χέρια σας μεγαλώνουν από εκεί που τα χρειάζεστε και έχετε επίσης τα απαραίτητα εργαλεία και ελεύθερο χρόνο, τότε προσφέρεται η παρακάτω δοκιμασμένη και αληθινή επιλογή επισκευής:
Βήμα 1... Παίρνεις 50 ρούβλια και πας στο ΚΕΜΠ. Εκεί αγοράζετε οκτώ «δακτυλίους εκκρεμούς VAZ» από μαύρο πλαστικό στα 40 καπίκια το τεμάχιο, δύο σετ ορειχάλκινων «κουζίνες μπιέλας» για την Tavria στα 13 ρούβλια 50 καπίκια ανά σετ (συμπεριλαμβάνονται 4 δακτύλιοι) και οκτώ «στεγανοποιήσεις λαδιού άξονα σκουληκιών για VAZ 01-07 ”Μέταλλο έξω στα 2 ρούβλια το τεμάχιο. Συνολικά ανταλλακτικά για 46 ρούβλια 20 καπίκια για την επισκευή 2 βραχιόνων ανάρτησης.
 |
Βίντεο (κάντε κλικ για αναπαραγωγή). |
Βήμα 2... Με όλα αυτά τα πράγματα επιστρέφεις στο γκαράζ. Εκεί από τα αγορασμένα ανταλλακτικά φτιάχνεις κιτ επισκευής... Παίρνουμε τις λαδόκολλες. Οι τσιμούχες λαδιού στους μοχλούς Nissan είναι 38x20x6. Οι τσιμούχες λαδιού που αγοράσατε έχουν μέγεθος 37x19x10 (η εγχώρια βιομηχανία, όπως φαίνεται, δεν παράγει το απαιτούμενο μέγεθος). Επιπλέον, εξωτερικά είναι κατασκευασμένα από σίδηρο. Πρέπει να ανατραφούν στην κατάσταση ως εξής:
- βάλτε τη τσιμούχα λαδιού σε μια επίπεδη μεταλλική επιφάνεια με το ελατήριο προς τα κάτω και εφαρμόστε ομοιόμορφα σε όλη την περιφέρεια μια σειρά ελαφρών χτυπημάτων με ένα σφυρί έτσι ώστε η τσιμούχα λαδιού από επίπεδο κύλινδρο με εξωτερική διάμετρο 37 mm και ύψος 10 mm να μετατραπεί σε μια κάννη με διάμετρο 38 mm και ύψος 8 mm.
- πάρτε τους δακτυλίους εκκρεμούς VAZ και διαχωρίστε το "καπέλο" και τον "κύλινδρο".
Βήμα 3... Αφαιρούμε τους μοχλούς. Για να το κάνετε αυτό, χρειάζεστε ένα κλειδί 17 κεφαλών με ένα κλειδί και μια προέκταση, ένα κλειδί 17 και WD40. Σηκώστε την επιθυμητή πλευρά και αφαιρέστε τον τροχό. Καθαρίζουμε όλα τα παξιμάδια από τη βρωμιά και βρέχουμε το WD40 για 15 λεπτά. Παξιμάδια: ένα στην κοντινή πλευρά του βραχίονα, ένα στην μακρινή πλευρά και 2 παξιμάδια και 2 μπουλόνια που στερεώνουν το στήριγμα στο σώμα που φιλοξενεί το μακρινό άκρο του βραχίονα. Δυστυχώς, το στήριγμα θα πρέπει να ξεβιδωθεί, γιατί το μπουλόνι από το μακρινό μέρος του μοχλού αφαιρείται προς την καμπίνα επιβατών και, όταν βιδωθεί το στήριγμα, ακουμπά το κεφάλι του στο σώμα. Θυμηθείτε να το αντιστρέψετε κατά την επανασυναρμολόγηση. Δύο παξιμάδια του βραχίονα βρίσκονται έξω (στο τόξο του τροχού - τα κάτω) και τα δύο πάνω - μέσα στο χώρο του κινητήρα και είναι ορθογώνια με οπές με σπείρωμα τοποθετημένες στις τσέπες. Όλα τα παξιμάδια είναι ανοδιωμένα εσωτερικά και θα πρέπει να χαλαρώνουν αφού βρέξουν υπό την επίδραση της κεφαλής και του ενισχυτή. Ναί! Αρχικά, ξεβιδώστε το παξιμάδι και βγάλτε το μπουλόνι στην κοντινή πλευρά του μοχλού. Αποσυνδέστε τους άνω και κάτω βραχίονες. Παίρνουμε το μπράτσο και το ταλαντεύουμε από την πρύμνη μέχρι την πλώρη του αυτοκινήτου. Εάν κλονιστεί, πρέπει να επισκευαστεί. Εάν όχι, μην το κάνετε.
Βήμα 4... Επισκευάζουμε μοχλούς. Αφαιρούμε τις παλιές λαδόκολλες (τις είχα όλες εκτός από μία, ολόκληρες και ελαστικές, στην ηλικία όμως 7 ετών).Βγάζουμε τα "κομμάτια σιδήρου" (εφεξής η βασιλική καρφίτσα) (βλ. εικόνα) και διαλέγουμε τους φθαρμένους πλαστικούς δακτυλίους με ένα μαχαίρι. Σκουπίζουμε το εσωτερικό του κυλίνδρου με ένα πανάκι και βάζουμε γράσο γραφίτη ή γράσο αρμών CV. Στη μέση του κυλίνδρου υπάρχει ένα διαχωριστικό καουτσούκ στο εσωτερικό. Δεν μας δίνει δεκάρα. Επίσης λιπαίνουμε τα «κομμάτια σιδήρου» με γράσο γραφίτη και βάζουμε το δακτύλιο από τον δακτύλιο του εκκρεμούς και πίσω τον δακτύλιο της μπιέλας μέχρι να σταματήσει. Και πάλι, λιπαίνουμε τα πάντα με γράσο γραφίτη. Εισάγουμε τη μονάδα συναρμολόγησης που προκύπτει στον κύλινδρο. Μπαίνει σφιχτά και μισή υπό την επήρεια επίθεσης. Για το υπόλοιπο μισό βοηθάμε με ένα σφυρί. Παίρνουμε τη λαδόκολλα και την αλείφουμε με στεγανωτικό στον εξωτερικό δακτύλιο και μετά την εισάγουμε με το ελατήριο προς τα έξω.
Βήμα 5... Βάζοντας τα πάντα πίσω και απολαύστε την άνευ προηγουμένου σιωπή της ανάρτησης και την απουσία χτυπήματος στα χτυπήματα.
Συμπερασματικά, μπορώ να πω:
- ότι το κυματοειδές κάλυμμα στο μπροστινό αμορτισέρ ταιριάζει από 08 ένα έως ένα, αν κόψετε ένα ζευγάρι αυλακώσεις από κάτω.
- μπορείτε να βιαστείτε αμέσως να επισκευάσετε τους μοχλούς σας ή μπορείτε να περιμένετε ένα μήνα, από σήμερα, ενώ θα δημοσιεύσω τα αποτελέσματα των δοκιμών.
ΛΕΠΤΟ Νο 1. Οι εγγενείς σφραγίδες λαδιού μπορούν να αφαιρεθούν προσεκτικά, ασφαλείς και αβλαβείς. Για μένα πχ είναι σαν καινούργια. Αυτό γίνεται ως εξής: λαμβάνονται επίπεδα κατσαβίδια - στενά, λεπτά και συνηθισμένα. Το ελατήριο αφαιρείται από το στυπιοθλίπτη και ένα στενό κατσαβίδι σπρώχνεται μεταξύ της εσωτερικής στεγανοποίησης του στυπιοθλίπτη και της περιστροφής του μοχλού μέσα. Στη συνέχεια, το κατσαβίδι γέρνει όσο το δυνατόν πιο παράλληλα προς το επίπεδο του αδένα και η λεπίδα του τυλίγεται κάτω από την άκρη του αδένα από μέσα. Γυρνώντας το κατσαβίδι, σηκώνουμε την άκρη της τσιμούχας λαδιού. Στη συνέχεια μετακινούμε το κατσαβίδι περισσότερο κατά μήκος της περιφέρειας και το γυρίζουμε ξανά. Αυτό είναι δυνατό πιο συχνά σε ολόκληρη την περίμετρο. Εάν αυτό γίνεται σπάνια, το επίπεδο του αδένα θα παραβιαστεί. Εάν, μετά την περιγραφόμενη διαδικασία, η τσιμούχα λαδιού έχει ανέβει, αλλά δεν βγαίνει, πρέπει να τη βοηθήσετε με τον ίδιο τρόπο με ένα συνηθισμένο κατσαβίδι.
ΛΕΠΤΟ Νο 2. Οι κύλινδροι μοχλού που βρίσκονται πιο κοντά στο σώμα είναι μακρύτεροι από τους απομακρυσμένους. Επομένως, για να επισκευάσετε έναν μοχλό, θα χρειαστείτε 5 χάλκινους δακτυλίους - 2 για τον εξωτερικό κύλινδρο και 3 (1,5 + 1,5) για τον εσωτερικό.
ΛΕΠΤΟ Νο 3 (το πιο σημαντικό). Επειδή οι μπρούτζινοι δακτύλιοι χωρίζονται και όταν εισάγονται, η ραφή τους αποκλίνει κατά 1-1,5 mm, τότε υπάρχει κάποια εκκεντρικότητα των στροφέων σε σχέση με τους κυλίνδρους μοχλού. Εάν αυτή η ίδια εκκεντρότητα στη μία πλευρά του κυλίνδρου δεν συμπίπτει με το "E" στην άλλη πλευρά του κυλίνδρου, τότε υπάρχει μια ελαφρά εσφαλμένη ευθυγράμμιση των στροφών μεταξύ τους. Αυτή η κακή ευθυγράμμιση εμποδίζει ελαφρώς το μπουλόνι να εισαχθεί κατά τη συναρμολόγηση και, το χειρότερο από όλα, προκαλεί εμπλοκή του μπουλονιού στους πείρους όταν σφίγγεται. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το μπουλόνι δεν πρέπει επίσης να περιστρέφεται σε σχέση με τον κάτω βραχίονα του εκκρεμούς, αποκτάμε, με ισχυρό σφίξιμο, μια απολύτως άκαμπτη δομή, η οποία φυσικά στην αρχή της λειτουργίας χαλαρώνει και αρχίζει να τρίζει τρομερά. Υπάρχουν δύο τρόποι εξόδου από αυτό - ένας απλός και ένας πιο περίπλοκος.
Απλός... Κατά την εισαγωγή των μανικιών και των μισών τους, είναι απαραίτητο η ραφή να συμπίπτει. Όταν εισάγετε πείρους με δακτυλίους και στις δύο πλευρές του κυλίνδρου, είναι απαραίτητο οι ραφές στον αριστερό και τον δεξιό άξονα να συμπίπτουν, δηλ. ώστε η εκκεντρότητα και των δύο αξόνων να είναι ίδια.
Πιο δυνατα... Κάθε μανίκι πρέπει να κοπεί σε τρεις δακτυλίους και να τοποθετηθεί πάνω στον βασιλικό πείρο έτσι ώστε η γωνία των ραφών να είναι 180 μοίρες. Τότε, ίσως, η εκκεντρικότητα θα εξαφανιστεί τελείως.
ΛΕΠΤΟ Νο 4. Πριν τοποθετήσετε τις τσιμούχες λαδιού στη θέση τους, το συγκρότημα πρέπει να αναπτυχθεί. Για να γίνει αυτό, ένα τυπικό μπουλόνι εισάγεται στον πείρο του βασιλιά με αφαιρούμενο το μοχλό και συσφίγγεται με ένα παξιμάδι. Ο μοχλός σφίγγεται σε μέγγενη και με ένα κλειδί για το μπουλόνι γυρίζουμε τον πείρο βασιλιά στους δακτυλίους. Το κριτήριο για την ανάπτυξη της μονάδας είναι να γυρίζετε τις περόνες στους δακτυλίους με κλειδί 30 cm (από το κιτ οδηγού) με το ένα χέρι (και όχι να γέρνετε με όλο το σώμα). Χρειάστηκε να τρίψω λίγο τους δακτυλίους στον τροχό λείανσης για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εάν ο κόμβος δεν έχει αναπτυχθεί, τότε οι συνέπειες είναι οι ίδιες όπως στη λεπτότητα # 3. Όλα αυτά τα έκανα πριν από 3 εβδομάδες. Έκτοτε έπεσαν βροχές, λάσπη, μετά χτύπησαν και παγετοί. Τα πρώτα ταξίδια στο αλάτι. Οι ανακαινισμένες μονάδες λειτουργούν απλά τέλεια. Η ανάρτηση έχει γίνει αισθητά πιο αθόρυβη, ειδικά σε μικρά χτυπήματα.Χαίρομαι όταν θυμάσαι ότι υπάρχουν παγοθάλαμοι και βλαστάρια (χτυπήματα) μπροστά σε κακοκαθαρισμένους δρόμους.
20.000 αργότερα. Όλα είναι εντάξει, εκτός από τις εγχώριες τσιμούχες λαδιού. Εκεί που μπήκε η τσιμούχα λαδιού οικιακής χρήσης, έτριξε ξανά. Μετά την αποσυναρμολόγηση, αποδείχθηκε ότι η οικιακή σφραγίδα λαδιού δεν έχει προσαρμοστεί καλά στο οικιακό αλάτι στους δρόμους (σε αντίθεση με την αγγλική). Το λάστιχο σκλήρυνε και το ελατήριο τάνυσης μετατράπηκε σε ξεχωριστούς κυλίνδρους σκουριάς. Η βρωμιά μπήκε μέσα. Το αποσυναρμολόγησα, το λάδωσα ξανά, έβαλα καινούριες τσιμούχες, μόνο που τώρα τις γέμισα με Movil απ' έξω. Ας δούμε τι θα γίνει αυτή τη φορά.
Αντικατάσταση αντηρίδων στο NISSAN Primera P11 του 1996
Αντικατάσταση των μπροστινών αντηρίδων του kayaba στο κλασικό almere
