Αναλυτικά: Φτιάξτο μόνος σου επισκευή tweeter από έναν πραγματικό πλοίαρχο για τον ιστότοπο my.housecope.com.
Ηχεία πολυμέσων Technics SB - CD 120.
Τα τουίτερ είναι απλά στη σχεδίαση αλλά δύσκολα επισκευάζονται, ειδικά τα επώνυμα. Ο κώνος του τουίτερ, με θόλο, σπάνια επίπεδος, κατασκευασμένος από φιλμ mylar για καλοριφέρ ταινίας. Συνήθως οι διαχυτές είναι κολλημένοι στο σώμα και είναι πολύ δύσκολο να ξεκολλήσει χωρίς να καταστραφεί η ανάρτηση. Η περιέλιξη τυλίγεται με ένα πολύ λεπτό σύρμα της τάξης των 0,05-0,1 mm. Το πλαίσιο του πηνίου είναι κατασκευασμένο από χαρτί, το οποίο καταστρέφεται όταν καεί το πηνίο. Υπάρχει επίσης περιέλιξη χωρίς πλαίσιο, που είναι πολύ δύσκολο να επαναληφθεί.
Για τα τουίτερ μας, τα ρινίσματα σιδήρου στο διάκενο είναι πιο συνηθισμένα. Τα σοβιετικά ηχεία αποσυναρμολογούνται και συναρμολογούνται εύκολα, αλλά η επισκευή απαιτεί επίπονη ακρίβεια, επιμονή και, το πιο σημαντικό, εμπειρία σε τέτοιες εργασίες. Παρά τη φαινομενική απλότητα, δεν είναι τόσο εύκολο να κάνετε αυτή τη δουλειά χωρίς δεξιότητες και δεξιότητες.
Παραδείγματα επισκευής ηχείων.
Το ηχείο του Yamaha X 4228 CO δεν λειτούργησε, ακούς υψηλές συχνότητες στο αυτί. Ο διαχύτης είναι μεταλλικός, ο θόλος είναι κατασκευασμένος απευθείας με το πλαίσιο του πηνίου φωνής. Η ανάρτηση είναι κολλημένη στον διαχύτη. Ο έλεγχος με τη συσκευή έδειξε σπάσιμο στην περιέλιξη.
Αποσυναρμολογημένο ηχείο Yamaha X4228CO
Αποσυναρμολογημένο ηχείο Yamaha X4228CO η περιέλιξη έχει καεί.
Χάλκινο σύρμα πηνίου φωνής. Μέτρησα τη διάμετρο του σύρματος, ξανατύλιγα την περιέλιξη. Στέγνωσα το πηνίο και κόλλησα τα καλώδια. Μάζεψε το ηχείο.
Ανακαινισμένο ηχείο Yamaha X 4228 CO
Το ηχείο λειτούργησε σαν καινούργιο.
Το τουίτερ αυτοκινήτου DLS UP -1 το πηνίο φωνής κάηκε.
Tweeter DLS UP-1i
 |
Βίντεο (κάντε κλικ για αναπαραγωγή). |
Ο διαχύτης είναι μεταξωτός με εμποτισμό, κατασκευασμένος με ανάρτηση μαζί.
Αποσυναρμολογημένο ηχείο DLS UP-1i
Πηνίο ανάρτησης και ηχείου DLS UP-1i
Το πηνίο και το πλαίσιο είναι αλουμίνιο και κολλημένα στον διαχύτη. Χάλκινο σύρμα πηνίου φωνής.
Ανακαινισμένο ηχείο DLS UP-1i
Τύλιξα τον κύλινδρο. Μάζεψε το ηχείο.
Tweeter Eurolive 25 T 20 A 8 με κόρνα από επαγγελματική ακουστική. Κάηκε επίσης όπως άλλα ηχεία.
Αποσυναρμολόγησε το ηχείο, αφαιρέθηκε ο διαχύτης.
Αποσυναρμολογημένο ηχείο Eurolive 25T20A8
Η συνηθισμένη ιστορία έκαψε το πηνίο φωνής. Τυλίξτε το πηνίο φωνής προς τα πίσω. Κόλλησα τα καλώδια. Συναρμολόγησα το ηχείο, όπως λένε με την αντίστροφη σειρά αποσυναρμολόγησης.
Συναρμολογημένο μεγάφωνο Eurolive 25 T 20 A 8 με κόρνα
Το έλεγξα για απόδοση, όλα λειτουργούν.
Η μόδα για μπάσα, υπογούφερ και άλλα ακουστικά χαμηλής συχνότητας άλλαξε ελαφρώς τη σημασία των τουίτερ στο βάθος. Αλλά οι μεσαίες και υψηλές συχνότητες είναι το σώμα του ήχου πολλών οργάνων. Τα τουίτερ είναι υπεύθυνα για την αναγνωσιμότητα οργάνων όπως τα κύμβαλα και τα κρουστά, οι υψηλές νότες από την κιθάρα και τα κόρνα, οι υψηλές νότες από τα φωνητικά, ειδικά τα γυναικεία φωνητικά. Όμως η κύρια λειτουργία των υψηλών συχνοτήτων, που πολλοί ξεχνούν, είναι να δίνουν στο μείγμα «αερότητα», «διαφάνεια».
Χωρίς ένα tweeter που λειτουργεί καλά, η πληρότητα της εικόνας από τη μουσική θα χαθεί και η μέση και το κάτω μέρος θα κάνουν το μείγμα πυκνό, αλλά "στεγνό". Όποιος αγαπά να ακούει μουσική σε καλό εξοπλισμό πρέπει να γνωρίζει τι αποτέλεσμα έχει το πάνω μέρος του φάσματος ήχου.
Το πρώτο και ίσως το πιο κοινό πρόβλημα με αυτό το είδος ηχείων είναι το σπάσιμο των καλωδίων του πηνίου. Αυτό το πρόβλημα εμφανίζεται συχνά λόγω υπερφόρτωσης και αυξημένης κίνησης του tweeter. Το γεγονός είναι ότι οι υψηλές συχνότητες δεν έχουν σχεδιαστεί για υψηλή πίεση, η κινητή διαδρομή τους είναι πολύ μικρότερη και ο σχεδιασμός του ηχείου προϋποθέτει την παρουσία εύκαμπτων καλωδίων, διατεταγμένων από τα καλώδια του ίδιου του πηνίου. Ως εκ τούτου, ένας γκρεμός συμβαίνει πολύ συχνά σε αυτό το μέρος.
Η ζημιά του πηνίου είναι το δεύτερο πιο κοινό ελάττωμα που εμφανίζεται όταν χαλάσει ένας βομβητής. Το πηνίο υποφέρει συχνότερα από υπερφόρτωση. Το tweeter δεν πρέπει να υπερφορτώνεται και θα πρέπει να παρακολουθείται στενά για αυτό, η μέγιστη ισχύς μπορεί να υπερφορτώσει το ηχείο. Εάν, με τη βοήθεια ενός ισοσταθμιστή, στείλετε τριάντα σαράντα watt στις ανώτερες συχνότητες, τότε σχεδόν οποιοδήποτε tweeter θα τερματίσει τη ζωή του εκεί.
Πώς να ξεκινήσετε την επισκευή τουίτερ; Το πρώτο βήμα είναι φυσικά η αποσυναρμολόγηση. Η αποσυναρμολόγηση του ηχείου είναι αρκετά απλή, το κύριο πράγμα δεν είναι να το παρακάνετε και να χρησιμοποιήσετε μόνο ένα όργανο υψηλής ποιότητας. Το tweeter αποσυναρμολογείται πολύ πιο εύκολα από τα μεσαία και μπάσα ηχεία. Η απλότητα οφείλεται στο μέγεθος του ηχείου και στο σχεδιασμό του. Πρέπει να ξεκινήσετε την αποσυναρμολόγηση του tweeter αφαιρώντας το από το σύστημα ηχείων. Εδώ πρέπει να ενεργήσετε προσεκτικά και να μην καταστρέψετε άλλα στοιχεία.
Είναι απαραίτητο να αποσυναρμολογήσετε το ίδιο το ηχείο από την αφαίρεση του κουδουνιού, γι 'αυτό πρέπει να τραβήξετε το κουδούνι με ένα κατσαβίδι και να το βγάλετε από τις κανονικές του θέσεις. Αυτή η βάση δεν υπάρχει σε όλα τα ηχεία, αλλά μόνο σε ορισμένα. Υπάρχουν συχνά πιο περίπλοκοι τύποι συνδετήρων υποδοχής.
Μεγάλη τύχη κατά την αποσυναρμολόγηση του ηχείου είναι η σύνδεση του διαχύτη με βίδες, είναι εύκολο να αποσυναρμολογηθεί, σε αντίθεση με τα πριτσίνια και άλλους περίεργους τύπους συνδετήρων.
Μετά από αυτό, αφαιρούμε απλώς την ανάρτηση και απελευθερώνουμε το κινούμενο εξάρτημα του ηχείου. Στα τουίτερ, μπορείτε επίσης να βρείτε μια κολλημένη ανάρτηση - αυτό θα περιπλέξει πολύ τη διαδικασία αποσυναρμολόγησης. Μπορείτε επίσης να βρείτε ένα στεγανοποιητικό ανάρτησης με σφραγισμένο λιπαντικό, το οποίο παρέχει πρόσθετη προστασία από τους κραδασμούς. Η δομή του tweeter μπορεί να είναι διαφορετική, αλλά τα βασικά στοιχεία παραμένουν τα ίδια.
Είναι απαραίτητο να εργαστείτε για την επισκευή του tweeter πολύ προσεκτικά, έχοντας πλήρη επίγνωση του τι και πώς πρέπει να τακτοποιηθεί στην έκδοση εργασίας του "buzzer". Συχνά, τέτοια δυναμικά δεν παρέχουν τους δικούς τους ξεχωριστούς ακροδέκτες, αντί για αυτούς τους ακροδέκτες πηνίου, για αυτούς συνήθως υπάρχουν αυλακώσεις στη φλάντζα. Κατά τη συναρμολόγηση, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε ιδιαίτερα προσεκτικά τα λεπτά νήματα της μπομπίνας στις αυλακώσεις.
Μία από τις πιο κοινές μεθόδους ανάκτησης του tweeter είναι η επανατύλιξη πηνίου. Η σωστή περιέλιξη απαιτεί ειδικά εργαλεία και εμπειρία. Το πηνίο του τουίτερ τυλίγεται όπως κάθε άλλο πηνίο. Η περιέλιξη του πηνίου απαιτεί καλή προσοχή και συγκέντρωση, για τη σωστή περιέλιξη μόνο η καλή όραση μπορεί να μην είναι αρκετή, συχνά πρέπει να χρησιμοποιείτε οπτικά. Η επανατύλιξη του κυλίνδρου στο σπίτι απέχει πολύ από την καλύτερη ιδέα, είναι καλύτερο να αναθέσετε αυτή τη διαδικασία σε επαγγελματίες. Η έλλειψη των κατάλληλων εργαλείων και η εμπειρία περιέλιξης μπορεί να καταστρέψει το ηχείο.
Το τουίτερ συναρμολογείται με τον ίδιο τρόπο που το αποσυναρμολογείτε, αλλά με την αντίστροφη σειρά. Μετά την αποσυναρμολόγηση, είναι καλύτερο να καθαρίσετε όλα τα μέρη του ηχείου από σκόνη και άλλες ακαθαρσίες.
Μια άλλη απόχρωση είναι η κόλληση του πηνίου που οδηγεί απευθείας στο αντίζυμο. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται από αρκετούς κατασκευαστές, προσπαθώντας να δημιουργήσουν πρόσθετη προστασία από τον θόρυβο. Για αυτή τη διαδικασία, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε μια ειδική ελαστική κόλλα, όπως λαστιχένια κόλλα.
Το ηχείο έχει συριγμό ή έχει σταματήσει να ακούγεται και θέλετε να το επαναφέρετε στη ζωή; Πρώτον, διαγνωστικά. Αφαιρούμε το ηχείο, αποσυνδέουμε τα καλώδια από τους ακροδέκτες, έχοντας προηγουμένως επισημάνει την πολικότητα. Στο μέλλον, τηρούμε αυτόν τον κανόνα: οτιδήποτε αποσυναρμολογούμε, σχεδιάζουμε ή φωτογραφίζουμε θα βοηθήσει πολύ.
Ελέγχουμε την αντίσταση περιέλιξης με τη συσκευή. Υπάρχουν τρεις επιλογές εδώ.
1) Διάλειμμα.
2) Ονομαστική αντίσταση.
3) Μειωμένη αντίσταση.
Τώρα ο δεύτερος έλεγχος. Βάζουμε το ηχείο στον μαγνήτη και μετακινούμε απαλά τον διαχύτη πάνω-κάτω. Εάν ακούσετε ένα θρόισμα ή ένα τρίξιμο ή δεν υπάρχει κίνηση, το ηχείο θα πρέπει να αποσυναρμολογηθεί.
Εάν δεν υπάρχει λείανση, και η περιέλιξη είναι ανοιχτή - πρέπει να ελέγξετε την αγωγιμότητα των εύκαμπτων καλωδίων από τους ακροδέκτες στη συγκόλληση της περιέλιξης. Είναι φτιαγμένα από νήματα πλεγμένα με χάλκινες φλέβες που σπάνε με τον καιρό. Μπορούν να αντικατασταθούν χωρίς αποσυναρμολόγηση του ηχείου με M.G. T.F. μια κατάλληλη διατομή ή μια ταινία πλεξούδας για την αφαίρεση της περίσσειας συγκόλλησης.
Συγκολλάμε τα καλώδια για να μην τεντώνονται όταν κινείται ο διαχύτης και να μην τον αγγίζουν. Κολλάμε το σημείο της κόλλησης με κόλλα Moment.
Εάν το ηχείο πρέπει να αποσυναρμολογηθεί, αποσυνδέστε τα καλώδια από τους ακροδέκτες, βάλτε το ηχείο στον μαγνήτη και με μια μπατονέτα βουτηγμένη σε ασετόν, μαλακώστε την κόλλα γύρω από το προστατευτικό καπάκι και αφαιρέστε το, αφαιρώντας το με ένα μη αιχμηρό νυστέρι. Με τον ίδιο τρόπο, ξεκολλήστε την εξωτερική άκρη του διαχύτη και την εξωτερική άκρη της ροδέλας κεντραρίσματος. Τραβήξτε προσεκτικά τον διαχύτη ευθεία προς τα πάνω χωρίς να λοξοδρομήσετε.
Δεν συνιστώ να ξεκολλήσετε το πλαίσιο του πηνίου από τον διαχύτη και τη ροδέλα κεντραρίσματος, ώστε να μην διαταραχθεί το κεντράρισμα του ηχείου.
Για να επανατυλίξετε, πρέπει να συναρμολογήσετε μια απλή συσκευή, η συσκευή της οποίας φαίνεται καθαρά από το σχήμα. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η θήκη για καρούλι. Για να το φτιάξετε, πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν τορνευτή. Μήκος μανδρελιού 100-150 mm, υλικό - οποιοδήποτε μέταλλο.
Μετράμε την εσωτερική διάμετρο του πηνίου (x). Ο άξονας για το καρούλι πρέπει να έχει διάμετρο x + 0,5 mm στο ένα άκρο και x-0,5 mm στο άλλο άκρο.
Στο μεγάλο άκρο, ανοίγουμε μια τρύπα 3,2 mm και κόβουμε μια κλωστή M4 για τη στερέωση της λαβής.
Ανοίγουμε μια τρύπα 6,5 mm για το καρφί. Η επιφάνεια του μανδρελιού πρέπει να λειανθεί.
Τώρα μπορείτε να ξεκινήσετε την περιέλιξη. Χρειαζόμαστε κόλλα με βάση το αλκοόλ, για παράδειγμα, BF-2 ή BF-6, χαρτί από τον πυκνωτή MBM, σύρμα και πολλή υπομονή.
Αραιώνουμε την κόλλα με οινόπνευμα. Τρυπάμε τη ροδέλα κεντραρίσματος με μια βελόνα, περνάμε το σύρμα περιέλιξης και το κολλάμε στο εύκαμπτο σύρμα. Στερεώνουμε το σύρμα στο σημείο συγκόλλησης και στην αρχή του τυλίγματος κολλώντας χαρτάκια.
Εάν το πλαίσιο του πηνίου είναι κατασκευασμένο από μέταλλο, το κολλάμε με μια στρώση χαρτιού από τον πυκνωτή χωρίς επικαλυπτόμενες στρώσεις. Τυλίγουμε το συρμάτινο πηνίο σε κουλούρα, κολλώντας το πριν το τύλιγμα και από πάνω. Αφαιρέστε την περίσσεια κόλλας με το δάχτυλό σας. Προσπαθούμε να κουρδίζουμε όχι σφιχτά, αλλά σφιχτά.
Στο πρώτο στρώμα κολλάμε το χαρτί από τον πυκνωτή χωρίς επικαλυπτόμενες στρώσεις και εκτελούμε τις ίδιες ενέργειες με αντίστροφη σειρά. Όταν η περιέλιξη είναι έτοιμη και συγκολληθεί στους ακροδέκτες, πρέπει να τους συνδέσετε σε μια πηγή ισχύος 4-5 Volt με ρεύμα 1-2 Amperes για να στεγνώσουν. Η περιέλιξη θα θερμανθεί στους 50-60 μοίρες, ενώ η κόλλα θα στεγνώσει και θα σκληρύνει, το πηνίο θα επεκταθεί ελαφρώς. Αυτό θα σας βοηθήσει να το αφαιρέσετε εύκολα από το μανδρέλι.
Ελέγχουμε το ελεύθερο παιχνίδι του πηνίου στο κενό των ηχείων και ξεκινάμε τη συναρμολόγηση.
Πρέπει να ευθυγραμμίσουμε το πηνίο ακριβώς στο κέντρο. Υπάρχουν 2 τρόποι για να γίνει αυτό.
1) Τοποθετήστε μια φλάντζα μεμβράνης ή φιλμ ακτίνων Χ στο κενό.
2) Εφαρμόστε μια μικρή σταθερή τάση 2-3 Volt στο πηνίο έτσι ώστε να τραβιέται ελαφρά προς τα μέσα.
Εφαρμόστε μια στρώση κόλλας Moment στο εξωτερικό άκρο του διαχύτη και στο εξωτερικό άκρο της ροδέλας κεντραρίσματος και χαμηλώστε το διαχύτη κατακόρυφα προς τα κάτω χωρίς λοξό και χωρίς ακτινική μετατόπιση, πιέστε. Μπορείτε να αναποδογυρίσετε το ηχείο σε ένα επίπεδο τραπέζι και ενώ στεγνώνει η κόλλα, να κολλήσετε τα καλώδια στους ακροδέκτες.
Αφού στεγνώσει η κόλλα, αφαιρέστε τη φλάντζα και ελέγξτε το ελεύθερο παιχνίδι του πηνίου στο κενό των ηχείων.
Αν όλα είναι εντάξει, κολλάμε το προστατευτικό καπάκι στη θέση του και απολαμβάνουμε το αποτέλεσμα!
Κατά τη διαδικασία εγκατάστασης ενός νέου συστήματος ηχείων, ο ιδιοκτήτης μπορεί να έχει την ακόλουθη εργασία - πώς να συνδέσει τουίτερ (τουίτερ) ώστε να λειτουργούν αποτελεσματικά και χωρίς προβλήματα; Η ουσία του θέματος βρίσκεται στην πολυπλοκότητα των σύγχρονων στερεοφωνικών συστημάτων. Για το λόγο αυτό, στην πράξη, υπάρχουν συχνά περιπτώσεις που τα εγκατεστημένα τουίτερ είτε λειτουργούν με παραμορφώσεις είτε δεν λειτουργούν καθόλου. Τηρώντας τους κανόνες εγκατάστασης, μπορείτε να αποφύγετε πιθανές δυσκολίες - η διαδικασία θα είναι όσο το δυνατόν πιο γρήγορη και απλή.
Τα σύγχρονα τουίτερ είναι ένας τύπος πηγής ήχου που έχει ως αποστολή να αναπαράγει το στοιχείο υψηλής συχνότητας. Ως εκ τούτου, ονομάζονται έτσι - τουίτερ ή τουίτερ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, με το συμπαγές μέγεθος και τον ειδικό σκοπό τους, τα τουίτερ εγκαθίστανται ευκολότερα από τα μεγάλα ηχεία. Εκπέμπουν κατευθυντικό ήχο και τοποθετούνται ευκολότερα για τη δημιουργία λεπτομερειών υψηλής ποιότητας και ακριβούς soundtrack που θα αισθανθεί αμέσως ο ακροατής.
Οι κατασκευαστές προτείνουν πολλές τοποθεσίες για τουίτερ, πιο συχνά στο ύψος του αυτιού.Με άλλα λόγια, στόχευσέ τα όσο πιο ψηλά γίνεται στον ακροατή. Αλλά δεν συμφωνούν όλοι με αυτή την άποψη. Αυτή η ρύθμιση δεν είναι πάντα βολική. Εξαρτάται από τις συγκεκριμένες συνθήκες. Και ο αριθμός των επιλογών εγκατάστασης είναι αρκετά μεγάλος.
- Οι γωνίες των καθρεφτών. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, δεν θα προκαλέσουν επιπλέον ενόχληση. Επιπλέον, θα ταιριάζουν όμορφα στο εσωτερικό του οχήματος.
- Ταμπλό. Η εγκατάσταση μπορεί να γίνει ακόμη και με ταινία διπλής όψης.
- Εξέδρα. Υπάρχουν δύο επιλογές εδώ. Το πρώτο είναι να βάλετε τα τουίτερ στο κανονικό βάθρο (το οποίο συνοδεύεται από το buzzer), το δεύτερο είναι να φτιάξετε το βάθρο μόνοι σας. Η τελευταία περίπτωση είναι πιο περίπλοκη, αλλά εγγυάται καλύτερο αποτέλεσμα.
Πού είναι το καλύτερο μέρος για να κατευθύνετε τα τουίτερ; 
Όταν σχεδιάζετε ήχο αυτοκινήτου, μπορείτε να επιλέξετε μία από τις δύο επιλογές:
- κάθε tweeter κατευθύνεται προς τον ακροατή. Δηλαδή το δεξί τσιριχτάρι κατευθύνεται στον οδηγό, το αριστερό κατευθύνεται και σε αυτόν?
- Διαγώνια εγκατάσταση. Με άλλα λόγια, το tweeter στα δεξιά κατευθύνεται προς το αριστερό κάθισμα, ενώ το αριστερό ηχείο κατευθύνεται προς τα δεξιά.
Η επιλογή αυτής ή εκείνης της επιλογής εξαρτάται από τις ατομικές προτιμήσεις του ιδιοκτήτη. Αρχικά, μπορείτε να κατευθύνετε τα τουίτερ προς τον εαυτό σας και στη συνέχεια να δοκιμάσετε τη διαγώνια μέθοδο. Μετά τη δοκιμή, ο ιδιοκτήτης θα αποφασίσει μόνος του εάν θα επιλέξει την πρώτη μέθοδο ή θα προτιμήσει τη δεύτερη.
Ο βομβητής είναι ένα στοιχείο ενός στερεοφωνικού συστήματος, το καθήκον του οποίου είναι να αναπαράγει ήχο με συχνότητα από 3000 έως 20.000 Hertz. Το ραδιοκασετόφωνο παράγει ένα πλήρες φάσμα συχνοτήτων, που κυμαίνονται από πέντε Hertz και τελειώνουν σε 25.000 Hertz.
Ο βομβητής μπορεί να αναπαράγει μόνο ποιοτικά αυτόματο ήχο, η συχνότητα του οποίου είναι τουλάχιστον δύο χιλιάδες Hertz. Εάν εφαρμοστεί σήμα χαμηλότερης συχνότητας σε αυτό, δεν θα αναπαραχθεί και εάν η ισχύς είναι αρκετά υψηλή για την οποία έχουν σχεδιαστεί τα ηχεία μεσαίας και χαμηλής συχνότητας, ο βομβητής μπορεί να αποτύχει. Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να τεθεί θέμα ποιότητας αναπαραγωγής. Για ανθεκτική και αξιόπιστη λειτουργία του tweeter, θα πρέπει να απαλλαγείτε από τα εξαρτήματα χαμηλής συχνότητας που υπάρχουν στο γενικό φάσμα. Δηλαδή, βεβαιωθείτε ότι μόνο το προτεινόμενο εύρος συχνοτήτων λειτουργίας πέφτει πάνω του.
Ο πρώτος και απλούστερος τρόπος για να κόψετε το εξάρτημα χαμηλής συχνότητας είναι να εγκαταστήσετε έναν πυκνωτή σε σειρά. Περνάει καλά τη ζώνη υψηλής συχνότητας, που κυμαίνεται από δύο χιλιάδες Hertz και περισσότερο. Και δεν περνάει συχνότητες κάτω από 2000 Hz. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για το πιο απλό φίλτρο, οι δυνατότητες του οποίου είναι περιορισμένες.
Κατά κανόνα, ο πυκνωτής υπάρχει ήδη στο σύστημα ηχείων, επομένως δεν χρειάζεται επιπλέον αγορά. Θα πρέπει να σκεφτείτε να το αγοράσετε εάν ο ιδιοκτήτης αποφάσισε να αγοράσει ένα μεταχειρισμένο ραδιοκασετόφωνο και δεν βρήκε πυκνωτή στο κιτ του τουίτερ. Μπορεί να μοιάζει με αυτό:
- Ένα ειδικό κουτί στο οποίο αποστέλλεται ένα σήμα και στη συνέχεια μεταδίδεται απευθείας στα τουίτερ.
- Ο πυκνωτής είναι τοποθετημένος σε ένα καλώδιο.
- Ο πυκνωτής είναι ενσωματωμένος απευθείας στο ίδιο το τουίτερ.
Εάν δεν είδατε καμία από τις επιλογές που αναφέρονται, θα πρέπει να αγοράσετε τον πυκνωτή ξεχωριστά και να τον εγκαταστήσετε μόνοι σας. Στα καταστήματα ραδιοφώνου, η ποικιλία τους είναι μεγάλη και ποικίλη.
Το εύρος των φιλτραρισμένων συχνοτήτων εξαρτάται από τον τύπο του εγκατεστημένου πυκνωτή. Για παράδειγμα, ο ιδιοκτήτης μπορεί να εγκαταστήσει έναν πυκνωτή που θα περιορίζει το εύρος συχνοτήτων που παρέχεται στα ηχεία στα τρία ή τέσσερα χιλιάδες Hertz.
Σημείωση! Όσο υψηλότερη είναι η συχνότητα του σήματος που τροφοδοτείται στο tweeter, τόσο πιο λεπτομερής μπορεί να επιτευχθεί ο ήχος.
Εάν διαθέτετε αμφίδρομο σύστημα, μπορείτε να επιλέξετε υπέρ μιας αποκοπής από δύο έως τεσσεράμισι χιλιάδες hertz.
Η σύνδεση του τουίτερ μοιάζει με αυτό, συνδέεται απευθείας με το ηχείο που βρίσκεται στην πόρτα σας, συν το τουίτερ είναι συνδεδεμένο στο ηχείο συν και το μείον στο μείον, ενώ ο πυκνωτής πρέπει να συνδεθεί στο συν.Αυτή είναι μια πρακτική συμβουλή για όσους δεν ξέρουν πώς να συνδέουν τουίτερ χωρίς crossover.
Μια εναλλακτική επιλογή σύνδεσης είναι η χρήση crossover. Σε ορισμένα μοντέλα συστημάτων ηχείων για αυτοκίνητα, περιλαμβάνεται ήδη στο κιτ. Εάν δεν είναι διαθέσιμο, μπορείτε να το αγοράσετε ξεχωριστά.
Σήμερα, η πιο κοινή επιλογή tweeter είναι το ηλεκτροδυναμικό σύστημα. Δομικά, αποτελείται από ένα περίβλημα, έναν μαγνήτη, ένα πηνίο με περιέλιξη, ένα διάφραγμα με μια μεμβράνη και καλώδια ρεύματος με ακροδέκτες. Όταν εφαρμόζεται ένα σήμα, ρέει ρεύμα στο πηνίο, σχηματίζεται ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Αλληλεπιδρά με έναν μαγνήτη, συμβαίνουν μηχανικοί κραδασμοί, οι οποίοι μεταδίδονται στο διάφραγμα. Το τελευταίο δημιουργεί ακουστικά κύματα, ακούγεται ήχος. Για να αυξηθεί η απόδοση της αναπαραγωγής ήχου, η μεμβράνη έχει ένα συγκεκριμένο σχήμα θόλου.
Τα τουίτερ αυτοκινήτων τείνουν να χρησιμοποιούν μεταξωτές μεμβράνες. Για να επιτευχθεί πρόσθετη ακαμψία, η μεμβράνη εμποτίζεται με μια ειδική ένωση. Το μετάξι χαρακτηρίζεται από την ικανότητα να αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά τα υψηλά φορτία, τις ακραίες θερμοκρασίες και την υγρασία.
Στα πιο ακριβά τουίτερ, η μεμβράνη είναι κατασκευασμένη από λεπτό αλουμίνιο ή τιτάνιο. Μπορείτε να το συναντήσετε μόνο σε συστήματα ηχείων πολύ υψηλού κύρους. Σπάνια συναντώνται σε ένα συμβατικό ηχοσύστημα αυτοκινήτου.
Η φθηνότερη επιλογή είναι μια χάρτινη μεμβράνη. Εκτός από το γεγονός ότι ο ήχος είναι χειρότερος από ό,τι στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις, αυτός ο εξοπλισμός έχει εξαιρετικά μικρή διάρκεια ζωής. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς το χαρτί δεν μπορεί να παρέχει υψηλής ποιότητας απόδοση του tweeter σε συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας, υψηλής υγρασίας και υψηλού φορτίου. Όταν το μηχάνημα αυξάνει τις στροφές του κινητήρα, μπορεί να ακουστεί ένας μη φυσιολογικός ήχος.
Μην ξεχνάτε ότι μπορείτε επίσης να ρυθμίσετε τον βομβητή χρησιμοποιώντας το ραδιόφωνο. Ακόμη και τα πιο φθηνά μοντέλα έχουν τη δυνατότητα ρύθμισης των πρίμων. Συγκεκριμένα, τα μοντέλα μεσαίας κατηγορίας διαθέτουν ενσωματωμένο ισοσταθμιστή, ο οποίος απλοποιεί πολύ την εργασία.
Πώς μπορώ να επισκευάσω το ηχείο μου; Συχνές ερωτήσεις Μέρος 8
Εδώ θα βρείτε μια περιγραφή της διαδικασίας ανάκτησης για το πρόγραμμα οδήγησης του tweeter με εικόνες.
Η επισκευή τουίτερ διαφέρει από την επισκευή τουίτερ και γούφερ, έστω και μόνο επειδή τα τουίτερ δεν διαθέτουν ροδέλα κεντραρίσματος. Επομένως, η αποσυναρμολόγηση των τουίτερ, ακόμη και με χάρτινο κώνο, απαιτεί πολύ λιγότερο χρόνο από την αποσυναρμολόγηση των μεσαίων και γούφερ.
Συχνά, τα τουίτερ χρησιμοποιούν μια μεμβράνη από συνθετικά υλικά αντί για έναν κώνο από χαρτόνι. Η μεμβράνη έχει σχήμα τρούλου και, μαζί με την ανάρτηση, είναι μια μονολιθική κατασκευή.
Αυτός ο σχεδιασμός εξασφαλίζει το ελάχιστο βάρος και τη μέγιστη ακαμψία του κινούμενου συστήματος, το οποίο είναι απαραίτητο για την αναπαραγωγή υψηλών συχνοτήτων.
Λόγω της πολύ μικρής διαδρομής του κινούμενου συστήματος, η διαδικασία κεντραρίσματος των κεφαλών HF απλοποιείται πολύ. Και στα περισσότερα τουίτερ με θολωτή μεμβράνη, η ευθυγράμμιση παρέχεται από τον ίδιο τον σχεδιασμό της δυναμικής κεφαλής.
Στα περισσότερα από τα τουίτερ, τα καλώδια πηνίου παίζουν το ρόλο των εύκαμπτων καλωδίων, επομένως πρέπει να δοθεί η μέγιστη προσοχή στην τοποθέτησή τους. Ένα από τα πιο κοινά ελαττώματα είναι η παραβίαση αυτών των συμπερασμάτων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα τουίτερ υψηλής ισχύος, τα οποία, κατά κανόνα, έχουν μεγαλύτερη κίνηση του κινούμενου συστήματος.
Ένα άλλο κοινό ελάττωμα είναι η ζημιά στο πηνίο, που μερικές φορές οδηγεί ακόμη και στην καταστροφή του χιτωνίου. Αυτό προκαλείται συχνότερα από υπερφόρτωση ηχείων.
Το γεγονός είναι ότι οι κεφαλές HF έχουν σχετικά χαμηλή ισχύ. Για παράδειγμα, σε ένα ηχείο 3 κατευθύνσεων 100 Watt, το tweeter μπορεί να αξιολογηθεί για ημιτονοειδή ισχύ μόνο 6-10 Watt. Εάν ένα τέτοιο ηχείο είναι συνδεδεμένο σε έναν ενισχυτή 100 Watt και ο χρήστης, χρησιμοποιώντας ένα μπλοκ τόνου ή έναν ισοσταθμιστή, στείλει ακόμη και τη μισή ισχύ του ενισχυτή στην κεφαλή HF, τότε το ηχείο HF θα πρέπει να τρίζει μόνο για τελευταία φορά .
Για αυτήν την ενότητα, ένας φίλος μου έδωσε ένα ζευγάρι ελαττωματικά τουίτερ 4GDV-1. Αυτά τα ηχεία ήταν εκτός λειτουργίας λόγω υπερφόρτωσης και παρουσιάστηκε βραχυκύκλωμα διακοπής στα πηνία.
Τράβηξα μερικές φωτογραφίες κατά την ανακατασκευή αυτών των ηχείων και προσπάθησα να σχολιάσω το καθένα.
Άρχισα να αποσυναρμολογώ αφαιρώντας την υποδοχή, η οποία ήταν στερεωμένη σε πλαστικά μάνδαλα.
Τα καλύτερα επισκευάσιμα είναι τα τουίτερ, στα οποία ο διαχύτης είναι στερεωμένος στο σώμα με βίδες.
Μετά την αποσυναρμολόγηση των τεσσάρων βιδών Μ3, κατέστη δυνατός ο διαχωρισμός της πλαστικής φλάντζας κεντραρίσματος από τη θήκη και η απελευθέρωση του συστήματος κινούμενων ηχείων.
Όμως, δεν είναι πάντα τόσο εύκολο να το κάνεις. Μερικές φορές η ανάρτηση είναι κολλημένη στα στοιχεία της θήκης και στη συνέχεια το κινούμενο σύστημα πρέπει να διαχωριστεί με τη μέγιστη προσοχή.
Σε άλλες περιπτώσεις, η ανάρτηση λιπαίνεται με κάποιο είδος παχύρρευστου γράσου για να αποφευχθεί η εμφάνιση περιττών κραδασμών όταν η ανάρτηση δεν πιέζεται αρκετά σφιχτά.
Στη δυναμική αυτού του σχεδιασμού, δεν παρέχονται ξεχωριστά εύκαμπτα καλώδια και οι λειτουργίες τους εκτελούνται από τα καλώδια του πηνίου.
Για να αυξηθεί η αξιοπιστία, τα καλώδια πηνίου στερεώνονται με μια στενή χαρτοταινία.
Η φλάντζα έχει εσοχές στις οποίες τοποθετούνται τα καλώδια πηνίου.
Σε αυτήν την εικόνα, μπορείτε να δείτε ότι τα καλώδια πηνίου περνούν από τις υποδοχές.
Η επανατύλιξη του πηνίου του τουίτερ γίνεται με τον ίδιο τρόπο όπως και για τα ηχεία άλλων περιοχών συχνοτήτων.
Είναι αλήθεια ότι στη συλλογή των προτύπων μου δεν υπήρχε μανδρέλι του απαιτούμενου μεγέθους και έφτιαξα ένα πρότυπο από έναν ηλεκτρολυτικό πυκνωτή κατάλληλης διαμέτρου. Πώς να το κάνετε αυτό περιγράφεται λεπτομερώς εδώ.
Αλλά, εάν η όρασή σας δεν είναι πολύ καλή, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε επιπλέον οπτικά. Η διάμετρος του σύρματος που χρησιμοποιείται για την περιέλιξη των πηνίων του τουίτερ είναι συνήθως μικρότερη από 0,1 mm.
Συγκεκριμένα, το πηνίο ηχείου 4GDV-1 τυλίγεται με σύρμα διαμέτρου μόλις 0,08 mm. Σε τέτοιες περιπτώσεις, χρησιμοποιώ κιάλια γυαλιά με πρόσθετους φακούς προσάρτησης.
Η χαρτοταινία που συγκρατούσε τα καλώδια του πηνίου αποδείχθηκε ότι ήταν κολλημένη με 88η κόλλα. Για να μην καταστρέψω το χιτώνιο, κατά την αφαίρεση του παλιού πηνίου, μούλιασα την κολλητική άρθρωση μόνο σε εκείνα τα σημεία όπου έπρεπε να έχουν τοποθετηθεί τα καλώδια του πηνίου.
Αφού στρώνω τα καλώδια, έκλεισα τις άκρες της ταινίας και τις κόλλησα με κόλλα BF.
Σε ορισμένα τουίτερ, τα καλώδια πηνίου είναι κολλημένα στο αντίζυμο. Αυτό αποτρέπει την εμφάνιση παρασιτικού συντονισμού, ο οποίος μπορεί να επιταχύνει την καταστροφή του μολύβδου. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να χρησιμοποιήσετε τις πιο ελαστικές κόλλες, όπως "Rubber", "Elastosil" και παρόμοια.
Η συναρμολόγηση του ηχείου πραγματοποιείται με την αντίστροφη σειρά και δεν παρουσιάζει δυσκολίες, αφού η ευθυγράμμιση του κινούμενου συστήματος εξασφαλίζεται από τον ίδιο τον σχεδιασμό των ηχείων.
Πριν από την τελική συναρμολόγηση, μπορείτε να ελέγξετε τη φάση του ηχείου, καθώς, με μια τόσο μικρή διαδρομή του κινούμενου συστήματος, είναι πιο δύσκολο να το κάνετε αυτό μετά τη συναρμολόγηση.
Με τη σωστή φάση, το κινούμενο σύστημα θα πρέπει να "πηδήξει" έξω από το σώμα.
Μπορείτε να καθαρίσετε τα καλώδια του πηνίου από το βερνίκι με τη βοήθεια ενός δισκίου Aspirin. Εδώ έχω ήδη περιγράψει πώς μπορεί να γίνει αυτό, και εδώ το έχω δείξει.
Σήμερα, ο αριθμός των καλών λάτρεις του ήχου που απλώς πετούν έξω ένα ηχείο συριγμού δεν μειώνεται! Ταυτόχρονα, το κόστος ενός αναλόγου μπορεί να είναι ένα απτό ποσό. Νομίζω ότι τα παρακάτω θα βοηθήσουν όποιον έχει χέρια που μεγαλώνουν από το σωστό μέρος να φτιάξει το ηχείο.
Διαθέσιμο - ένα θαύμα σχεδιαστικής σκέψης, που κάποτε ήταν η πρώην στήλη S-30 (10AC-222), που τώρα χρησιμεύει ως ένα από τα autosubs. Μια εβδομάδα αργότερα, μετά τη μετάλλαξη, ο ασθενής άρχισε να εμφανίζει σημάδια της νόσου - εξέπεμπε ξένους τόνους όταν επεξεργαζόταν τα μπάσα, συριγμένος λίγο. Αποφασίστηκε η διενέργεια αυτοψίας.
Μετά τη νεκροψία, ένα άρρωστο όργανο αφαιρέθηκε από το σώμα του ασθενούς - γούφερ 25GDN-1-4, 86 απελευθέρωσης.Το όργανο χρειαζόταν ξεκάθαρα λειτουργία - όταν πατούσατε απαλά τον διαχύτη, ακούστηκε ένας εξωτερικός ήχος (πολύ παρόμοιος με ένα αθόρυβο κλικ) και όταν κουδουνούσε σε διάφορους τόνους (που δημιουργήθηκαν από το πρόγραμμα nchtoner), ακούστηκε ένα ξεκάθαρα ακουστό κροτάλισμα-κράξιμο με ένα μεγάλη διαδρομή διαχύτη και όταν είναι εξαιρετικά χαμηλές (5-15Hz) ) συχνότητες. Αποφασίστηκε να τρυπηθεί αυτό το όργανο
Αρχικά, τα εύκαμπτα καλώδια μολύβδου του ασθενούς σφραγίστηκαν (από την πλευρά των μαξιλαριών επαφής)
Στη συνέχεια, ένας διαλύτης (646 ή οποιοσδήποτε άλλος ικανός να διαλύσει κόλλα, όπως το "Moment") υγράνθηκε με μια σύριγγα με μια βελόνα στο σημείο που κολλήθηκε το καπάκι της σκόνης και ο διαχύτης (κατά μήκος της περιμέτρου).
... το σημείο όπου η ροδέλα κεντραρίσματος είναι κολλημένη στον διαχύτη (περιμετρικά).
... και το σημείο όπου ο ίδιος ο διαχύτης είναι κολλημένος στο καλάθι της θήκης του διαχύτη (και πάλι περιμετρικά)
Σε αυτή την κατάσταση, το ηχείο αφέθηκε για 15 λεπτά με περιοδική επανάληψη των προηγούμενων τριών σημείων (καθώς ο διαλύτης απορροφήθηκε / εξατμίστηκε)
Προσοχή! Όταν εργάζεστε με διαλύτη, θα πρέπει να τηρείτε τα μέτρα ασφαλείας - αποφύγετε την επαφή με το δέρμα (εργαστείτε με λαστιχένια γάντια!) και τους βλεννογόνους! Μην τρώτε και μην καπνίζετε! Εργαστείτε σε καλά αεριζόμενο χώρο!
Όταν βρέχετε, χρησιμοποιήστε μικρή ποσότητα διαλύτη, αποφεύγοντας να το κολλήσετε στην περιοχή κόλλησης του πηνίου και της ροδέλας κεντραρίσματος!
Ανάλογα με τον τύπο του διαλύτη και τη θερμοκρασία του αέρα, μετά από 10-15 λεπτά από τις παραπάνω εργασίες, χρησιμοποιώντας ένα αιχμηρό αντικείμενο, μπορείτε να ξεκολλήσετε απαλά το καπάκι της σκόνης και να το αφαιρέσετε. Το καπάκι πρέπει είτε να ξεκολλήσει πολύ εύκολα είτε να προσφέρει πολύ μικρή αντίσταση. Εάν πρέπει να καταβάλετε σημαντική προσπάθεια, επαναλάβετε τις ενέργειες με βρέξιμο των άκρων του με διαλύτη και αναμονή!
Αφού ξεκολλήσετε το καπάκι, αδειάστε προσεκτικά τον υπόλοιπο διαλύτη από την εσοχή κοντά στον άξονα του πηνίου (γυρίζοντας τον ασθενή ανάποδα).
Μέχρι αυτή τη στιγμή, η ροδέλα κεντραρίσματος έχει χρόνο να ξεκολλήσει. Προσεκτικά, χωρίς να καταβάλουμε προσπάθεια, το ξεχωρίζουμε από το καλάθι της θήκης του διαχύτη. εάν χρειάζεται, βρέξτε ξανά το σημείο κόλλησης με διαλύτη.
Βρέξτε το σημείο όπου είναι κολλημένος ο διαχύτης στη βάση του διαχύτη. Περιμένουμε. Βρέχουμε ξανά και περιμένουμε ξανά. Μετά από περίπου 10 λεπτά, μπορείτε να προσπαθήσετε να ξεκολλήσετε τον διαχύτη. Στην ιδανική περίπτωση, θα πρέπει να αποσπάται από τη βάση του διαχύτη (μαζί με το πηνίο και τη ροδέλα κεντραρίσματος) χωρίς προσπάθεια. Αλλά μερικές φορές χρειάζεται λίγη βοήθεια (το κύριο πράγμα είναι η ακρίβεια! Μην καταστρέψετε την ελαστική ανάρτηση.) 
Καθαρίζουμε τα σημεία κόλλησης από την παλιά κόλλα και στεγνώνουμε το αποσυναρμολογημένο ηχείο. Εξετάζουμε τον αποσυναρμολογημένο ασθενή για δυσλειτουργία. Κοιτάμε το πηνίο. Αν δεν υπάρχουν γρατζουνιές και χαλαρές στροφές, το αφήνουμε ήσυχο. Όταν ξεκολλάτε το πηνίο, κολλήστε το πίσω με ένα λεπτό στρώμα κόλλας BF-2.
Επιθεωρούμε προσεκτικά το σημείο όπου τα καλώδια του ηλεκτροδίου είναι προσαρτημένα στον διαχύτη. Έτσι είναι - ο ασθενής έχει την πιο κοινή δυσλειτουργία σε παλιά ηχεία με μεγάλη διαδρομή διαχύτη. Το καλώδιο του ηλεκτροδίου στο σημείο στερέωσης είναι φθαρμένο / σπασμένο. Για τι είδους επαφή μπορούμε να μιλήσουμε όταν όλα κρέμονται από μια κλωστή περασμένη στο κέντρο της καλωδίωσης!
Λυγίστε απαλά προς τα πίσω τις χάλκινες κεραίες.
... και ξεκολλήστε τα καλώδια μολύβδου.
Επαναλαμβάνουμε την επέμβαση για τη δεύτερη καλωδίωση (ακόμα κι αν είναι ακόμα ζωντανός - η ασθένεια είναι πιο εύκολο να αποφευχθεί!)
Κόβουμε την καλωδίωση τροφοδοσίας στο σημείο θραύσης.
... και σερβίρουμε τις άκρες που προκύπτουν (φυσικά - πρώτα χρησιμοποιούμε κολοφώνιο). Εδώ πρέπει να είστε προσεκτικοί! Χρησιμοποιήστε μια μικρή ποσότητα κόλλησης χαμηλής τήξης - η συγκόλληση απορροφάται στο σύρμα σαν σφουγγάρι!
Συγκολλήστε απαλά την καλωδίωση στη θέση της, λυγίστε τις χάλκινες "κεραίες" και κολλήστε (Moment, BF-2) το σημείο όπου η καλωδίωση προσκολλάται στον διαχύτη. Θυμηθείτε - δεν μπορείτε να κολλήσετε τα καλώδια στις "κεραίες" στερέωσης! Διαφορετικά πώς μπορεί να αλλάξει ξανά η καλωδίωση σε δέκα χρόνια;
Μαζεύουμε το ηχείο. Βάζουμε τον διαχύτη με ολόκληρο το «οικιακό» στη θήκη του διαχύτη, προσανατολίζοντας την καλωδίωση στα σημεία στερέωσής τους.Στη συνέχεια ελέγχουμε την ορθότητα της πολικότητας - όταν συνδέουμε μια μπαταρία 1,5 V AA στους ακροδέκτες, όταν συνδέουμε την μπαταρία "+" στο "+" του ηχείου, ο διαχύτης θα "πηδήξει" από το καλάθι. Τοποθετούμε τον διαχύτη έτσι ώστε το καλώδιο του καλωδίου «+» να βρίσκεται στην ένδειξη «+» στο καλάθι των ηχείων.
Συγκολλάμε τα σύρματα μολύβδου στα τακάκια επαφής. Λάβετε υπόψη ότι το μήκος των καλωδίων έχει μειωθεί σχεδόν κατά μισό εκατοστό. Επομένως, τα κολλάμε όχι όπως ήταν στο εργοστάσιο - στην τρύπα της πλάκας, αλλά με ένα ελάχιστο περιθώριο για να διατηρήσουμε το μήκος.
Κεντράρουμε τον διαχύτη στο καλάθι του χρησιμοποιώντας φωτογραφικό φιλμ (ή χοντρό χαρτί), το οποίο τοποθετούμε στο κενό μεταξύ του πυρήνα και του πηνίου. Ο κύριος κανόνας είναι να τοποθετήσετε το κεντράρισμα ομοιόμορφα περιμετρικά, για να διατηρήσετε το ίδιο κενό. Η ποσότητα (ή το πάχος) του κεντραρίσματος πρέπει να είναι τέτοιο ώστε όταν ο διαχύτης προεξέχει ελαφρώς προς τα έξω, να ακουμπάει ελεύθερα πάνω του και να μην πέφτει προς τα μέσα. Για το ηχείο 25GDN-1-4 αρκούν 4 κομμάτια φιλμ, τοποθετημένα ανά δύο το ένα μπροστά στο άλλο. Το μήκος του φιλμ πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να μην παρεμβαίνει εάν τοποθετήσετε το ηχείο στον διαχύτη. Για τι - διαβάστε παρακάτω. Κολλάμε τον διαχύτη. Χρησιμοποιούμε την ένδειξη για την κόλλα που χρησιμοποιούμε (προτείνω το "Moment", το κύριο κριτήριο επιλογής, ώστε η κόλλα στη συνέχεια να διαλυθεί με διαλύτη). Συνήθως βγάζω τον διαχύτη 1-1,5 εκ. προς τα πάνω ώστε η ροδέλα κεντραρίσματος να μην ακουμπάει στο καλάθι της θήκης του διαχύτη, μετά απλώνω μια λεπτή στρώση κόλλας πάνω του και το καλάθι με μια βούρτσα, περιμένω και σπρώχνω σταθερά τον διαχύτη μέσα. , επιπλέον πιέστε τη ροδέλα πάνω στο καλάθι περιμετρικά με τα δάχτυλά μου ... Στη συνέχεια κολλάω τον διαχύτη (σε ανασυρόμενη κατάσταση, χωρίς λοξό).
Αφήνουμε το ηχείο ανάποδα για αρκετές ώρες υπό φορτίο (γι' αυτό το φιλμ μας δεν πρέπει να προεξέχει πέρα από το επίπεδο του διαχύτη!).
Στη συνέχεια ελέγχουμε το ηχείο για σωστή συναρμολόγηση. Βγάζουμε το κεντράρισμα και ελέγχουμε προσεκτικά τη διαδρομή του διαχύτη με τα δάχτυλά μας. Πρέπει να περπατά εύκολα, χωρίς να εκπέμπει τόνους (δεν πρέπει να αγγίζει το πηνίο και τον πυρήνα!). Συνδέουμε το ηχείο στον ενισχυτή και του στέλνουμε ήχους χαμηλής συχνότητας χαμηλής έντασης. Οι ξένοι ήχοι θα πρέπει να απουσιάζουν. Σε περίπτωση ακατάλληλης κόλλησης (κακή ευθυγράμμιση κ.λπ.), το ηχείο πρέπει να κολληθεί (βλέπε παραπάνω) και να επανασυναρμολογηθεί, με προσοχή! Με μια συναρμολόγηση υψηλής ποιότητας, έχουμε το 99% ενός πλήρως λειτουργικού ηχείου.
Κολλάμε την άκρη του καλύμματος σκόνης με κόλλα, περιμένουμε και κολλάμε προσεκτικά στον διαχύτη. Εδώ χρειάζεστε ακρίβεια και ακρίβεια - ένα στραβά κολλημένο καπάκι δεν επηρεάζει την ποιότητα του ήχου, αλλά χαλάει πολύ την εμφάνιση του ηχείου. όταν κολλάτε, μην πιέζετε το κέντρο του καπακιού. Μπορεί να λυγίσει από αυτό και θα πρέπει να το ξεκολλήσετε, να το ισιώσετε, να το καλύψετε από μέσα με ένα λεπτό στρώμα εποξειδικού για αντοχή και να το κολλήσετε πίσω.
Περιμένουμε μέχρι να κολληθούν τελείως όλα τα μέρη μεταξύ τους (περίπου μια μέρα) και βάζουμε το τελειωμένο ηχείο στη θέση του. Απολαμβάνουμε τον ήχο, ο οποίος δεν είναι χειρότερος από αυτόν του νέου εργοστασιακού αναλόγου ηχείου.
Αυτό ήταν, τώρα μπορείτε να δείτε ότι η επισκευή ενός ηχείου είναι μια εύκολη δουλειά. Το κύριο πράγμα είναι η βραδύτητα και η ακρίβεια! Έτσι, σε μια ώρα, μπορείτε να επισκευάσετε σιγά-σιγά σχεδόν οποιοδήποτε γούφερ ή ηχείο μεσαίας κατηγορίας εγχώριας ή ξένης παραγωγής (για την κόλληση εισαγόμενων ηχείων, απαιτείται συχνά πιο ισχυρός διαλύτης, όπως ακετόνη ή τολουόλιο, προσέξτε - είναι δηλητηριώδη.) Το οποίο έχει παρόμοιο ελάττωμα.
Ναι, μετά την επέμβαση, ο πρώην ασθενής πήρε δεύτερο αέρα και οι χαρούμενοι κίτρινοι υποβάτες συνεχίζουν να κάνουν τη σκληρή δουλειά τους στα μπάσα:
Γεια σε όλους! Με λένε Μιχαήλ, τώρα θα σας πω μια ιστορία για το πώς κατάφερα να ανταλλάξω ένα dvenashka με ένα Camry του 2010.Όλα ξεκίνησαν από το γεγονός ότι με ενόχλησαν άγρια οι βλάβες των δύο, σαν να μην χάλασε τίποτα σοβαρό, αλλά για μικρά πράγματα, διάολε, τόσα πολλά πράγματα που πραγματικά άρχισαν να εξοργίζονται. Εδώ γεννήθηκε η ιδέα ότι ήρθε η ώρα να αλλάξουμε το αυτοκίνητο σε ξένο. Η επιλογή έπεσε στο ταγιέτ Camry των δέκατων.
Μια μέρα στο δικό μου το αμάξι συριγμό (κύλισε) το ηχείο Αποφάσισα να το αντικαταστήσω με ένα καινούργιο. Αφού ανακάλυψα ότι τα καλά ηχεία δεν είναι φθηνά, αποφάσισα να το δοκιμάσω. επισκευάστε μόνοι σας το παλιό ηχείο... Για επισκευή και αφαιρέστε το συριγμό του ηχείου χρειαζόμαστε:
- Κατσαβίδι
- Ακετόνη
- Ταινία διπλής όψης
- Φιλμ φωτογραφικής μηχανής
- Μαχαίρι
- Μπαταρία 3v
- Κόλλα από καουτσούκ (για παράδειγμα, "Moment")
- Σύριγγα
- Ψαλίδι
- Κομμάτι χαρτί Whatman
Μουλιάστε το πάνω κόμμι και το κάτω διαχύτη από την κόλλα... Για αυτό χρησιμοποιούμε μια σύριγγα γεμάτη με ασετόν.
Ξεφλουδίστε την επάνω μεμβράνη με ένα κοφτερό μαχαίρι, ενώ σταδιακά υγραίνουμε με ασετόν. Το ίδιο κάνουμε και με τον κάτω διαχύτη.
Ξεκολλάμε τις επαφές χρησιμοποιώντας συγκολλητικό σίδερο.
Ξεβιδώστε το κεντρικό μπουλόνι και εξαγάγετε προσεκτικά τα πάντα.
Εάν η περιέλιξη του πηνίου δεν είναι άθικτη, τότε πρέπει να στραφείτε στον επανατύλιγμα.
Σκουπίστε το πηνίο από μεταλλικά σταγονίδια και συντρίμμια.
Χρειάζομαι τρίψτε γύρω από τον πυρήνα... Για αυτό χρησιμοποιούμε ταινία διπλής όψης. Το κολλάμε σε ένα κομμάτι στενό χαρτόνι και προσπαθούμε να μαζέψουμε τη βρωμιά μέσα.
Χρειάζεται έλεγχος, ώστε ο πυρήνας να είναι αυστηρά κεντραρισμένος... Πρέπει να κεντράρετε καθαρά το πηνίο κατά την εγκατάσταση.
Επομένως, κατά την εγκατάσταση, το επάνω ηχείο θα παρεμβαίνει σε εμάς, το οποίο επίσης πρέπει να αποκολληθεί.
Το ηχείο μου θρόιζε λόγω του γεγονότος ότι το εσωτερικό μέρος του πηνίου άγγιξε τον πυρήνα. (το μονοπάτι φαίνεται καθαρά στη φωτογραφία).
Κεντράρισμα με φωτογραφικό φιλμ... Το αλουμινόχαρτο πρέπει να τυλίγεται γύρω από τον πυρήνα έτσι ώστε να είναι ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο από αυτό.
Το βάζουμε προσεκτικά εκεί για να το αποκτήσετε αργότερα.
Καθαρίζουμε τις επιφάνειες από κόλλα και εφαρμόστε μια νέα στρώση κόλλας... Αρχικά, κατεβάστε το στο κάτω μέρος, όπου βρίσκεται η μεμβράνη και ελέγξτε ξανά το κεντράρισμα χρησιμοποιώντας μια μπαταρία. Όταν οι επαφές κλείνουν, το διάφραγμα θα πρέπει να ανασυρθεί.
Αφήστε την κόλλα να στεγνώσει και ελέγξτε ότι η μεμβράνη είναι πιεσμένη. Δεν ακουμπάμε τη μεμβράνη για να μην χτυπήσει το κεντράρισμα.
Περαιτέρω κολλήστε το πάνω μέρος. Βάλτε κόλλα και πιέστε για μια μέρα. Για αυτό χρησιμοποίησα ένα πιατάκι που ταίριαζε τέλεια σε διάμετρο, ένα κουτάκι μπογιάς και το λουλούδι της γυναίκας μου 🙂
Μετά την ξήρανση βγάλτε μια φωτογραφική ταινία και ελέγξτεώστε να μην υπάρχει τρίψιμο όταν πιέζεται.
Μετά κολλώντας τα πάντα πίσω.
Ως αποτέλεσμα, Ι αποθηκεύονται στην ακουστική 2600 RUR
|
Βίντεο (κάντε κλικ για αναπαραγωγή). |
Βίντεο επισκευής ηχείων
