Αναλυτικά: Φτιάξτο μόνος σου τσιριχτή επισκευή παρκέ από έναν πραγματικό πλοίαρχο για τον ιστότοπο my.housecope.com.
Το τρίξιμο θεωρείται το πιο κοινό ελάττωμα στο παρκέ. Επιπλέον, οι ήχοι μπορούν να εκπέμπονται τόσο από τοπικές περιοχές όσο και από ολόκληρη την κάλυψη συνολικά. Πώς να σιγήσετε το υλικό του δαπέδου; Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να καταλάβετε τι προκάλεσε το "τραγούδι" και στη συνέχεια να αναζητήσετε τρόπους για να το εξαλείψετε.
Αρχικά, ας ορίσουμε την ορολογία. Τα παρκέ δάπεδα περιλαμβάνουν:
Κλασικές λωρίδες από μασίφ ξύλο, τοποθετημένες σε κόλλα ή υλικό.
Πολυστρωματική σανίδα παρκέ, τοποθετημένη "επιπλέουσα", λιγότερο συχνά - με συγκολλητική μέθοδο.
Συμπαγείς (συμπαγείς) σανίδες δαπέδου που είναι κολλημένες ή στερεωμένες στη βάση.
Παρκέ τύπου πάνελ ή διάταξη μηχανικής, στερεωμένη και με τους τρεις τρόπους: κάστρο, κόλλα, υλικό.
Οι λόγοι μπορούν να χωριστούν υπό όρους σε τρεις ομάδες:
Οι κατασκευαστές κάνουν ό,τι μπορούν για να μεταφέρουν στους αγοραστές ότι τα προϊόντα ξύλου πρέπει να τοποθετούνται σύμφωνα με τις οδηγίες που αναπτύχθηκαν βάσει λύσεων μηχανικής και πολυετούς έρευνας. Αλλά, δυστυχώς, οι περισσότεροι τεχνίτες προτιμούν να εγκαταστήσουν με τον πιο βολικό τρόπο για τον εαυτό τους. Αποτέλεσμα: το παρκέ στο διαμέρισμα τρίζει ενοχλητικά από την παραμικρή κίνηση και τίθεται το ερώτημα - τι να κάνετε;!
Ο κατάλογος των παραγόντων αυτής της ομάδας περιλαμβάνει:
Ανώμαλη βάση. Σύμφωνα με το ρωσικό SNiP 3.04.01-87 / SP 71.13330.2011, οι επιφανειακές διαφορές δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 2 mm για κάθε 2 τρέχοντα μέτρα. Η υπέρβαση αυτού του προτύπου οδηγεί στο σχηματισμό κενού κάτω από το υλικό φινιρίσματος του δαπέδου. Δηλαδή το παρκέ δεν έχει στήριγμα σε αυτό το σημείο, ως αποτέλεσμα της πίεσης να λυγίζουν τα ελάσματα, να εμφανίζεται το τρίξιμο της σανίδας παρκέ ή μασίφ ξύλο. Αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για μακριές επιστρώσεις, τοποθετημένες "επιπλέουσες" ή κολλημένες.
Έλλειψη κενών επέκτασης γύρω από την περίμετρο του δωματίου. Λόγω των αλλαγών στην υγρασία και τη θερμοκρασία, το δέντρο αλλάζει τις γραμμικές του διαστάσεις. Προκειμένου να αποφευχθεί η διακύβευση της ακεραιότητας του δαπέδου, συνιστάται να αφήνετε ραφές στη διεπαφή μεταξύ της επίστρωσης και των τοίχων. Η αγνόηση των συμβουλών των κατασκευαστών οδηγεί στην εμφάνιση ρωγμών, τριγμών, διογκωμένων περιοχών.
Έλλειψη υποστρώματος ή εσφαλμένα επιλεγμένο υπόστρωμα (όταν τοποθετείται ανεξάρτητα). Τις περισσότερες φορές, αυτή είναι ακριβώς η απάντηση στην ερώτηση "γιατί τρίζει η σανίδα παρκέ". Το ενδιάμεσο υλικό είναι απαραίτητο για να αποφευχθεί η επαφή μεταξύ της επίστρωσης και της βάσης, δηλαδή συνεχές τσούξιμο, τρίξιμο και άλλοι ξένοι ήχοι. Ένα πολύ παχύ υπόστρωμα οδηγεί σε αντίδραση, για την οποία δεν έχουν σχεδιαστεί οι κλειδαριές της σανίδας παρκέ.
Βίντεο (κάντε κλικ για αναπαραγωγή).
Σπουδαίος! Το συνιστώμενο πάχος της ενδιάμεσης στρώσης είναι 1-3 mm. Το αποτέλεσμα της υπέρβασης αυτού του προτύπου είναι το μόνιμο τρίξιμο του δαπέδου και άλλα ελαττώματα που δεν μπορούν να εξαλειφθούν χωρίς την πλήρη αποσυναρμολόγηση του καλύμματος δαπέδου.
Παραβίαση των βασικών απαιτήσεων για τη διαμόρφωση δομής για δάπεδα σε κορμούς. Συγκεκριμένα, αυτή μπορεί να είναι πολύ μεγάλη απόσταση μεταξύ των στοιχείων, αραιοί συνδετήρες, κακής ποιότητας ή παραμορφωμένη στήριξη, έλλειψη στεγανοποίησης και παρόμοια. Για να διορθώσετε αυτό το είδος σφάλματος, θα πρέπει να αποσυναρμολογήσετε εντελώς το πάτωμα και να αναζητήσετε τους λόγους οπτικά, όχι από το αυτί.
Χρήση ηλεκτρικού (καλωδιακού) συστήματος θέρμανσης δαπέδου. Η πολύ υψηλή θέρμανση καταστρέφει τις λωρίδες και προκαλεί ανομοιόμορφη αλλαγή στις γεωμετρικές διαστάσεις. Και εδώ δεν υπάρχει λύση πώς να απαλλαγείτε από το τρίξιμο του παρκέ, εκτός από το να απενεργοποιήσετε τη θέρμανση ή να την φέρετε στο αναποτελεσματικό ελάχιστο.
Τα παρκέ δάπεδα γερνούν με την πάροδο του χρόνου και πρέπει να αποκατασταθούν. Ειδικότερα, λαμβάνουν χώρα τα εξής:
Καθίζηση υποστρώματος (όταν τοποθετείται με "πλωτό τρόπο").
Αφαίρεση παλαιών στοιχείων παρκέ.
Χαλαρότητα ή απώλεια συνδετήρων (καρφιά, καρφίτσες, βίδες).
Διάφοροι παράγοντες μπορούν να διακριθούν σε μια ξεχωριστή ομάδα που σχετίζονται άμεσα με τα χαρακτηριστικά του υλικού του δαπέδου. Συγκεκριμένα, τα δάπεδα που τσιρίζουν μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ενός ακατάλληλα επιλεγμένου είδους ή τύπου ξύλου. Για παράδειγμα:
σε δωμάτια με υψηλό επίπεδο υγρασίας, συμπεριλαμβανομένων των μπαλκονιών και των κουζινών, συνιστάται η τοποθέτηση παρκέ από πεύκο, τικ, πεπιεσμένο μπαμπού ή τέφρα.
Ανθεκτικό στην υγρασία και το νερό στερεό τικ
Ακόμη και το επίπεδο υγρασίας στο δωμάτιο επηρεάζει την εμφάνιση ξένων ήχων. Το χειμώνα, όταν το σύστημα θέρμανσης είναι ενεργοποιημένο, το ποσοστό υγρασίας στον αέρα μειώνεται, τα πηχάκια στεγνώνουν και αρχίζουν να τρίζουν με το παραμικρό φορτίο. Σε αυτή την περίπτωση, οι ειδικοί υγραντήρες θα βοηθήσουν.
Δεν ήταν καθόλου τυχαίο που στην αρχή περιγράψαμε τις μεθόδους τοποθέτησης επενδύσεων δαπέδου. Η επιλογή της βέλτιστης μεθόδου επισκευής εξαρτάται από αυτό.
Η διόρθωση των ελλείψεων κάλυψης πραγματοποιείται προς διάφορες κατευθύνσεις:
Είναι πιο εύκολο να δουλέψετε με ένα δάπεδο που σχηματίζεται με τη μέθοδο "επιπλέον". Αρκεί να αφαιρέσετε τα σοβατεπί, να αποσυναρμολογήσετε προσεκτικά το υλικό και να συμμετάσχετε σε μερική ή πλήρη επισκευή του στρώματος βάσης. Στην πρώτη περίπτωση, τα εξογκώματα πρέπει να αποκοπούν και τα κοιλώματα πρέπει να γεμιστούν με μίγμα τσιμέντου-άμμου ή ταχείας ξήρανσης. Στο δεύτερο, οι ειδικοί προτείνουν πλήρη ισοπέδωση με μείγματα χύδην λεπτής στρώσης.
Εάν το παρκέ είναι κολλημένο ή στερεωμένο με υλικό, τότε η εργασία γίνεται πιο δύσκολη. Μπορείτε να προσπαθήσετε να αφαιρέσετε τα ελαττώματα τοπικά, δηλαδή στα σημεία του πιο δυνατού τριξίματος, να κόψετε τα ελάσματα με ένα ηλεκτρικό εργαλείο κοπής ή να χωρίσετε τα πηχάκια με σφυρί και καλέμι. Στη συνέχεια αφαιρούνται τα κατεστραμμένα στοιχεία, διορθώνεται το ελάττωμα στη βάση και κολλάται νέο παρκέ.
Για ένα τεράστιο δάπεδο που σχηματίζεται από καθυστερήσεις, η μέθοδος εξάλειψης των ελαττωμάτων περιλαμβάνει:
μείωση της απόστασης των ράβδων στήριξης ή/και του δαπέδου του στεγανωτικού υλικού. Όσο μεγαλύτερη είναι η απόσταση μεταξύ των δοκών ή των πηχών, τόσο μεγαλύτερος είναι ο βαθμός χαλάρωσης της σανίδας και τόσο ισχυρότερο είναι το τρίξιμο. Το βέλτιστο πλάτος δεν είναι μεγαλύτερο από 50 εκ. Για να διορθωθεί αυτή η ανεπάρκεια, θα χρειαστεί πλήρης αποσυναρμολόγηση της επίστρωσης.
αντικατάσταση κατεστραμμένων αντικειμένων. Οι στριμμένες ή κυρτωμένες υστερήσεις παραμορφώνουν την επίστρωση φινιρίσματος. Επομένως, το δάπεδο πρέπει να αφαιρεθεί, τα στηρίγματα πρέπει να αντικατασταθούν. Εάν ο λόγος είναι στους πεσμένους ή σκουριασμένους συνδετήρες, τότε είναι απαραίτητο να εξετάσετε προσεκτικά ολόκληρο το δάπεδο, να αλλάξετε τους συνδετήρες σε νέους, όπου χρειάζεται - "τραβήξτε" τις σανίδες στα κούτσουρα με πρόσθετα καρφιά ή βίδες με αυτοκόλλητη τομή. Το τελευταίο δίνει καλό αποτέλεσμα σε παλιές επιστρώσεις, καθώς με την πάροδο του χρόνου τα ελάσματα απομακρύνονται από τα στηρίγματα και αρχίζουν να τρίζουν έντονα λόγω τριβής.
Αυτή η μέθοδος συνιστάται για πλωτές στέγες. Κατά μήκος της περιμέτρου, πρέπει να αφαιρέσετε τα σοβατεπί, να κόψετε την άκρη του ελάσματος στο απαιτούμενο πλάτος με παζλ ή άλλο εργαλείο κοπής (έως 10 mm, το ακριβές πλάτος της ραφής υποδεικνύεται στις οδηγίες για το υλικό ). Εάν υπάρχουν πρησμένες περιοχές, οι σανίδες με κατεστραμμένες κλειδαριές θα πρέπει να αντικατασταθούν με νέες. Ή μπορείτε να τακτοποιήσετε εν μέρει το πάτωμα, να προσθέσετε στοιχεία στερέωσης (για παράδειγμα, να τοποθετήσετε "καρφίτσες" στην κλειδαριά υπό γωνία 45 °), να εγκαταστήσετε διακοσμητικά καλούπια πίσω.
Κοπή αρμών διαστολής.
Οι κλειδαριές μιας σανίδας παρκέ ή μιας σανίδας πάνελ θα τεντωθούν με την πάροδο του χρόνου. Επομένως, κατά την αποσυναρμολόγηση του υλικού, είναι απαραίτητο να αριθμήσετε κάθε λωρίδα με ένα μαρκαδόρο για να συναρμολογήσετε στη συνέχεια την επίστρωση με την ίδια σειρά.
Το αποσυναρμολογημένο δάπεδο πρέπει να αφαιρεθεί προσωρινά από το δωμάτιο, επιθεωρήστε προσεκτικά τη βάση για ελαττώματα, σκουπίστε και ασταρώστε. Στη συνέχεια, πρέπει να τοποθετήσετε λωρίδες στεγανωτικής μεμβράνης με επικάλυψη 20 cm, να τοποθετήσετε το υπόστρωμα και να επανασυναρμολογήσετε το υλικό φινιρίσματος.
Οι ειδικοί συνιστούν να πραγματοποιηθεί ένα πλήρες διάφραγμα του παρκέ μετά από 1-3 χρόνια λειτουργίας, καθώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το δέντρο εγκλιματίζεται πλήρως, όλες οι ελλείψεις που μπορούν εύκολα να εξαλειφθούν θα έρθουν στο φως. Αυτό είναι, φυσικά, αποδεκτό για επιστρώσεις στερεωμένες σε αρθρώσεις εργαλείων ή συνδετήρες.
Τι να κάνετε με τις σανίδες που έχουν παραμορφωθεί ή ξεφλουδιστεί με την πάροδο του χρόνου; Υπάρχουν δύο λύσεις εδώ:
αφαιρέστε τα κατεστραμμένα στοιχεία, χωρίστε με μια σμίλη με ένα σφυρί, κολλήστε σε νέα, γεμίστε τους αρμούς και αποκαταστήστε το προστατευτικό στρώμα της επιφάνειας.
εάν η ράβδος είναι άθικτη, τότε μπορείτε να ανοίξετε μια μικρή τρύπα σε αυτήν, να εγχύσετε την κόλλα με μια σύριγγα, να αφαιρέσετε την περίσσεια, να τη στερεώσετε με ένα φορτίο για 12-24 ώρες. Αφού σκληρύνει η κόλλα, σφραγίστε το κενό με στόκο ή επισκευαστικό κερί.
Το παρακάτω βίντεο δείχνει πώς να αφαιρέσετε το τρίξιμο του παρκέ χωρίς να το αφαιρέσετε εντελώς.
