Επισκευή πηνίου DIY MD

Τα πηνία ανιχνευτών μετάλλων διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στην εύρεση πολύτιμων ευρημάτων, αλλά με έντονη εργασία, οι κρούσεις σε βράχους και κομμάτια χώματος μπορούν να αφήσουν ένα θλιβερό αποτύπωμα στο σχέδιο του πηνίου, το οποίο συχνά οδηγεί στην αντικατάστασή του. Πριν ξοδέψετε χρήματα για ένα νέο πηνίο, μπορείτε να καταλάβετε τι συνέβη και να προσπαθήσετε να επισκευάσετε το πηνίο με τα χέρια σας.

Πριν παρέμβετε στον μηχανισμό του πηνίου, ελέγξτε αν είναι ακόμα υπό εγγύηση. Η μέση περίοδος εγγύησης για τα πηνία είναι περίπου ένα έτος, επομένως, σε περίπτωση βλάβης τους πρώτους μήνες μετά τη χρήση του ανιχνευτή μετάλλων, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με ένα εξουσιοδοτημένο κέντρο σέρβις, όπου το πηνίο θα επισκευαστεί δωρεάν. Εάν χρησιμοποιείτε (και αρκετά επιτυχημένα) το πηνίο για περισσότερο από ένα χρόνο και υπήρχε πρόβλημα με αυτό, μπορείτε να προσπαθήσετε να το επισκευάσετε μόνοι σας.

Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να προσδιορίσετε εάν το πηνίο έχει καταστραφεί πραγματικά. Η δυσλειτουργία κατά τη λειτουργία είναι σύμπτωμα δυσλειτουργίας. Αυτό είναι "βαρετό", και μερικές φορές μια πλήρης άρνηση του ανιχνευτή να εκπληρώσει τα καθήκοντά του. Το πηνίο αρχίζει να τρίζει την πιο ακατάλληλη στιγμή, δείχνει αυξημένο ή μηδενικό δείκτη, γενικά συμπεριφέρεται ανεπαρκώς. Τις περισσότερες φορές, σε ένα τέτοιο πηνίο, μπορείτε να βρείτε πολλές μάρκες, γρατσουνιές και ρωγμές. Μπορεί επίσης να συμβεί κάτι μέσα στο πηνίο να φαίνεται να έχει πέσει. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι τα ελαστικά στεγανοποιητικά που συγκρατούν το πηνίο έχουν φθαρεί και δεν εκτελούν πλέον τη λειτουργία τους. Το πηνίο σέρνεται κατά μήκος του σώματος και, φυσικά, δεν μπορεί να τεθεί θέμα ευαισθησίας σε αυτήν την κατάσταση.

Πρώτα πρέπει να προετοιμάσετε καλά - στεγνώστε το πηνίο για αρκετές ώρες, προετοιμάστε το απαραίτητο εργαλείο. Θα χρειαστείτε:

• Κοφτερό μαχαίρι
• Εποξειδικό (κατά την επιλογή, προσέξτε το χρώμα, καλό είναι να επιλέξετε μια απόχρωση που ταιριάζει με το χρώμα του πηνίου)
• Στόκος μαχαίρι
• Επίπεδη επιφάνεια για ανάμειξη κόλλας
• Γυαλόχαρτο

Κάπως έτσι μοιάζει ένα καλά σερβιρισμένο πηνίο - έχει πολλές ρωγμές και τσιπς

Αναπτύξτε τις ρωγμές προσεκτικά με ένα μαχαίρι. Ανακατέψτε και τα δύο εποξειδικά κιτ (ρητίνη και σκληρυντικό) σε μια επίπεδη επιφάνεια χρησιμοποιώντας μια σανίδα ή πεταμένη πλάκα. Εφαρμόστε την προκύπτουσα σύνθεση στις ρωγμές του πηνίου, χωρίς κόλλα - τα υπολείμματα μπορούν να κοπούν αργότερα. Τώρα πρέπει να περιμένετε να στεγνώσει το εποξειδικό, το οποίο συνήθως διαρκεί περίπου μία ημέρα. Αφού στεγνώσει τελείως η κόλλα, τρίψτε το σώμα του καρουλιού ξεκινώντας από την πιο τραχιά δομή. Αυτό θα αφαιρέσει τυχόν ανομοιομορφίες από την κόλλα.

Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να επαναφέρετε το πηνίο σχεδόν στην αρχική του εμφάνιση, καθώς και να το προστατέψετε από περαιτέρω καταστροφή.

Όπως ήδη αναφέραμε, το πηνίο μπορεί απλά να σταματήσει να λειτουργεί. Εάν οπτικά όλα είναι εντάξει με τη θήκη, μόνο ένας επαγγελματίας μπορεί να προσδιορίσει τους λόγους για την αποτυχία του αισθητήρα. Αλλά αν αισθάνεστε ξεκάθαρα ότι κάτι κροταλίζει μέσα στο πηνίο (που ιδανικά δεν θα έπρεπε να είναι), μπορείτε να προσπαθήσετε να το διορθώσετε μόνοι σας.

Τις περισσότερες φορές, η ραφή είναι λιωμένη, θα πρέπει να την κόψετε προσεκτικά σε όλο το μήκος της με ένα κοφτερό μαχαίρι.

Ανοίξτε προσεκτικά το πηνίο χωρίς να αγγίξετε τα καλώδια.

Εάν υπάρχει κάτι βουητό μέσα στο πηνίο, τότε θα δείτε ότι οι λαστιχένιες τσιμούχες έχουν φθαρεί, έχουν πάψει να συγκρατούν το πηνίο.

Συνδέστε το καρούλι με κόλλα ή ταινία διπλής όψης στο επάνω μέρος της θήκης, αφαιρέστε την προστατευτική μεμβράνη εάν χρησιμοποιείτε ταινία. Κολλήστε το σώμα με μια καλή κόλλα, όπως μια κόλλα αυτοκινήτου.

Εάν χρησιμοποιείτε ταινία διπλής όψης, φροντίστε να ελέγξετε τις προδιαγραφές της.Υπάρχουν μοντέλα κολλητικής ταινίας που αντέχουν σε θερμοκρασίες από -30 έως +145 βαθμούς, αλλά μπορείτε να επιλέξετε κατά λάθος τον λάθος τύπο που μπορεί να λειτουργήσει μόνο σε θετικές θερμοκρασίες. Με αυτήν την επιλογή, το πηνίο σας δεν θα διαρκέσει πολύ και θα πρέπει να ξεκινήσετε από την αρχή.

Σας είπαμε πώς να επισκευάσετε ένα πηνίο ανιχνευτή μετάλλων με τα χέρια σας, εξοικονομώντας ένα αξιοπρεπές χρηματικό ποσό, το οποίο μπορείτε να ξοδέψετε σε πρόσθετα αξεσουάρ.

Κοινό Φόρουμ Κυνηγών Θησαυρού

#1 Victor_ya » 03.04.2016, 22:50

#2 Nexus13 » 04.04.2016, 08:57

#3 Victor_ya » 04.04.2016, 12:11

#4 Nexus13 » 04.04.2016, 13:46

ψάξτε στο ίδιο μέρος για τα χαρακτηριστικά που χρειάζεστε εκεί αυτής της σκουπιδιάς

αν και αν η χωρητικότητα είναι kondeya, τότε και το φθηνότερο θα το μετρήσει

#5 Victor_ya » 04.04.2016, 20:16

να συνεχίσει
το επόμενο βήμα είναι να προσδιοριστούν οι διαστάσεις του πηνίου και η συχνότητα μπορεί να ρυθμιστεί σε οποιαδήποτε, η οποία θα συζητηθεί αργότερα.
σχεδιάζουμε ένα πηνίο σε χαρτί, το χαρτί θα αντέξει τα πάντα, αν ξαφνικά αποδείχθηκε όχι πολύ

, το πηνίο επιπλέει στο πηνίο κατά περίπου 2-2,5 cm, θα επιτευχθεί μια πιο ακριβής απόσταση κατά τη ρύθμιση, αυτή η απόσταση χρειάζεται για να καταλάβουμε τι σχήμα θα είναι το πηνίο, στρογγυλό ή οκτώ, βρίσκουμε κόντρα πλακέ , μεταφέρετε ένα σχέδιο σε αυτό, γεμίστε καρφιά χωρίς καπέλα κατά μήκος του περιγράμματος της εικόνας, όπως στην παρακάτω φωτογραφία και μπορείτε να ξεκινήσετε το τύλιγμα
συνεχίζεται .

#6 κερδίζει 32 » 04.04.2016, 22:11

μάλλον δεν είναι μυστικό για κανέναν ότι μάζεψα md οπότε αυτό εννοώ
το πηνίο σε αυτό πρέπει να γίνει μόνος σας με απόσταση συχνότητας μεταξύ TX και RX 800 - 1200
Το ΑΚΑ δεν το έχει αυτό ναι
και η συχνότητα επιλέγεται από πυκνωτές σύμφωνα με την αυτεπαγωγή
και η αντίσταση δεν έχει καμία σχέση
Τα δοχεία παραλαμβάνονται πιο εύκολα με αυτό
και ο κύριος λόγος που δεν το κάνω μόνος μου είναι ότι το πηνίο πρέπει να μειωθεί και είναι επιθυμητό να το μειώσεις με τη βοήθεια παλμογράφου
Ή τα πηνία AKA δεν συγκλίνουν;
παρεμπιπτόντως η ανάμιξη γίνεται στο σώμα του πηνίου

#7 Victor_ya » 04.04.2016, 22:26

σύντροφοι έχω συναρμολογήσει το πηνίο, δουλεύει, όλα είναι εντάξει, οπότε αντέξτε με λίγο

Προστέθηκε μετά από 1 ώρα 14 λεπτά:
θα συνεχίσει
πριν από την περιέλιξη, προέκυψε το ερώτημα - πόσες στροφές; Υπάρχει ένα ειδικό πρόγραμμα, αλλά δεν το κατάλαβα και το έκανα με τον δικό μου τρόπο, αν υπάρχουν πολλά καλώδια, τότε μπορείτε να τυλίγετε, για παράδειγμα, 10 στροφές, μετρήστε την αντίσταση και υπολογίστε τον αριθμό των στροφών κατά 10-12 ohms με ένα μικρό περιθώριο , είχα έναν βρόχο απομαγνητισμού με αντίσταση περίπου 12,5 Ohm, κουνούσα ολόκληρο το πράγμα, αποδείχθηκε ότι ήταν 200 στροφές, αποδείχθηκε ότι να είναι πάρα πολύ και πολύ παχύ, αποφάσισα να το κουρδίσω, σταμάτησα στα 160, η αντίσταση αποδείχθηκε ακριβώς 10 Ohm,
η ποσότητα είναι γνωστή, πρέπει να τυλίγετε το δεύτερο, τα πηνία τυλίγονται προς μία κατεύθυνση και ότι τα άκρα είναι σε ένα σημείο χρειάζεστε ένα «τύλιγμα

μηχάνημα "γύρνα 180 μοίρες και αέρας στην ίδια κατεύθυνση, ξέχασα να διευκρινίσω, τα πηνία πρέπει να δένονται με κλωστή σε πολλά σημεία πριν τα αφαιρέσουν

Προστέθηκε μετά από 22 ώρες 53 λεπτά:
έτσι τα πηνία τυλίγονται, τα τυλίγουμε καλά με ένα νήμα ώστε οι στροφές να εφαρμόζουν σφιχτά μεταξύ τους, αν και μερικές από αυτές σφίγγουν μόνο σε πολλά σημεία, έτσι το πηνίο είναι πιο εύκαμπτο όταν στοιβάζεται το ένα πάνω στο άλλο και εμποτίζεται όταν γεμίζει καλύτερα με ρητίνη, οπότε δεν μπορώ να πω ποιο είναι καλύτερο ...
τότε χρειάζεστε σύνδεσμο, καλώδιο, πυκνωτές. Έπρεπε να ψάξω για τον σύνδεσμο και δεν βρήκα ενέδρα με σύρμα, όπως στα πηνία (τετράπυρηνο, κάθε ζευγάρι στην οθόνη του, οι άνθρωποι το χρησιμοποιούν στη γενική οθόνη, επίσης δεν το βρήκαν) , αγόρασα έναν διπύρηνο, μάζεψα όλους τους πυκνωτές που ήταν, χρειαζόμαστε θερμοσταθερή μεμβράνη ( 47N 0.1mk 0.22mk 0.33mk 0.47mk) αγόρασα κάτι επιπλέον, πειράματα

μπορείτε να ξεκινήσετε με 0,1μm
κάνουμε συνδέσεις σύμφωνα με το παρακάτω διάγραμμα, αλλά μόνο ενώ το κύκλωμα Tx (ο πυκνωτής με το πηνίο είναι συνδεδεμένος σε σειρά με τον ακροδέκτη 3, είναι πολύ σημαντικό να μην μπερδευτείτε) και συνδέεται στο MD, το MD θα δείχνει τη συχνότητα το πηνίο, επιλέξτε τον πυκνωτή μέχρι να επιτευχθεί η επιθυμητή συχνότητα
συνεχίζεται.

#8 Victor_ya » 06.04.2016, 23:03

για να διαμορφώσετε το κύκλωμα πηνίου λήψης Px (πυκνωτής παράλληλα), θα χρειαστείτε μια αυτόματη γεννήτρια, την οποία συναρμολογούμε σύμφωνα με το παρακάτω διάγραμμα, το πιο προβληματικό είναι να βρείτε τρανζίστορ kt326B (ή 2t326B), δεν υπάρχει στα περιοδικά, βοήθησε ένας γνώριμος ραδιοερασιτέχνης.
με τη βοήθεια μιας αυτόματης γεννήτριας, το κύκλωμα είναι ενθουσιασμένο και μπορείτε να μετρήσετε τη συχνότητά του, θα χρειαστείτε ένα μετρητή συχνότητας για μέτρηση, το έχουν ακριβά πολύμετρα, χρησιμοποίησα VC9808 + (έχει όλα όσα χρειάζεστε), δανείστηκε σε εμένα από έναν φίλο του συντρόφου μου Lyokha από το φόρουμ μας, το κύριο πράγμα είναι να μετρήσουμε με ακρίβεια τη συχνότητα, μια φθηνότερη συσκευή με εξαπάτησε κατά ένα ολόκληρο χιλιοπερίτζο, επιλέγοντας πυκνωτές επιτυγχάνουμε συχνότητα μικρότερη από αυτή του κυκλώματος Tx κατά περίπου 200 Hz, το OFFSET είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ.

Προστέθηκε μετά από 23 ώρες 23 λεπτά:
οπότε, στήνονται τα πηνία, κολλάμε το καλώδιο στο βύσμα και στα πηνία όπως στο διάγραμμα από την 7η θέση, βάζουμε τα πηνία το ένα πάνω στο άλλο κατά 2-3 cm (αυτή η επιλογή είναι για το ρίξιμο του πηνία σε αφρό, η επιλογή με την τελική θήκη είναι ελαφρώς διαφορετική), πιο μακριά από το μέταλλο και
συνδέουμε στο MD στα σημεία επαφής των πηνίων πρέπει να βάλετε κομμάτια υφάσματος
τώρα πρέπει να φέρετε τα πηνία μαζί, δηλαδή να επιτύχετε την ελάχιστη τάση μεταξύ τους, συνήθως αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας έναν παλμογράφο, αλλά μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα πολύμετρο. μεταφράζουμε το καρτούν στη μέτρηση μιας εναλλασσόμενης τάσης 2 βολτ και συνδέουμε τους ανιχνευτές στο κύκλωμα Px, ενεργοποιούμε το MD, αλλά πρώτα κάνουμε το chuyka μικρότερο (μισό ή ελαφρώς λιγότερο), αφού ενεργοποιήσουμε όλες τις συσκευές, την τάση θα εμφανιστεί η τιμή στο πολύμετρο, μετά από το οποίο αρχίζουμε να κινούμε πολύ αργά το πηνίο που βρίσκεται στην κορυφή (συνήθως Px), επιτυγχάνουμε μείωση της τάσης στα 0,1-0,2 βολτ και μεταφράζουμε το όριο μέτρησης στα 200 χιλιοστά βολτ και συνεχίζουμε να κινούμαστε ακόμα περισσότερο αργά έως ότου ληφθεί μια τιμή 5-10 millivolt (όσο λιγότερο τόσο το καλύτερο), μετά από την οποία σκιαγραφούμε τα όρια του πηνίου με ένα μολύβι με ένα μικρό περιθώριο, κόβουμε το πρότυπο, το βάζουμε στο φελιζόλ και το κυκλώνουμε με ένα μαρκαδόρο και μετά κόψτε το με ένα μαχαίρι

#9 Victor_ya » 10.04.2016, 23:01

προσθήκη περιγράμματος Px
αφού τα πηνία έχουν συντονιστεί και μειωθεί προκαταρκτικά, πρέπει να ελέγξετε την ισορροπία του εδάφους για φερρίτη, θα πρέπει να είναι εντός -10 +10, εάν δεν συγκλίνει, τότε προσπαθούμε να επιλέξουμε έναν πυκνωτή

Προστέθηκε μετά από 17 λεπτά 10 δευτερόλεπτα:
κόπηκε ο αφρός, στην περιοχή της σφραγισμένης εισόδου τρυπάμε τον αφρό με ένα χάλκινο σύρμα λακκούβας (διάμετρος κάπου 0,3 χιλιοστά, στριμμένα και κονσερβοποιημένα τρεις λεπτές τρίχες), έτσι ώστε να υπάρχουν 20 cm και από τις δύο πλευρές, αυτό σύρμα θα κολληθεί στην επαφή Νο 2 και θα χρησιμεύσει επαφή για την σήτα γραφίτη, μετά γεμίστε τη βάση στην οποία θα στρωθούν τα πηνία, περίπου 3 mm εποξειδική ρητίνη, αφού στεγνώσει στρώνουμε τα πηνία, τα φέρνουμε μεταξύ τους, στερεώνουμε τα με ζεστή κόλλα σε πολλά σημεία

#10 Victor_ya » 12.04.2016, 23:32

η απόσταση μεταξύ των πηνίων ήταν αρκετή για τα αυτιά, σκάλισα τα αυτιά από πλαστικό ABS, τα έκανα διπλά, το πρώτο ανάμεσα στα πηνία, το δεύτερο πάνω από τα πηνία, δείτε τη φωτογραφία, στο πρώτο, στο κάτω μέρος που έφτιαξα αρκετές τρύπες για να ρέει η ρητίνη, θα είναι πιο δυνατή.
Η έκχυση εποξειδικής ρητίνης πρέπει να γίνει σε δύο ή τρία περάσματα, ρίξτε πρώτα τις περιελίξεις και αφήστε να στεγνώσουν για 5 ημέρες.
μετά την έκχυση, οι παράμετροι των πηνίων θα φύγουν, η τάση "ανάμιξης" θα αρχίσει να αυξάνεται, κατάφερα να τη μειώσω αρχικά στα 5 mV, αφού ρίξω σε μια μέρα έγινε 40 mV, μετά τις τρεις ήταν ήδη 120 mV, ένα μικρό πηνίο τυλιγμένο σε δύο δάχτυλα, 10 στροφές και συνδεδεμένο σε σειρά θα βοηθήσει να επιστρέψει η τάση πίσω στην 4η επαφή του πηνίου Tx (προδεμένο με κλωστή, αλειμμένο με ρητίνη και στεγνό), σύνδεση και έναρξη κίνησης μεταξύ των πηνίων, πιάσε η πτώση τάσης στο κύκλωμα Px στο ελάχιστο, είναι πολύ σημαντικό να συνδέσετε σωστά αυτό το πηνίο, εάν δεν υπάρχει μείωση, τότε πρέπει να γυρίσετε το πηνίο και να αλλάξετε τα άκρα, αφού το διορθώσουμε και το γεμίσουμε ξανά, μετά το στέγνωμα ελέγχουμε ξανά την τάση, με αυτό το πηνίο το μείωσα στα 4 mV, μετά το γέμισμα πήρε μέχρι και 8 mV, αν η τάση είναι ακόμα υψηλή, μπορείς να τη χαμηλώσεις με ένα μικρό κομμάτι φερρίτη, απλά οδηγήστε και ψάξτε για θέση (μερικά δεν γυρίζουν με μικρό πηνίο και χρησιμοποιείται φερρίτης)

#11 Victor_ya » 14.04.2016, 23:29

μετά κόβουμε το πολυστυρένιο, αλέθουμε την περίσσεια της ρητίνης όσο μπορούμε για να μειωθεί το βάρος, στρώνουμε το τενεκέ, το στερεώνουμε (χρησιμοποιώ poxypol), ζυμώνουμε τη σκόνη γραφίτη με λάκα nitro NC (για δύο κουταλιές της σούπας βερνίκι,μισό κουτάλι χωρίς διαφάνεια γραφίτη) ανακατεύουμε και απλώνουμε γρήγορα σε δύο στρώσεις (το κάνουμε στο δρόμο, πολύ μυρίζει βερνίκι και στεγνώνει γρήγορα), γραφίτη μπορείτε να βρείτε στη σιδηροδρομική γραμμή IN DEPO (παντογράφοι γραφίτη από ηλεκτρικές ατμομηχανές), πρέπει να αλέσει με μια μεγάλη λίμα ή ένα τρυπάνι με ένα μεγάλο με ένα τρυπάνι, μια μέρα μετά την εφαρμογή, ελέγχουμε την αντίσταση της οθόνης γραφίτη, σε διαφορετικά σημεία (κρατάμε έναν αισθητήρα σε ένα τενεκέ και τρυπάμε σε διαφορετικά θέσεις) η αντίσταση πρέπει να είναι περίπου στην περιοχή του 1 kOhm

#12 vladimi78 » 17.04.2016, 20:21

#13 Victor_ya » 17.04.2016, 21:28

μετά κάλυψα όλο το πηνίο με εποξειδικό για να προστατεύσω την οθόνη, επίσης κάλυψα τα πλαϊνά και το κάτω μέρος με αντιχαλίκι και τώρα ξανακάνω την είσοδο στο πηνίο, γιατί βρήκα το καλώδιο, η τελική φωτογραφία θα είναι λίγο αργότερα και θα γίνει μια μικρή προσθήκη, γιατί έκανα ένα μικρό λάθος, αλλά το διόρθωσα

#14 κερδίζει 32 » 17.04.2016, 22:10

#15 Victor_ya » 17.04.2016, 23:18

το βάρος του κύριου μείον του, δεν θυμάμαι ακριβώς, κατά τη γνώμη μου 720, αν κάνω περισσότερα, θα παραγγείλω ήδη τη θήκη, εκεί το βάρος θα είναι μικρότερο, καλά, πώς θα φαίνεται το εργοστάσιο

Προστέθηκε μετά από 22 ώρες 52 λεπτά:
Δεν μπορώ να ανεβάσω φωτογραφία, τσιρίζει
Έχει επιτευχθεί το μέγιστο συνολικό μέγεθος της επένδυσής σας.

Προστέθηκε μετά από 23 ώρες 51 λεπτά:
Λοιπόν, είμαι έτοιμος, θα κάνω δοκιμές αυτό το Σαββατοκύριακο
για το λάθος που έκανα, η μετατόπιση συχνότητας του κυκλώματος Px πρέπει να γίνει κάπου στα 500 hertz (επιλέγοντας πυκνωτή έβαλα την ισορροπία γείωσης σε φερρίτη -3, πριν ήταν +65), αρχικά έκανα 200, το πηνίο. λειτούργησε σωστά, αλλά η ισορροπία εδάφους ήταν λανθασμένη, ενώ το σήμα δεν ένοιαζε, η θέα ήταν κανονική και φαινόταν ακόμη ότι το βάθος μέσα στον αέρα ήταν μεγαλύτερο

#16 Victor_ya » 07.09.2016, 23:07

Παρήγγειλα ένα τέτοιο σετ, θα φτιάξω ένα τουφέκι ελεύθερου σκοπευτή, χρησιμοποιώ μια παλιά βάση για τύλιγμα, κύκλωσα το σώμα με ένα μολύβι, κατάλαβα πώς θα ξαπλώσουν τα πηνία, γέμισα καρφιά και πήγα
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ αυτό που έγραψα νωρίτερα όταν έφτιαξα το πρώτο πηνίο μπορεί να ξεχαστεί εν μέρει, πολλά περιττά

#17 Νικητής » 08.09.2016, 08:41

#18 Victor_ya » 08.09.2016, 21:57

Έτσι, ένα νέο πρόβλημα με τη βλάβη του εξοπλισμού αναζήτησης με πρόλαβε. Αυτή τη φορά το πηνίο έχει ήδη σπάσει. Αυτό το σημαντικό εξάρτημα της συσκευής, χωρίς το οποίο η αναζήτηση είναι απλά φυσικά αδύνατη. Χωρίς πηνίο, η κεφαλή ενός ανιχνευτή μετάλλων είναι απλώς ένα σύνολο τσιπ.

Όπως συμβαίνει συνήθως, η κατάρρευση ήρθε απροσδόκητα. Την ίδια μέρα του μπάτσου στον οικισμό. Στην αρχή, η συσκευή συμπεριφέρθηκε αρκετά καλά. Μόνο τσίριξε νωχελικά στο τρεμάμενο μδ. Έχουν ανασκαφεί αρκετά ευρήματα, όλα είναι καλά. Αλλά με κάθε λεπτό που περνούσε, ο MD συμπεριφερόταν όλο και χειρότερα. Όλο και πιο συχνά έδινε άδεια σήματα φάντασμα. Ο καιρός εκείνη την ημέρα ήταν υγρός, χιόνι και βροχή. Ότι ήμουν και ο ίδιος μουσκεμένος. Τότε το ICQ ακούγονταν τα πάντα ασταμάτητα. Αυτό ήταν, η συσκευή είναι λυγισμένη!

Ο λόγος της βλάβης αποδείχθηκε ότι ήταν αρκετά συνηθισμένος - το νερό διέρρευσε μέσα από το γέμισμα στις περιελίξεις. Καθώς οδηγούσα στο σπίτι, έκανα σχέδια να επισκευάσω το πηνίο: να το στεγνώσω και να γεμίσω τις ρωγμές με εποξειδικό. Αλλά στο σπίτι άλλαξε γνώμη και παρόλα αυτά αποφάσισε να το επισκευάσει σχολαστικά! Δηλαδή, υπεργεμίστε το.

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για μια βλάβη; Ένα από τα πιο βασικά είναι η χρήση ενός τέτοιου υλικού ως γέμισμα, το οποίο δεν προσκολλάται καλά στο πλαστικό σώμα του πηνίου. Και υπό την επίδραση εξωτερικών παραγόντων, μένει πίσω από το σώμα και εμφανίζονται ρωγμές. Επίσης, αυτό το ίδιο το γέμισμα είναι εύθραυστο. Μπορεί να μην αντέχει κρούσεις σε πέτρες και δέντρα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε προστασία, αλλά δεν θα αποτρέψει τη ζημιά στο γέμισμα, αλλά θα την καθυστερήσει μόνο για κάποιο χρονικό διάστημα. Αυτό συμβαίνει, φυσικά, εάν η συσκευή χρησιμοποιείται από έναν πραγματικά επίμονο κυνηγό θησαυρού.

Στη συνέχεια ξεκίνησε η διαδικασία επισκευής. Εάν δεν έχετε κρατήσει ποτέ το όργανο στα χέρια σας ή φοβάστε να χώσετε εντελώς το πηνίο, τότε είναι καλύτερα να μην το επισκευάσετε μόνοι σας.

• Το πρώτο στάδιο που έχουμε είναι η εκκόλαψη του εργοστασιακού γεμίσματος. Όπου υστερεί ελεύθερα και όπου πρέπει να χρησιμοποιήσετε βία. Χρησιμοποιήστε ένα κοφτερό μαχαίρι για να ανοίξετε το γέμισμα και προσπαθήστε να το τραβήξετε από εκεί. Πρέπει να ξεκινήσετε από εκείνα τα μέρη όπου το γέμισμα έχει ήδη ραγίσει. Και σταδιακά και χαλαρά να το αφαιρέσετε. Μην το παρακάνετε με το μαχαίρι! Οι περιελίξεις του πηνίου είναι σε μαλακή θερμολυμένη κόλλα. Μπορείτε να τα καταστρέψετε με ασφάλεια. Σημειώστε το εκτεθειμένο μαύρο χρώμα. Αυτή είναι μια οθόνη γραφίτη. Η δουλειά σας δεν είναι να το καταστρέψετε ή να αφήσετε όσο το δυνατόν λιγότερο γραφίτη να αποκολληθεί.Εάν το σκίσατε, τότε θα ήταν καλύτερο να το επαναφέρετε με τη βοήθεια βουρτσών γραφίτη από τους κινητήρες των ηλεκτρικών εργαλείων, αλεσμένο σε σκόνη και ανακατεμένο με βερνίκι. Με μια κατεστραμμένη οθόνη γραφίτη, ειδικά αν έχει φύγει πάρα πολύ, η συσκευή θα δώσει φαντάσματα. Αφού αποσυναρμολογήσετε το εργοστασιακό γέμισμα, στεγνώστε ξανά το πηνίο.

• Αφού αφαιρέσετε το γέμισμα, ένα γυμνό σύρμα θα προεξέχει από μέσα. Αυτή είναι η οθόνη. Πρέπει να συνδεθεί με το στρώμα γραφίτη. Αυτό απαιτεί μια αγώγιμη κόλλα.

• Αφού συνδέσετε το καλώδιο στην οθόνη, απολιπάνετε τις πλαστικές άκρες, για παράδειγμα, με οινόπνευμα. Αυτό το χρειαζόμαστε για καλύτερη κόλληση της εποξειδικής κόλλας δύο συστατικών με τις πλαστικές πλευρές του πηνίου.

• Για μεγαλύτερη δύναμη στο ρίξιμο έφτιαξα μια ενίσχυση γάζας. Απλώς έκοψα λωρίδες επίδεσμου και τις άπλωσα σε όλο το καρούλι. Λαμβάνουμε ένα είδος εσωτερικής προστασίας που θα πολλαπλασιάσει τη δύναμη και θα εμποδίσει το νέο μας γέμισμα να ραγίσει από μέσα.

• Αφού ενισχυθεί με επίδεσμο, το πηνίο είναι έτοιμο για χύτευση. Τοποθετήστε το ομοιόμορφα, έτσι ώστε το εποξειδικό να απλώνεται ομοιόμορφα σε ολόκληρη την περιοχή του πηνίου, να μην υπάρχουν μουτζούρες και να μην υπάρχουν χτυπήματα και βαθουλώματα σε αυτό. Αραιώνουμε την εποξειδική σύμφωνα με τις συνημμένες οδηγίες και την αδειάζουμε προσεκτικά στο πηνίο, φροντίζοντας να απλωθεί ομοιόμορφα. Γεμίστε με κόλλα με ένα λόφο. Ώστε να πιάνει και το πάνω μέρος από τα πλαϊνά της πλαστικής θήκης.

• Λοιπόν, τώρα περιμένουμε! Σύμφωνα με τις οδηγίες, η εποξειδική κόλλα δύο συστατικών σκληραίνει για 24 ώρες. Μετά από 24 ώρες, δοκιμάζουμε ήρεμα το πηνίο για σταθερότητα. Όλα είναι καλά, τότε έγινε! Μπορείτε επίσης να αφαιρέσετε τυχόν αιχμηρά σημεία και γρέζια με γυαλόχαρτο. Και καλύψτε το από πάνω με προστασία ή αντιχαλίκι. Είχα ένα ακόμη πρόβλημα - το καλώδιο στο βύσμα συγκολλήθηκε ξανά. Το ξανακόλλησε, έβαλε ένα θερμοσυστελλόμενο και γέμισε την περιοχή επαφής με τα καλώδια με ζεστή κόλλα από πιστόλι. Μόνο το μέρος. το οποίο καλύπτεται με ένα κομμάτι διαφανούς μόνωσης.

Λοιπόν, στο χωράφι, έμοιαζε ήδη έτσι.

Στον κήπο μου η συσκευή έδινε φαντάσματα. Όταν το τίναξα και το έστριψα, εξακολουθούσε να ηχεί. Το έγραψα στην πόλη. Και στο χωράφι, σε ένα εγκαταλελειμμένο χωριό, η συσκευή συμπεριφέρθηκε σαν καινούργια! Phantoms 0, ούτε ένα ψέμα. Βρήκαν ευρήματα, το επισκευασμένο πηνίο γαντζώθηκε σε μια ασημένια βέρα. Σε γενικές γραμμές είμαι ικανοποιημένος από την επισκευή! Παρά το γεγονός ότι ένα νέο πηνίο του ίδιου κοστίζει 10 χιλιάδες ρούβλια!

Αλλά η ιστορία επαναλήφθηκε πρόσφατα σχεδόν ένα προς ένα, αλλά μόνο αυτή τη φορά με έναν ελεύθερο σκοπευτή... Ωστόσο, αυτή είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία.

Σας συμβουλεύω επίσης να εγγραφείτε στο κανάλι Staraya Vyatka, όπου θα βρείτε πολλά βίντεο σχετικά με τον εντοπισμό, τους ανιχνευτές μετάλλων, την πλοήγηση, τη χαρτογραφία και τη φροντίδα νομισμάτων:

Από εκείνες τις μακρινές εποχές, όταν ο φίλος μου έκανε τα πρώτα του βήματα στο κυνήγι θησαυρού, είχε έναν ανιχνευτή μετάλλων Garrett ACE 250 με πηνίο 9 επί 12 ιντσών, τον χρησιμοποιούσε για πολύ καιρό και με επιτυχία, αλλά μετά αγόρασε ένα Minelab. Το X-Terra 705 και ανεξάρτητα από το πρώτο του, δεν πούλησα τον ανιχνευτή μετάλλων, τον χρησιμοποίησα ως συσκευή εκπαίδευσης για φίλους που ήθελαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στο κυνήγι θησαυρού. Κατά τη μακρά περίοδο τέτοιας χρήσης, το πηνίο ανιχνευτή μετάλλων είχε φθαρεί, εμφανίστηκαν ρωγμές σε αυτό, γενικά, ήταν αδύνατο να λειτουργήσει το πηνίο με αυτή τη μορφή, αν και ονομαστικά παρέμεινε ένας ανιχνευτής μετάλλων που λειτουργούσε και εγκαταστάθηκε στο γκαράζ και βρισκόταν στην πιο μακρινή και σκοτεινή γωνία. Και τότε ένας φίλος ζήτησε τη βοήθειά μου για την επισκευή του πηνίου.

Το κάτω μέρος του πηνίου στο σημείο πλήρωσης ήταν σε τρομερή κατάσταση, δύο μάλλον μεγάλες ρωγμές με μήκος πυθμένα από ένα έως ενάμισι εκατοστό και μια μεγάλη ρωγμή στο πλάι του πηνίου.

Για να επισκευάσουμε το κάτω στρώμα του πηνίου, χρειαζόμαστε:

1. Λαμπτήρα πυρακτώσεως.
2. Χαρτικά μαχαίρι.
3. Κόλλα δύο συστατικών (εποξειδική ρητίνη).
4. Μικρή σπάτουλα.
5. Ταμπόν ανάμειξης κόλλας.
6. Μέτρια και ψιλή σμύριδα.

Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να γίνει πριν επισκευαστεί το πηνίο ήταν να το στεγνώσει σωστά, για αυτό το κράτησα κάτω από μια λάμπα πυρακτώσεως για περίπου 10 ώρες. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ένα μαχαίρι γραφείου, επέκτεινα πολύ προσεκτικά τις ρωγμές στο πηνίο.

Έβγαλα κόλλα δύο συστατικών από δύο σωλήνες σε ένα πιάτο και ανακάτεψα τις δύο ουσίες με μια σπάτουλα. Χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα, απλώστε προσεκτικά τη ρητίνη πάνω στο καρούλι. Σε μέρη που υπόκεινται σε αναζωογόνηση, δεν πρέπει να γλιτώσετε τη ρητίνη, μπορείτε να εφαρμόσετε "με μια τσουλήθρα" όλα τα περιττά, θα αφαιρέσουμε αργότερα. Για να στεγνώσει η ρητίνη πρέπει να της δώσετε τουλάχιστον 24 ώρες. Μετά από αυτό, επεξεργαστείτε την κάτω επιφάνεια του πηνίου με σμύριδα, πρώτα πιο χονδροειδή, μετά ψιλό. Η επεξεργασία του πηνίου με σμύριδα θα αφαιρέσει όλες τις νέες ανωμαλίες, καθώς και τις μικρές και μεσαίες γρατσουνιές, οι οποίες, καθαρά εξωτερικά, θα ανανεώσουν πολύ το πηνίο.

Κατά την επιλογή μιας κόλλας δύο συστατικών, δεν έδωσα σημασία στο χρώμα της, όπως αποδείχθηκε ότι συνάντησα γκρι. Για να παρατηρήσετε καθαρά εξωτερική αρμονία, αξίζει να επιλέξετε μια κόλλα της οποίας το χρώμα ταιριάζει με το αρχικό γέμισμα του πηνίου.

Έτσι μοιάζουν οι πρώην προβληματικές περιοχές στα πηνία· μετά την επιφανειακή επεξεργασία, η επιφάνεια του πηνίου έγινε ομοιόμορφη και λεία. Μετά από μια τέτοια διαδικασία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και σε υποβρύχια αναζήτηση, δεν θα τη νοιάζει.

Όπως μπορείτε να δείτε, δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο να επισκευάσετε την κάτω επιφάνεια του πηνίου ανιχνευτή μετάλλων, μπορεί να γίνει ακόμη και στο σπίτι με ελάχιστα χρήματα.

Εάν δεν έχετε νέο πηνίο XP Deus X35, εάν το πηνίο σας δεν είναι ξανθό Deus HF υψηλής συχνότητας και εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε ένα παλιό κανονικό πηνίο, μην βιαστείτε να εγκαταστήσετε το υλικολογισμικό XP Deus 5.1. Υπάρχει πιθανότητα το υλικολογισμικό να σκοτώσει το πηνίο. Ο σχολιαστής edukol μοιράζεται την εμπειρία του. Συνεχίστε την ανάγνωση →

Υπέροχες καρδερίνες. Σήμερα θα φτιάξουμε το XP Deus με τα χέρια μας. Θα χρειαστούμε ... τρεις τελείως νεκρούς ανιχνευτές μετάλλων XP, λίγη κόλλα, παλιά συσκευασία ... Μοιράζομαι τα μυστικά μου για το πώς να αναβιώσω το XP Deus. Και μην σε νοιάζει αν αυτό το ζόμπι ζει μόνο για 30 ημέρες. Αρκετά για εμάς. Χρειαζεσαι λεφτα? Συνεχίστε την ανάγνωση →

Κάποιοι κατασκευαστές θα έχουν τώρα κάτι να μάθουν... Θυμάστε το Hellish ICQ, που βρήκε τον θησαυρό; Σαφώς του έλειπε μια λεπτομέρεια. Δηλαδή, ένα πηνίο αναζήτησης από βάση για τσαγιέρα... Μην βιαστείτε να γελάσετε, ίσως χρειαστεί να κλάψετε. Εάν ένα πηνίο ανιχνευτή μετάλλων μπορεί κυριολεκτικά να κατασκευαστεί από σκουπίδια, για τι πληρώνετε 150 και 200 ​​δολάρια; Κάποιοι θέλουν ακόμη και τροχούς 1.500 $. Λοιπόν, δεν είναι χαζοί; Αγοράστε ένα βραστήρα για $ 10 και μην υποφέρετε. Δεν ξέρετε πώς να φτιάξετε ένα πηνίο από μια τσαγιέρα για τον ανιχνευτή σας; Κοίτα. Είναι απλό! Συνεχίστε την ανάγνωση →

Μερικοί ειδικοί ανιχνευτών μετάλλων (τέτοιοι ειδικοί υπάρχουν πραγματικά, δεν είναι απλά ωραία λόγια) μοιράστηκαν κριτικές κριτικές με την εμφάνιση του πηνίου XP Deus 28. Το πηνίο επικρίθηκε ανοιχτά, δεν συμβουλεύτηκε, και γενικά για τον κατασκευαστή των XP ήταν ένα καλό μάθημα από τους diggers. Αλλά όπως μπορείτε να δείτε, το πηνίο εξακολουθεί να πωλείται σήμερα. Προς τιμή του XP, πρέπει να πούμε ότι η κριτική έγινε αποδεκτή, οι δυσαρεστημένοι δεν απαγορεύτηκαν ή κλωτσήθηκαν στην άκρη του Διαδικτύου, και ως αποτέλεσμα, το πηνίο οριστικοποιήθηκε σε κατάσταση λειτουργίας. Ενδιαφέρουσα κριτική βίντεο του XP Deus 28! Συνεχίστε την ανάγνωση →

Η Minelab ονόμασε έξυπνα τα πηνία Minelab Equinox. Και γενικά, ο μισός ανιχνευτής μετάλλων βρίσκεται σε αυτά τα πηνία. Καταλαβαίνετε ότι η τιμή μιας τέτοιας μπομπίνας θα είναι υψηλή, δεν χρειάζεται να εκπλαγείτε... Αυτό που λέει η Minelab είναι φυσικά ενδιαφέρον, αλλά και πάλι δεν μπορείτε να κρύψετε την αλήθεια. Και θέλω απλώς να αναφωνήσω. Minelab, μιλάς σοβαρά; Εξετάζουμε υπέροχες φωτογραφίες, το πηνίο του νέου ανιχνευτή μετάλλων Minelab Equinox κάτω από ακτίνες Χ. Συνεχίστε την ανάγνωση →

Αποφάσισα να συναρμολογήσω τον πρώτο μου παλμικό ανιχνευτή μετάλλων Clone PI-W και, έτσι, κατέληξα να φτιάξω ένα μονοφωνικό πηνίο αναζήτησης. Και επειδή αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζω κάποιες οικονομικές δυσκολίες, αντιμετώπισα ένα δύσκολο έργο - να φτιάξω μόνος μου το πηνίο από τα φθηνότερα υλικά.

Κοιτάζοντας μπροστά, θα πω αμέσως ότι αντιμετώπισα το έργο. Ως αποτέλεσμα, πήρα τον ακόλουθο αισθητήρα:

Παρεμπιπτόντως, το πηνίο δακτυλίου που προκύπτει είναι τέλειο όχι μόνο για το Clone, αλλά και για σχεδόν οποιαδήποτε άλλη ώθηση (Koschey, Tracker, Pirate).

Στη συνέχεια, θα σας πω πώς να φτιάξετε ένα πηνίο αναζήτησης για έναν ανιχνευτή μετάλλων με τα χέρια σας, ξοδεύοντας λιγότερα από 500 ρούβλια σε αυτό.

Θα σας πω με μεγάλη λεπτομέρεια, μιας και ο διάβολος είναι συχνά στις λεπτομέρειες. Επιπλέον, υπάρχουν μια δεκάρα μια ντουζίνα σύντομες ιστορίες κατασκευής πηνίων στο διαδίκτυο (όπως, το παίρνουμε, μετά το κόβουμε, το τυλίγουμε, το κολλάμε και είναι έτοιμο!) ... Και αποδεικνύεται ότι όλα είναι πιο περίπλοκα από ό,τι φαινόταν στην αρχή.

Αυτό δεν θα συμβεί εδώ. Ετοιμος? Πηγαίνω!

Ο ευκολότερος τρόπος για να το φτιάξω μόνος μου ήταν αυτό το σχέδιο: παίρνουμε ένα δίσκο από φύλλο υλικού με πάχος

4-6 χλστ. Η διάμετρος αυτού του δίσκου καθορίζεται από τη διάμετρο της μελλοντικής περιέλιξης (στην περίπτωσή μου, θα πρέπει να είναι ίση με 21 cm).

Στη συνέχεια, και από τις δύο πλευρές, κολλήστε δύο δίσκους ελαφρώς μεγαλύτερης διαμέτρου σε αυτή τη τηγανίτα, ώστε να μοιάζει με καρούλι για το τύλιγμα του σύρματος. Εκείνοι. τόσο πολύ αυξημένη διάμετρος, αλλά ισοπεδωμένο σε ύψος πηνίο.

Για λόγους σαφήνειας, θα προσπαθήσω να το απεικονίσω στο σχέδιο:

Ελπίζω ότι η κύρια ιδέα είναι ξεκάθαρη. Μόλις τρεις δίσκοι κολλημένοι σε όλη την περιοχή.

Σχεδίαζα να πάρω ως υλικό το plexiglass. Είναι τέλεια επεξεργασμένο και κολλημένο με διχλωροαιθάνιο. Αλλά, δυστυχώς, δεν μπόρεσα να το βρω δωρεάν.

Όλα τα είδη υλικών συλλογικής φάρμας όπως κόντρα πλακέ, χαρτόνι, καπάκια κάδου κ.λπ. Το απέρριψα αμέσως ως άχρηστο. Ήθελα κάτι δυνατό, ανθεκτικό και κατά προτίμηση αδιάβροχο.

Και τότε το βλέμμα μου στράφηκε στο fiberglass.

Δεν είναι μυστικό ότι οτιδήποτε επιθυμεί η καρδιά σας είναι φτιαγμένο από fiberglass (ή γυάλινο χαλάκι, fiberglass). Ακόμη και μηχανοκίνητα σκάφη και προφυλακτήρες αυτοκινήτων. Το ύφασμα εμποτίζεται με εποξειδική ρητίνη, διαμορφώνεται και αφήνεται να σκληρύνει πλήρως. Το αποτέλεσμα είναι ένα ανθεκτικό, αδιάβροχο, εύκολα ανακυκλώσιμο υλικό. Και αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε.

Έτσι, πρέπει να φτιάξουμε τρεις τηγανίτες και αυτιά για να στερεώσουμε τη ράβδο.

Οι υπολογισμοί έχουν δείξει ότι για να αποκτήσετε ένα φύλλο με πάχος 5,5 mm, πρέπει να πάρετε 18 στρώσεις από υαλοβάμβακα. Για να μειώσετε την κατανάλωση εποξειδικού, είναι καλύτερο να κόψετε εκ των προτέρων το fiberglass σε κύκλους της απαιτούμενης διαμέτρου.

Για έναν δίσκο με διάμετρο 21 cm, αρκούσαν μόνο 100 ml εποξειδικής ουσίας.

Κάθε στρώμα πρέπει να λερωθεί καλά και στη συνέχεια να τοποθετηθεί ολόκληρη η στοίβα κάτω από μια πρέσα. Όσο υψηλότερη είναι η πίεση, τόσο το καλύτερο - η περίσσεια ρητίνης θα συμπιεστεί, η μάζα του τελικού προϊόντος θα είναι λίγο μικρότερη και η αντοχή θα είναι λίγο μεγαλύτερη. Φόρτωσα περίπου εκατό κιλά από πάνω και το άφησα μέχρι το πρωί. Την επόμενη μέρα, πήραμε μια τηγανίτα όπως αυτή:

Αυτό είναι το πιο ογκώδες μέρος του μελλοντικού πηνίου. Ζυγίζει - να είστε υγιείς!

Στη συνέχεια θα σας πω πώς αυτό το ανταλλακτικό μπορεί να μειώσει σημαντικά το βάρος του τελικού αισθητήρα.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κατασκευάστηκε ένας δίσκος διαμέτρου 23 cm και πάχους 1,5 mm. Το βάρος του είναι 89 g.

Ο τρίτος δίσκος δεν χρειάστηκε να κολληθεί. Στη διάθεσή μου ήταν ένα φύλλο υαλοβάμβακα κατάλληλου μεγέθους και πάχους. Ήταν μια πλακέτα τυπωμένου κυκλώματος από κάποια αρχαία συσκευή:

Δυστυχώς, η σανίδα είχε επιμεταλλωμένες τρύπες, οπότε έπρεπε να αφιερώσω λίγο χρόνο για να τις τρυπήσω.

Αποφάσισα ότι αυτός θα ήταν ο επάνω δίσκος, οπότε έκανα μια τρύπα για την είσοδο του καλωδίου.

Τα υπολείμματα του PCB ήταν αρκετά ώστε τα αυτιά να προσαρτήσουν το σώμα του αισθητήρα στη ράβδο. Πριόνισε δύο κομμάτια σε κάθε αυτί (για να το κρατήσει δυνατό!)

Στα αυτιά, πρέπει να τρυπήσετε αμέσως τρύπες για ένα πλαστικό μπουλόνι, αφού τότε θα είναι πολύ άβολο να το κάνετε αυτό.

Παρεμπιπτόντως, αυτό είναι το μπουλόνι στερέωσης για το κάθισμα της τουαλέτας.

Έτσι, όλα τα εξαρτήματα του πηνίου μας είναι έτοιμα. Μένει να τα κολλήσετε όλα σε ένα μεγάλο σάντουιτς. Και μην ξεχάσετε να βάλετε το καλώδιο μέσα.

Πρώτα, κόλλησα τον επάνω δίσκο από υαλοβάμβακα με διαρροή με μια μέση τηγανίτα 18 στρώσεων υαλοβάμβακα. Χρειάστηκαν κυριολεκτικά μερικά χιλιοστόλιτρα εποξειδικής ουσίας - αυτό ήταν αρκετό για να λερωθούν και οι δύο κολλημένες επιφάνειες σε ολόκληρη την περιοχή.

Χρησιμοποιώντας μια σέγα, πριόνισα τις αυλακώσεις. Σε ένα μέρος, βέβαια, το παράκανα λίγο:

Για να γίνει καλά η ψαρόσουπα, έφτιαξα μια μικρή φαλτσέτα στις άκρες των κομματιών:

Τώρα έπρεπε να αποφασίσετε ποια επιλογή είναι καλύτερη; Τα αυτιά μπορούν να τοποθετηθούν με διαφορετικούς τρόπους.

Τα εμπορικά πηνία γίνονται πιο συχνά στη δεξιά πλευρά, αλλά προτιμώ την αριστερή. Γενικά παίρνω συχνά αριστερές αποφάσεις.

Θεωρητικά, ο σωστός τρόπος είναι καλύτερα ισορροπημένος, tk. το στήριγμα της ράβδου είναι πιο κοντά στο κέντρο βάρους. Αλλά απέχει πολύ από το γεγονός ότι αφού ελαφρύνει το πηνίο, το κέντρο βάρους του δεν θα μετατοπιστεί προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Η αριστερή μέθοδος τοποθέτησης φαίνεται οπτικά πιο ευχάριστη (IMHO) και σε αυτήν την περίπτωση, το συνολικό μήκος του ανιχνευτή μετάλλων όταν είναι διπλωμένο θα είναι μερικά εκατοστά λιγότερο. Για κάποιον που σκοπεύει να μεταφέρει τη συσκευή σε ένα σακίδιο, αυτό μπορεί να είναι σημαντικό.

Γενικά έκανα την επιλογή μου και προχώρησα σε επικόλληση. Το άλειψα άφθονα με βωξίτη, το στερέωσα με ασφάλεια στην επιθυμητή θέση και το άφησα να σκληρύνει:

Μετά τη σκλήρυνση, τρίψα ό,τι προεξέχει από την πίσω πλευρά με γυαλόχαρτο:

Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας μια στρογγυλή λίμα, ετοίμασα αυλακώσεις για τους αγωγούς, πέρασα το καλώδιο σύνδεσης μέσα από την τρύπα και το κόλλησα σφιχτά:

Για να αποφευχθούν ισχυρές στροφές, το καλώδιο στο σημείο εισόδου έπρεπε να ενισχυθεί με κάποιο τρόπο. Για τους σκοπούς αυτούς, χρησιμοποίησα, από όπου το πήρα, αυτό το λαστιχένιο υλικό:

Έμεινε να κολλήσουμε την τρίτη τηγανίτα (κάτω).

Χρειάστηκαν μερικά χιλιοστόλιτρα βωξίτη για να κολληθεί η τρίτη τηγανίτα και μερικές ώρες για να δέσει τα πάντα. Ιδού το αποτέλεσμα:

Έτσι, πήρα ένα άκαμπτο και ισχυρό πλαίσιο, πλήρως προετοιμασμένο για την περιέλιξη του σύρματος.

Ως σύρμα περιέλιξης χρησιμοποιήθηκε ένα επισμαλτωμένο χάλκινο σύρμα διαμέτρου 0,71 mm. Μετά την περιέλιξη 27 στροφών, ο αισθητήρας έγινε 65 γραμμάρια βαρύτερος:

Τώρα το τύλιγμα έπρεπε να καλαφατιστεί με κάποιο τρόπο. Χρησιμοποίησα ένα μείγμα εποξειδικής ρητίνης και ψιλοκομμένου υαλοβάμβακα ως στόκο (έμαθα για αυτή τη συνταγή super-duper από αυτό το άρθρο).

Με λίγα λόγια, έκοψα λίγο fiberglass:

και το ανακάτεψε ψυχρά με βωξίτη με την προσθήκη πάστας από στυλό. Το αποτέλεσμα είναι μια παχύρρευστη ουσία, παρόμοια με τα βρεγμένα μαλλιά. Με αυτή τη σύνθεση, μπορείτε να καλύψετε τυχόν ρωγμές χωρίς προβλήματα:

Κομμάτια από υαλοβάμβακα δίνουν στο στόκο το απαιτούμενο ιξώδες και μετά τη σκλήρυνση παρέχουν αυξημένη αντοχή της γραμμής κόλλας.

Για να συμπιεστεί σωστά το μείγμα και η ρητίνη να εμποτίσει τις στροφές του σύρματος, το τύλιξα όλο με ηλεκτρική ταινία σε μια εφαρμογή παρεμβολής:

Η ηλεκτρική ταινία πρέπει να είναι πράσινη ή, στη χειρότερη, μπλε.

Αφού όλα είχαν στερεοποιηθεί καλά, αναρωτήθηκα πόσο σταθερή ήταν η δομή. Αποδείχθηκε ότι το πηνίο μπορεί να υποστηρίξει εύκολα το βάρος μου (περίπου 80 κιλά).

Στην πραγματικότητα, δεν χρειαζόμαστε ένα τόσο εξαιρετικά ισχυρό πηνίο, το βάρος του είναι πολύ πιο σημαντικό. Η υπερβολική μάζα του αισθητήρα σίγουρα θα προκαλέσει πόνο στον ώμο, ειδικά αν σκοπεύετε να κάνετε μια μακρά αναζήτηση.

Για να μειωθεί το βάρος του πηνίου, αποφασίστηκε να κοπούν ορισμένα τμήματα της δομής:

Αυτός ο χειρισμός κατέστησε δυνατή την απώλεια 168 γραμμαρίων υπερβολικού βάρους. Ταυτόχρονα, η ισχύς του αισθητήρα ουσιαστικά δεν μειώθηκε, όπως φαίνεται από αυτό το βίντεο: