DIY επισκευή οροφής από πηλό

Αγοράσαμε ένα πλίθινο σπίτι πριν από 15 χρόνια. Το εξωτερικό ήταν σοβατισμένο, αλλά η κατασκευή ραγίζει με μικρές ρωγμές. Το ταβάνι είναι ραγισμένο. Πώς να επισκευάσετε μια οροφή; Μπορεί να χρησιμοποιηθεί γύψος; Ή χρειάζεστε ακόμα μια τσιμεντοκονία; Αναλογίες λύσης; ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΗΣ ΣΥΜΒΟΥΛΗ. Ελπίζω σε μια απάντηση.

Έλενα, Nevinnomyssk.

Γεια σου Έλενα από το Nevinnomyssk!

Δώστε συμβουλές και για κάποιο λόγο δεν θα εκτελεστεί σωστά. Θα πρέπει να απαντήσουμε ηθικά.

Μπορώ να πω μόνο αυτά που ξέρω και τίποτα παραπάνω. Πολλά από τα μυστικά της κατασκευής των πλίθινο σπιτιών έχουν βυθιστεί στη λήθη μαζί με τους κατασκευαστές τους.

Επί του παρόντος, η κατασκευή πλίθας δεν είναι ευρέως διαδεδομένη. Ασκείται σε ορισμένες νότιες περιοχές και στην Κεντρική Ρωσία, αλλά εδώ είναι πιο εξωτικό. Η προκατάληψη για το υλικό επηρεάζει, γιατί τα παλιά χρόνια στην πλίθια προστέθηκαν τετριμμένη κοπριά ή, πιο απλά, στην κοπριά. Και ποιος χαίρεται να ξέρει ότι θα ζήσει στην κοπριά;

Οι καιροί έχουν αλλάξει, σχεδόν δεν προστίθεται κοπριά στην πλίθα, αλλά οι προκαταλήψεις παραμένουν.

Χτίζουν από πλίθα, κυρίως στην ύπαιθρο, απλούς ανθρώπους, αγρότες, όπου υπάρχουν ακόμα. Γιατί εδώ υπάρχει πολύς πηλός και άχυρο και χρειάζονται άλλα υλικά στο ελάχιστο.

Αν το σπίτι είναι φτιαγμένο από πλίθα, τότε από αυτό είναι και το ταβάνι του. Δηλαδή ένα εντελώς ομοιογενές υλικό. Αυτό είμαι εγώ σε βάρος της μη χρήσης γυψοσοβά και τσιμεντοκονίας.

Πρώτον, για το πλίθινο σοβά. Η ποιότητά του εξαρτάται από τα συστατικά του, τα οποία χρησιμοποιούνται ως πηλός, άμμος, οργανικά πληρωτικά (άχυρο, ξύλο, ήρα κ.λπ.), νερό.

Ο πηλός πρέπει να είναι λεπτόκοκκος στη δομή, είναι ευκολότερο να το αναμίξετε.

Όταν παίρνουν λιπαρό πηλό ή παραβιάζουν την αναλογία των συστατικών, το αποτέλεσμα είναι ένας τέτοιος «μαϊντανός» που έχετε όταν όλος ο σοβάς καλύπτεται με μικρές ρωγμές. Και με τον κοκαλιάρικο πηλό, θα θρυμματιστεί εντελώς.

Ο πηλός συλλέγεται το καλοκαίρι. Τα φέρνουν από λατομεία, τα ρίχνουν σε ρολά (αλλιώς κρεβάτια) ύψους μέχρι ένα μέτρο και πλάτους περίπου δύο μέτρων. Αποδεικνύεται μια επιμήκης κολοβωμένη πυραμίδα. Σε αυτά τα ρολά, καλό είναι να το στρώσετε σε στρώσεις πάχους 20 εκατοστών, χύνοντας αυτές τις στρώσεις με νερό. Το χειμώνα, τέτοιοι σωροί παγώνουν και, όπως λένε οι παλιοί, «φουσκώνουν» τον πηλό. Και θα χρησιμοποιηθεί την επόμενη σεζόν για δουλειά. Με αυτή τη μέθοδο, οι ιδιότητες του πηλού βελτιώνονται για περαιτέρω εργασία με αυτόν.

Εάν δεν υπάρχει επιθυμία να τραβήξετε το έργο, τότε αφού φέρετε τον πηλό από το λατομείο, πασπαλίστε το αμέσως σε ένα μικρό στρώμα, συνθλίψτε το καλά έτσι ώστε να μην υπάρχουν μεγάλα κομμάτια. Προσθέστε άμμο (λιγότερο συχνά - πολύ λεπτό χαλίκι με άμμο) και ανακατέψτε τα όλα καλά. Όσο πιο στεγνός είναι ο πηλός και η άμμος, τόσο καλύτερα ανακατεύετε.

Για παράδειγμα, για να παρασκευάσετε 1 κυβικό μέτρο πλίθας από πηλό μέτριας περιεκτικότητας σε λιπαρά, πάρτε περίπου 3,5 μέρη από αυτό, ένα μέρος άμμου, περίπου 9 κιλά οργανικών (αλλιώς ινωδών) πληρωτικών. Με περισσότερο λιπαρό άργιλο, παίρνουν λιγότερο από αυτό, την ίδια ποσότητα άμμου και περισσότερα υλικά πλήρωσης.

Δεν δίνω τον ορισμό του βαθμού περιεκτικότητας σε λίπος του πηλού, είναι μακρύ και κουραστικό να το πούμε, περιγράφεται αναλυτικά στο Διαδίκτυο, αν θέλετε, θα το βρείτε.

Μετά από αυτό, χύνεται περίπου το 1/4 - 1/5 του νερού (από τον όγκο του μείγματος πηλού και άμμου), με τη βοήθεια ενός φτυαριού επιτυγχάνουν ένα καλό μούλιασμα όλων αυτών. Στη συνέχεια προσθέστε οργανικά πληρωτικά, τα οποία χρησιμοποιούνται ως άχυρο, ήρα, ήρα, άχυρο, καυσόξυλα κ.λπ.

Από την προκύπτουσα μάζα κατασκευάζονται ακατέργαστα τούβλα πλίθας.

Και απευθείας για γύψο, συχνά χρησιμοποιούν διάλυμα ασβέστη, πηλού και οργανικών πρόσθετων σε αναλογία 1/1 / 0,5.

Για το σοβάτισμα των τοίχων χρησιμοποιούνται επιπλέον μικρά ξύλινα μανταλάκια μήκους περίπου 7 εκατοστών. Η μέθοδος τετράγωνης φωλιάς τους (μερικοί την αποκαλούν κλιμακωτή) αφού 10-15-20 εκατοστά οδηγηθούν στους τοίχους σε βάθος περίπου 5 εκατοστών, αφήνοντας μερικά εκατοστά κάτω από το σοβά. Είναι προτιμότερο να σφυρώνετε τα μανταλάκια στους αρμούς τοιχοποιίας μεταξύ των πλίνθων.

Κατά την εφαρμογή γύψου στην οροφή, για καλύτερη συγκράτηση, χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως ξύλινα έρπητα ζωστήρα, τώρα χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο διάφορα πλέγματα (απλό μέταλλο, συγκολλημένο, πλαστικό) με μικρά κελιά.

Ισοπέδωση του στρώματος γύψου - με πλωτήρες και μυστρί.

Δοκιμάστε, πειραματιστείτε, δείξτε περισσότερη φαντασία. Και όλα πρέπει να πάνε καλά.

Άλλες ερωτήσεις σχετικά με τα πλίθινα σπίτια:

Ο ιστότοπός μας ενημερώνεται τακτικά με ενδιαφέροντα και μοναδικά υλικά και άρθρα σχετικά με το θέμα της ξυλείας, των οικοδομικών υλικών και της εργασίας, δίνεται η γνώμη και η γνώση του συγγραφέα για ένα πραγματικό shabashnik με περισσότερα από 15 χρόνια εμπειρίας. Υπάρχει μια ενότητα - αστείες ιστορίες shabashniki. Εάν θέλετε να λαμβάνετε πληροφορίες σχετικά με αυτό, εγγραφείτε στο newsletter του ιστότοπού μας. Είναι εγγυημένο ότι η διεύθυνσή σας δεν θα μεταβιβαστεί σε τρίτους.

Η διακόσμηση οροφής από πηλό δεν χρησιμοποιείται πλέον πρακτικά και έχει γίνει από καιρό εξωτική. Αλλά, στα σπίτια του παλιού κτιρίου, μπορείτε ακόμα να βρείτε μια οροφή από πηλό και, κατά συνέπεια, προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τη λειτουργία και την επισκευή του. Σε αυτό το υλικό θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στις πιο συχνές ερωτήσεις και να εξετάσουμε πιθανές επιλογές για την επισκευή τέτοιων επικαλύψεων.

Κατά τη λειτουργία, τέτοιες επικαλύψεις δεν προκαλούν ιδιαίτερα προβλήματα. Το μόνο πράγμα που αξίζει να θυμούνται συνεχώς είναι ότι πραγματικά δεν τους αρέσει το νερό και τα αποτελέσματά του. Είναι απαραίτητο να ελαχιστοποιηθεί η επαφή της επιφάνειας του πηλού με νερό. Διαφορετικά, οι οροφές από πηλό θα είναι παρόμοιες με τις τυπικές, επεξεργασμένες με γύψο.

Ωστόσο, κανείς δεν έχει κάνει ένα τέτοιο σχέδιο για μεγάλο χρονικό διάστημα, πράγμα που σημαίνει ότι η οροφή σας είναι εδώ και πολλά χρόνια και μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα που σχετίζονται με αυτό. Τα κύρια προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι ιδιοκτήτες τέτοιων ορόφων θα είναι τα εξής:

• Χάσιμο τμήματος της οροφής ή ολόκληρου του επιπέδου.
• Η εμφάνιση κηλίδων.
• Χαλαρά κομμάτια πηλού.
• Μούχλα και σήψη.
• Εξογκώματα, ρωγμές και βαθουλώματα στην επιφάνεια.

Η καλύτερη, αλλά, ταυτόχρονα, η πιο δύσκολη λύση σε όλα τα προβλήματα με τέτοιες οροφές είναι μια πλήρης επανεπεξεργασία. Δηλαδή, καθαρισμός του δαπέδου από το στρώμα αργίλου μέχρι τη βάση και εφαρμογή νέας επίστρωσης από σύγχρονα μείγματα γύψου ή φινίρισμα με άλλα υλικά. Αυτός ο τρόπος θα σας σώσει από όλα τα προβλήματα στο μέλλον.

Τα μειονεκτήματα μιας τέτοιας λύσης περιλαμβάνουν πολλούς διαφορετικούς παράγοντες - από την πολυπλοκότητα της εργασίας μέχρι το χρόνο που θα χρειαστεί για να ολοκληρωθεί μια τέτοια επισκευή. Θα χρειαστεί όχι μόνο να αφαιρέσετε ένα στρώμα παλιού πηλού, αλλά και να επισκευάσετε τη βάση, η οποία είναι συνήθως ένας έρπης ζωστήρας, και η αποκατάστασή του είναι μια πολύ δύσκολη διαδικασία.

Επιπλέον, πρέπει να εφαρμοστεί μια νέα στρώση σοβά στην ανανεωμένη βάση. Για να το κάνετε αυτό για να μπορείτε να θαυμάσετε την οροφή αργότερα, μόνο ένας επαγγελματίας πλοίαρχος μπορεί, ο οποίος, δυστυχώς, θα πάρει πολλά χρήματα για την εργασία. Επομένως, αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη μόνο για όσους έχουν το χρόνο και την οικονομική δυνατότητα να κάνουν μεγάλες και δαπανηρές επισκευές.

Η δεύτερη επιλογή είναι πολύ πιο απλή όσον αφορά την εκτέλεση και θα κοστίσει σημαντικά λιγότερο. Υπονοείται τοπική αποκατάσταση των κατεστραμμένων περιοχών. Διάφορα υλικά είναι κατάλληλα για τέτοιες επισκευές - γυψοσανίδα, γύψος ή τσιμεντοκονία κ.λπ. Σε αυτή την περίπτωση, η πήλινη οροφή αποκαθίσταται μόνο στην περιοχή της ζημιάς και η επισκευή γίνεται με την ακόλουθη σειρά:

• Το κατεστραμμένο μέρος καθαρίζεται από βρωμιά και σαθρά υλικά.
• Οι παρακείμενες περιοχές της επικάλυψης ελέγχονται για αντοχή και, εάν είναι απαραίτητο, αφαιρούνται τα θραύσματα που πέφτουν.
• Αποκαθίσταται ένα βότσαλο ή άλλη βάση πάνω στην οποία κρατούνταν ο πηλός.
• Οι επιφάνειες επεξεργάζονται με αστάρια και αντιβακτηριακές ενώσεις.
• Η κατεστραμμένη περιοχή σφραγίζεται με ένα κομμάτι γυψοσανίδας κατάλληλου σχήματος και μεγέθους ή σφραγίζεται με μείγμα γύψου.
• Το επίπεδο ισοπεδώνεται με στόκο και βάφεται ώστε να ταιριάζει με την κύρια επιφάνεια.

Ωστόσο, αυτή η μέθοδος δεν είναι επίσης πανάκεια - μετά από λίγο, η οροφή θα αρχίσει να προκαλεί ξανά προβλήματα, αφού μόνο ένα μικρό μέρος της έχει επισκευαστεί και το κύριο επίπεδο είναι ακόμα κατασκευασμένο από παλιό πηλό. Επομένως, υπάρχει μια άλλη μέθοδος που συνδυάζει τα πλεονεκτήματα των δύο προηγούμενων.

Συνίσταται στην πλήρη αφαίρεση του πηλού, πριν από τον έρπητα ζωστήρα. Μετά από αυτό, η επιφάνειά του επεξεργάζεται με ενώσεις που εμποδίζουν τη σήψη, καθώς και την ανάπτυξη μούχλας, και σε αυτό τελειώνει η εργασία με την παλιά επίστρωση. Ξεκινά η εγκατάσταση νέας κατασκευής ψευδοροφής.

Η μέθοδος είναι λιγότερο επίπονη από την πρώτη, αλλά απαιτεί περισσότερο χρόνο από τη δεύτερη. Ένα είδος συμβιβασμού. Ωστόσο, αυτή η λύση έχει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλα φινιρίσματα.

• Το νέο ταβάνι θα είναι πραγματικά νέο.
• Υπάρχουν πολλές επιλογές για τέτοια σχέδια - από ελαστικό ύφασμα έως συνθέσεις γυψοσανίδας.
• Θα υπάρχει χώρος οροφής που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ορθολογικά.
• Εάν είναι απαραίτητο, μπορείτε να μονώσετε την οροφή ή να προσθέσετε ένα στρώμα ηχομόνωσης.
• Τέτοιες επισκευές θα κοστίσουν λιγότερο από την αποκατάσταση του αρχικού στρώματος αργίλου.
• Αυτός ο σχεδιασμός φαίνεται πολύ καλύτερος από τις ανακαινισμένες οροφές.

Φτιάξτο μόνος σου την επισκευή οροφής μπορεί να γίνει ακόμα και από ανίδεο άτομο στον κατασκευαστικό κλάδο, αν ασχοληθείς με την εξυπνάδα και την εφευρετικότητα :). Στην πραγματικότητα, μια τέτοια επισκευή δεν είναι δύσκολο να γίνει, κάτι που λέει αυτή η σύντομη ιστορία για την επισκευή μιας παλιάς οροφής.

Για πολλά χρόνια, παρ' όλες τις επισκευές στο σπίτι, το παλιό ταβάνι, σοβατισμένο με πηλό και ασπρισμένο με κιμωλία, παρέμενε στο διάδρομο. Αυτό το ταβάνι έχει ήδη συμπληρώσει 80 χρόνια ζωής.

Για να το επισκευάσουν, αποφάσισαν να ξετυλίξουν τον παλιό πηλό σοβά. Όταν το έκαναν αυτό, είδαν ότι το ταβάνι ήταν από πλάκα πεύκου (ή κακιά). Πρόκειται για τέτοιες πρακτικά άμορφες σανίδες που δεν βρίσκονταν σε ένα επίπεδο και προεξείχαν η μία κάτω από την άλλη.

Το πάνω μέρος ήταν γεμιστό με επένδυση από αρκετά χοντρά ξυλάκια πεύκου. Και όλες αυτές οι παρατυπίες κρύβονταν από ένα παχύ στρώμα πηλού. Έπρεπε να αφαιρέσω όλον αυτόν τον πηλό μαζί με το κόλλημα. Για την προστασία των σανίδων από τη σήψη, και κυρίως από τη φωτιά, οι σανίδες βάφτηκαν με άκαυστο χρώμα, το οποίο θα διαρκέσει άλλα δέκα χρόνια.

Για να αντισταθμιστούν οι θερμοπροστατευτικές ιδιότητες του πηλού, χρησιμοποιήθηκε μόνωση φύλλου πάχους 10 mm, η οποία στερεώθηκε με συνδετήρες χρησιμοποιώντας συρραπτικό κατασκευής στις «γυμνές» σανίδες.

Μετά από αυτό, ήταν απαραίτητο να κρεμάσετε γυψοσανίδες. Πριν ξεκινήσετε την εργασία με γυψοσανίδα, διαβάσαμε προσεκτικά τις οδηγίες για την τοποθέτησή του.

Για την τοποθέτηση γυψοσανίδας χρησιμοποιήθηκε μεταλλικό προφίλ UD και προφίλ CD.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η βάση της οροφής ήταν ανώμαλη, για να ευθυγραμμίσουμε την οροφή περιμετρικά, κάναμε τις σημάνσεις για την τοποθέτηση του προφίλ UD. Για αυτό, χρησιμοποιήθηκε μια ειδικά κατασκευασμένη ράβδος μέτρησης.

Αρχικά, μετρήσαμε το ύψος από το πάτωμα με μια μεζούρα και βρήκαμε το χαμηλότερο σημείο της οροφής. Μειώσαμε αυτό το μέγεθος κατά 30 mm, που αντιστοιχεί στο ύψος του προφίλ UD, και κόψαμε τη ράβδο στο ληφθέν μέγεθος. Περαιτέρω, κρατώντας σημειώσεις στους τοίχους του διαδρόμου (ο αριθμός εξαρτάται από το διαθέσιμο μήκος του χάρακα), τα συνδέσαμε σε μια συμπαγή γραμμή σε κάθε τοίχο. Κατά μήκος των σημειωμένων γραμμών, τοποθετήθηκε ένα προφίλ UD σε όλη την περίμετρο, χρησιμοποιώντας πλαστικό πείρο K 6/35 (διάμετρος 6 mm, μήκος 35 mm) για να το στερεώσετε στους τοίχους.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει ένας ηλεκτρικός μετρητής και ένα κουτί διακλάδωσης στο διάδρομο, όλα τα καλώδια τοποθετήθηκαν σε κυματοειδές άκαυστο μανίκι και στερεώθηκαν στην οροφή με πλαστικά στηρίγματα. Στο κέντρο της οροφής (η διασταύρωση δύο διαγωνίων), βγήκε ένα καλώδιο για τη λάμπα.

Κόψαμε 9 κομμάτια CD-προφίλ για να χωρέσουν στο πλάτος του διαδρόμου και τα τοποθετήσαμε με σκαλοπάτι 600 mm κατά μήκος του διαδρόμου. Το βήμα σημειώθηκε στο κέντρο του προφίλ. Αυτό είναι απαραίτητο ώστε τα φύλλα γυψοσανίδας να ενώνονται στα προφίλ. Μετά από αυτό, τα προφίλ στερεώθηκαν στην οροφή με ίσιες κρεμάστρες με ρυθμό τριών κρεμάστρων για κάθε προφίλ. Για την τοποθέτηση άμεσων αναρτήσεων στη βάση της οροφής χρησιμοποιήθηκαν ξύλινες βίδες (έχουν τεντωμένο βήμα κοπής) με διάμετρο 3,5 mm και μήκος 40 mm. Για τη στερέωση των προφίλ στις αναρτήσεις χρησιμοποιήθηκαν μεταλλικές βίδες με διάμετρο 3,5 mm και μήκος 25 mm.

Για το λιμάρισμα της οροφής χρησιμοποιήθηκε γυψοσανίδα ανθεκτική στην υγρασία πάχους 9,5 mm. Διαστάσεις φύλλου: 1,2 μέτρα x 2,5 μέτρα. Κόβουμε τα φύλλα στις απαιτούμενες διαστάσεις, λαμβάνοντας υπόψη ότι θα στρώνουμε με τη στενή πλευρά (1,2 m) κατά μήκος των προφίλ CD. Τοποθετήθηκαν φύλλα γυψοσανίδας ώστε να μην υπάρχουν διασταυρώσεις τεσσάρων φύλλων. Μια τρύπα 12 mm ανοίχτηκε στο κέντρο της οροφής για να οδηγήσει το σύρμα στο φωτιστικό. Στερεώσαμε φύλλα γυψοσανίδας σε μεταλλικά προφίλ με βίδες με αυτοκόλλητες βίδες διαμέτρου 3,5 mm και μήκους 35 mm. Όλες οι ραφές στις αρθρώσεις του γυψοσανίδας ήταν κολλημένες με ενισχυτική ταινία.

Η ταινία στερεώθηκε χρησιμοποιώντας ένα αρχικό στόκο. Αφού στεγνώσει ο στόκος (10 ώρες), καθαρίστηκε με διχτυωτό πλωτήρα. Στη συνέχεια έγινε στόκος με στόκο εκκίνησης σε όλη την επιφάνεια της οροφής. Αφού στεγνώσει ο στόκος εκκίνησης, καθαρίστηκε όλη η επιφάνεια με διχτυωτό μυστρί. Μετά την απογύμνωση, εφαρμόστηκε στόκος φινιρίσματος. Μετά από 10 ώρες βάφτηκαν με ακρυλικό χρώμα με γούνινο ρολό.

Όλες οι εργασίες έγιναν από έναν ερμηνευτή. Η πιο άβολη διαδικασία στην εργασία ήταν η λειτουργία τοποθέτησης και συγκράτησης φύλλων γυψοσανίδας κατά την τοποθέτησή του. Για να διευκολυνθεί η εργασία, από τις σανίδες κατασκευάστηκαν δύο στηρίγματα σε σχήμα Τ, με τα οποία πιέζονταν και συγκρατούνταν η γυψοσανίδα από το δάπεδο.

Οικολογία κατανάλωσης. Homestead: Όπως αναφέρθηκε, το πήλινο σπίτι και ο πήλινος στόκος έχουν πολλά θετικά. Αυτό είναι, πρώτα απ 'όλα, φιλικότητα προς το περιβάλλον. Ωστόσο, ο πηλός έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα - δεν είναι ανθεκτικός στην υγρασία.

Όπως αναφέρθηκε, το πήλινο σπίτι και ο πήλινος στόκος έχουν πολλές θετικές πτυχές. Αυτό είναι, πρώτα απ 'όλα, φιλικότητα προς το περιβάλλον. Ωστόσο, ο πηλός έχει ένα μεγάλο μειονέκτημα - δεν είναι ανθεκτικός στην υγρασία.

Οι σύγχρονες τεχνολογίες καθιστούν δυνατό να γίνει ένα σπίτι από πηλό και ο πηλός σοβάς πιο ανθεκτικό και ανθεκτικό σε δυσμενείς παράγοντες, κυρίως στην υγρασία.

Στο πρόσφατο παρελθόν, σοβάντισα με πηλό τους τοίχους μιας εξοχικής κατοικίας χτισμένης από λευκά τούβλα. Έφτιαξα και τα πατώματα στο σπίτι από πηλό. Έκανα το σπρέι από πηλό με την προσθήκη πευκοβελόνων και το φινιριστικό στρώμα έγινε από κονίαμα αργίλου-άμμου.

Μετά την ξήρανση, η επιφάνεια ενός τέτοιου σοβά δεν είναι πολύ ισχυρή - όταν σύρετε το χέρι σας κατά μήκος του τοίχου, εμφανίζεται μια ελαφρά πτώση άμμου. Για να στερεώσω το πάνω στρώμα του σοβά από πηλό, από κονίαμα πηλού-άμμου, επεξεργάστηκα τους τοίχους με φρέσκο ​​ασβέστη σε δύο στρώσεις. Εφιστώ την προσοχή σας: είναι με φρεσκοσβησμένο λάιμ, αφού τείνει να σκληραίνει μετά το στέγνωμα.

Έτσι, λαμβάνεται ένα συμπαγές προστατευτικό στρώμα, το οποίο προστατεύει αξιόπιστα τους τοίχους από την υγρασία, συγκρατεί σταθερά το επάνω στρώμα του σοβά από πηλό και, επιπλέον, δεν "λαμβάνεται" όταν σύρετε τα δάχτυλά σας κατά μήκος του τοίχου.

Ωστόσο, αυτό το στρώμα είναι αρκετά λεπτό - μόνο μερικά χιλιοστά. Και αυτό το στρώμα δεν προστατεύει τον σοβά από την υγρασία από την πίσω πλευρά, δηλαδή από την πλευρά του τοίχου. Έτσι, εάν ο τοίχος είναι υγρός για κάποιο λόγο (για παράδειγμα, η οροφή έχει διαρροή), τότε αυτό το στρώμα ασβέστη μπορεί απλά να αποκολληθεί και να θρυμματιστεί. Αφού στεγνώσουν οι τοίχοι και ο σοβάς, θα πρέπει να επεξεργαστείτε ξανά την επιφάνεια του σοβά με ασβέστη.

Ασβέστης μπορεί να προστεθεί στο διάλυμα αργίλου-αμμώδους γύψου. Στη συνέχεια, το στρώμα γύψου θα είναι πολύ ισχυρότερο και ήδη αρχικά θα είναι λιγότερο ευαίσθητο στην υγρασία.

Απλά πρέπει να θυμάστε ότι πρέπει να δουλέψετε με μια τέτοια λύση σε λαστιχένια γάντια και να αποφύγετε το πιτσίλισμα όταν εργάζεστε στο δέρμα και τους βλεννογόνους. Ο ασβέστης τείνει να διαβρώνει το δέρμα και να καίει τους βλεννογόνους.

Ένα κονίαμα αργίλου-άμμου με την προσθήκη ασβέστη έχει ένα σημαντικό χαρακτηριστικό - μια τέτοια λύση γίνεται ισχυρότερη και ισχυρότερη με τα χρόνια και με τις δεκαετίες η δύναμή της δεν είναι κατώτερη από την αντοχή του πυριτικού τούβλου. Μια τέτοια λύση δεν μπορεί πλέον να επαναχρησιμοποιηθεί.

Εδώ θέλω να κάνω μια σημαντική παρατήρηση. Ο φρεσκοσβησμένος ασβέστης δεν πρέπει να λαμβάνεται κυριολεκτικά - απλώς σβήνεται και χρησιμοποιείται αμέσως. Οχι. Αμέσως μετά το σβήσιμο, ο ασβέστης θερμαίνεται έντονα και φουσκώνει έντονα και μετά σταδιακά κρυώνει. Ταυτόχρονα, συνεχίζει να διογκώνεται αργά.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φρέσκο ​​σβησμένο λάιμ όχι νωρίτερα από μια μέρα. Ακόμα καλύτερα, σε δύο.

Εάν δεν ολοκληρώσετε τη διαδικασία σβέσης του ασβέστη μέχρι το τέλος και αρχίσετε να εργάζεστε με αυτόν, τότε το διάλυμα στο οποίο προστίθεται, όταν στεγνώσει, θα σκάσει με ασβέστη, ο οποίος συνεχίζει να αυξάνεται σε όγκο.

Σήμερα μπορείτε να κάνετε χωρίς ασβέστη. Για παράδειγμα, σοβατίστε τον τοίχο με κονίαμα πηλού-άμμου (με στρώμα όχι μεγαλύτερο από 1 cm) και αφού στεγνώσει ο σοβάς, επεξεργαστείτε τον τοίχο με ένα αστάρι βαθιάς διείσδυσης.

Ένα τέτοιο αστάρι διεισδύει σε πηλό-αμμώδη σοβά σε βάθος 1 cm, ή ακόμα πιο βαθιά. Ο πήλινος σοβάς που έχει υποστεί επεξεργασία με ένα τέτοιο αστάρι γίνεται αρκετά ανθεκτικός - δεν θρυμματίζεται πλέον όταν κρατιέται πάνω από την επιφάνειά του με το χέρι. Ακόμη και με σπάτουλα για ισοπέδωση τοίχων και οροφών, μια τέτοια επιφάνεια δεν είναι πλέον τόσο εύκολη στην επεξεργασία. Επομένως, εάν θέλετε να ισοπεδώσετε την επιφάνεια του πηλού σοβά με ένα πλωτήρα, είναι καλύτερο να το κάνετε πριν επεξεργαστείτε αυτήν την επιφάνεια με αστάρι.

Εάν το δωμάτιο στο οποίο οι τοίχοι είναι επιχρισμένοι με πηλό έχει υψηλή υγρασία, τότε μετά την επεξεργασία του σοβά αργίλου με αστάρι βαθιάς διείσδυσης, μπορείτε επιπλέον να επεξεργαστείτε τους τοίχους με αστάρι με στεγανωτικές ιδιότητες.

Ένα τέτοιο αστάρι σχηματίζει ένα στρώμα ανθεκτικό στην υγρασία στην επιφάνεια του τοίχου και ο σοβάς δεν φοβάται πλέον τις αλλαγές υγρασίας στο δωμάτιο. Ωστόσο, τέτοιοι τοίχοι δεν «αναπνέουν» πλέον όπως συμβαίνει με τον συνηθισμένο πηλό σοβά. Εδώ πρέπει να συμβιβαστείτε.

Η επεξεργασία πήλινων τοίχων με αστάρι έχει ένα πλεονέκτημα έναντι της επεξεργασίας των ίδιων τοίχων με φρεσκοσβησμένο ασβέστη, εάν οι τοίχοι υποτίθεται ότι είναι καλυμμένοι με ταπετσαρία.

Γεια σας!! Μπορείτε σας παρακαλώ να μου πείτε ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να επισκευάσετε μια τρύπα στην πήλινη οροφή ενός ιδιωτικού σπιτιού; Η τρύπα έχει σχηματιστεί μέχρι τις ξύλινες μεμβράνες. Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!! Περιμένω μια απάντηση.

Είναι καλύτερο να σφραγίζετε με το ίδιο διάλυμα - πηλό αναμεμειγμένο με άχυρο. Εάν συνδέσετε με άλλα υλικά, τότε υπάρχει πιθανότητα λόγω της διαφοράς να υπάρχει λάθος ευθυγράμμιση και να εμφανιστούν ρωγμές ή να πέσει ξανά αυτό το κομμάτι.

Μπορείτε να το σφραγίσετε με οποιοδήποτε γύψο. Εάν η στρώση είναι παχιά, πρώτα με ρόθυμο και μετά με οποιοδήποτε στόκο φινιρίσματος.

Σε περίπτωση πλήρους ή μερικής χρήσης των υλικών της πύλης, απαιτείται σύνδεση με το πρωτότυπο. Οι συντάκτες δεν ευθύνονται για την ακρίβεια των διαφημίσεων και των πληροφοριών που δημοσιεύονται από οργανισμούς και ιδιώτες.

454020 Chelyabinsk, Entuziastov, 30, γραφείο 414.
Τηλέφωνο: (351) 225-38-26.

Το πήλινο διάλυμα ρίχνεται σε τουλάχιστον δύο περάσματα. το πρώτο με κάποιο είδος μεγάλου υλικού πλήρωσης, όπως το καλαμάκι, φτιάξτε ένα παχύρρευστο, αλλά κολλώδες και κινητό μείγμα και τοποθετήστε το σφιχτά το ένα δίπλα στο άλλο με μπλούπερ.

Όταν στεγνώσει, τότε το δεύτερο στρώμα ρίχνεται από πάνω προσθέτοντας λίγο μικρό υλικό πλήρωσης, όπως πριονίδι, στον πηλό.

Ίσως εξαφανιστεί από εσάς για το λόγο ότι σμιλεύετε ολόκληρο το στρώμα με μια πτώση.

Ρίξτε μέσα την πρώτη στρώση bloopers και αφήστε τα να στεγνώσουν. Προσπαθήστε να βρείτε τη λύση ανάμεσα στους έρπητα ζωστήρα.

Γεια σας. Μετά τη μετακίνηση του τοίχου, παρέμειναν οι ακόλουθες συνέπειες. Πείτε μου πώς να φτιάξω σωστά το ταβάνι και με τι, ώστε μετά την επισκευή, Θεός φυλάξοι, να μην πέσει κάποιο κομμάτι.Το σπίτι είναι σκωρία, το ταβάνι είναι ξύλινα δοκάρια επενδεδυμένα με ξύλινες σανίδες και πηλό.
Και τι άλλο πρέπει να κάνετε για να μην ραγίσει η πήλινη οροφή;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Μαμά αγαπητή.

Αυτή είμαι εγώ για τη φωτογραφία. Γιατί να μην αφαιρέσετε όλο τον πηλό από την οροφή; Κάτι που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη. GKL για να σας βοηθήσει.

Για το Baikal έγραψε:
GKL για να σας βοηθήσει.

Και θα είχα τελειώσει με ένα clapboard.: Yu

olekk έγραψε:
τι πρέπει να γίνει για να μην ραγίσει η πήλινη οροφή;

Ξεφορτωθείτε το πήλινο ταβάνι. 21ος αιώνας στην αυλή.
GKL, αιωρούμενο, τεντωμένο - οτιδήποτε, απλά όχι αυτό.

Ο Hubert έγραψε:
Και θα το είχα τελειώσει με ένα clapboard.

Στην Ουκρανία με ένα δέντρο, νομίζω, τεντωμένο. Η επένδυση είναι καλύτερη στο μπάνιο, στη σάουνα για χρήση.

Λοιπόν, όχι το ίδιο τεντωμένο για να μην το βρεις στο ταβάνι. Άλλο είναι ότι η φόδρα είναι θέμα γούστου. Συμφωνώ - έχει πολύ λουτρό και ντάτσα.

έρπητα ζωστήρα και μίγμα σοβά αργίλου-τσιμέντου, καθώς και στην υπόλοιπη οροφή, IMHO.

Ο Λοκ έγραψε:
έρπητα ζωστήρα και σοβάς με μείγμα πηλού-τσιμέντου, όπως και στην υπόλοιπη οροφή

+1;
ο γύψος θα λειτουργήσει επίσης καλά, ή ακόμα καλύτερα)

olekk έγραψε:
τι πρέπει να γίνει για να μην ραγίσει η πήλινη οροφή;

για να κολλήσετε κάτι, όπως ταπετσαρία. υπάρχει ειδική επένδυση επισκευής για αυτό. Και στη συνέχεια - στην ταπετσαρία, ήδη ζωγραφίστε.

Ο Λοκ έγραψε:
έρπητα ζωστήρα και μίγμα σοβά αργίλου-τσιμέντου, καθώς και στην υπόλοιπη οροφή, IMHO.

Ο Gray έγραψε:
ο γύψος θα λειτουργήσει επίσης καλά, ή ακόμα καλύτερα)

Μόλις αποκατέστησα έναν τέτοιο τοίχο, το DSP δεν εφαρμόζει καλά, μετά το στέγνωμα κολλάει και μπορεί να πέσει. Το γύψο κράτησε τέλεια.
Και ιδανικά, για να χτυπήσετε τον πηλό και να ξεφλουδίσετε τις σανίδες, είναι περίπου δύο ώρες, χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να καθαρίσετε τα σκουπίδια και είναι πολύ σκονισμένο.

Συγγνώμη που δεν απάντησα, δεν υπήρχε τρόπος να συνδεθώ στο διαδίκτυο.

zvolki έγραψε:
Μόλις αποκατέστησα έναν τέτοιο τοίχο, το DSP δεν εφαρμόζει καλά, μετά το στέγνωμα κολλάει και μπορεί να πέσει. Το γύψο κράτησε τέλεια.
Και ιδανικά, για να χτυπήσετε τον πηλό και να ξεφλουδίσετε τις σανίδες, είναι περίπου δύο ώρες, χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να καθαρίσετε τα σκουπίδια και είναι πολύ σκονισμένο.

Μπορώ να χτυπήσω τον πηλό και να σκίσω τις σανίδες, και μετά τι να κάνω, να γαντζώσω σε γυψοσανίδα; Μπορείτε να περιγράψετε με περισσότερες λεπτομέρειες πώς να το κάνετε αυτό σωστά;
Και σταγόνες δροσιάς δεν θα εμφανιστούν στην οροφή (κρύο πάνω, ζεστό κάτω) αν χτυπήσω τον πηλό, γιατί το στρώμα αργίλου χρησιμεύει και ως θερμαντήρας.

Ο Λοκ έγραψε:
έρπητα ζωστήρα και μίγμα σοβά αργίλου-τσιμέντου, καθώς και στην υπόλοιπη οροφή, IMHO.

Είναι το βότσαλο μεταλλικό πλέγμα; Μίγμα αργίλου-τσιμέντου, ποια είναι η αναλογία αργίλου και τσιμέντου;

olekk, ο έρπητας ζωστήρας δεν είναι καν μεταλλικό πλέγμα, δείτε εδώ
” >

Ως προς τη μόνωση: πηλός - μόνωση x. έξω. Τι έχεις παραπάνω; Σοφίτα? Η μόνωση πρέπει να είναι εκεί. Ο πηλός στην περίπτωσή σας είναι ένα υλικό φινιρίσματος, εάν το καταστρέψετε και σας φαίνεται κρύο, τότε πρέπει να ενισχύσετε τη μόνωση από την πλευρά της σοφίτας.

Και για την ίδια την οροφή - αφαιρέστε αυτόν τον πηλό, επενδύστε την οροφή με κάτι που σας έρχεται στο χέρι για να μην πέσουν τα σκουπίδια και παραγγείλετε ένα τέντωμα. IMHO.

Ευχαριστώ για τον χρήσιμο σύνδεσμο. Από πάνω είναι η σοφίτα μου. Πώς να μονώσετε μια σοφίτα; Μπορεί να απλώσει ορυκτοβάμβακα;

Περιμένετε ένα λεπτό με μόνωση. Κάνει κρύο τώρα; Είχαν ασχοληθεί με το ανώτατο όριο - φέρτε αυτό το ερώτημα? ίσως δεν απαιτείται μόνωση.

Επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά: μην νομίζετε ότι αυτό το στρώμα πηλού έδωσε κάτι από άποψη μόνωσης, και ότι μετά την αφαίρεσή του θα γίνει αισθητά πιο κρύο.

Λοιπόν, δεδομένου ότι το ερώτημα έχει ήδη τεθεί: η εξάπλωση ορυκτοβάμβακα δεν θα λειτουργήσει. Το ορυκτό μαλλί χάνει τις θερμικές του ιδιότητες όταν είναι υγρό και πρέπει να κλείνει πολύ αποτελεσματικά από την υγρασία (όχι μόνο από το άμεσο μούλιασμα, αλλά και από την υγρασία του αέρα). Στη σοφίτα, αυτό είναι απλώς μια επιπλέον ταλαιπωρία. Η τυπική τεχνική είναι η επίχωση με διογκωμένη άργιλο.
Τι έχετε στη σοφίτα σας αυτή τη στιγμή; Άμμος, φαντάζομαι;

Δεν υπάρχει άμμος, υπάρχουν δοκάρια από πάνω και πηλός ανάμεσά τους.

ναι, αυτό είναι πιρόγα, όχι σπίτι, με συγχωρείτε. Λοιπόν, πριν οι άνθρωποι δεν είχαν τίποτα καλύτερο για οικοδόμηση, μόνο πηλό. οπότε τώρα κάντε το πιο σωστό - να πετάξετε όλο το ξύλο και να σκίσετε τα πάντα εκτός από τις σανίδες, αν δεν είναι σάπια, αν είναι σάπια - αντικαταστήστε, στη συνέχεια τραβήξτε τη μεμβράνη, καρφώστε (στερέωσε με βίδες με αυτοκόλλητη τοίχωμα) γυψοσανίδα, κυλήστε κάτι ύφασμα-δικτυωτό από πάνω ανάμεσα στα δοκάρια για να μην ξυπνήσει το βαμβάκι και βάλτε 15 εκατοστά βαμβάκι (αν και στο κλίμα σας αρκούν 10 εκατοστά νομίζω). Οπότε με κάποιο τρόπο θα ενεργούσα έτσι.
Ναι, το βαμβάκι συνήθως βρίσκεται σε κρύες σοφίτες, εάν η οροφή δεν έχει διαρροή, αν και είναι δυνατός ο διογκωμένος πηλός, αλλά η θερμική του αγωγιμότητα είναι μεγαλύτερη - σχεδόν ο ίδιος πηλός

Ο Λοκ έγραψε:
αλλά έχει περισσότερη θερμική αγωγιμότητα - σχεδόν τον ίδιο πηλό

Πηλός - 0,7-0,93 Χαλίκι διογκωμένος άργιλος - 0,18 Minvat 0,05-0,07. Δηλαδή, όσον αφορά τις θερμικές ιδιότητες, ο διογκωμένος πηλός βρίσκεται ακριβώς στη μέση μεταξύ του πηλού και του ορυκτοβάμβακα.

Ο Λοκ έγραψε:
ναι, αυτό είναι πιρόγα, όχι σπίτι, με συγχωρείτε. Λοιπόν, πριν οι άνθρωποι δεν είχαν τίποτα καλύτερο για οικοδόμηση, μόνο πηλό. οπότε τώρα κάντε το πιο σωστό - να πετάξετε όλο το ξύλο και να σκίσετε τα πάντα εκτός από τις σανίδες, αν δεν είναι σάπια, αν είναι σάπια - αντικαταστήστε, στη συνέχεια τραβήξτε τη μεμβράνη, καρφώστε (στερέωσε με βίδες με αυτοκόλλητη τοίχωμα) γυψοσανίδα, κυλήστε κάτι ύφασμα-δικτυωτό από πάνω ανάμεσα στα δοκάρια για να μην ξυπνήσει το βαμβάκι και βάλτε 15 εκατοστά βαμβάκι (αν και στο κλίμα σας αρκούν 10 εκατοστά νομίζω). Οπότε με κάποιο τρόπο θα ενεργούσα έτσι.
Ναι, το βαμβάκι συνήθως βρίσκεται σε κρύες σοφίτες, εάν η οροφή δεν έχει διαρροή, αν και είναι δυνατός ο διογκωμένος πηλός, αλλά η θερμική του αγωγιμότητα είναι μεγαλύτερη - σχεδόν ο ίδιος πηλός

Αν καταλαβαίνω καλά, στην περίπτωσή μου, ως η πιο απλή επιλογή, μπορώ να φυτέψω ορυκτοβάμβακα στη σοφίτα;

Εάν υπάρχει ανάγκη επισκευής της οροφής, αυτό σημαίνει ότι η επιφάνειά της είναι ραγισμένη, έχουν εμφανιστεί κίτρινες κηλίδες πάνω της και πιθανώς ραβδώσεις από διαρροές, η παλιά διακοσμητική επίστρωση απομακρύνεται από τη βάση. Όπως και να έχει, πρώτα πρέπει να αξιολογήσετε την κατάστασή του και μετά να αποφασίσετε: κάντε καλλυντικές επισκευές στην οροφή ή χρειάζεστε μια σημαντική.

Είναι πιθανό να θέλατε απλώς να ενημερώσετε το εσωτερικό και να μην υπάρχουν ειδικά προβλήματα με την επιφάνεια της οροφής. Ο στόχος σας είναι να ανανεώσετε τη διακοσμητική επίστρωση.

Συνήθως περιπλέκεται από το γεγονός ότι δεν υπάρχει τρόπος να απελευθερώσετε το δωμάτιο από έπιπλα και πράγματα, ειδικά σε ένα διαμέρισμα ενός δωματίου. Πρέπει να μετακινείτε συνεχώς τα έπιπλα, να τα καλύπτετε για να μην λερωθούν, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα γι 'αυτό.

Η πιο βρώμικη δουλειά είναι να βγάλεις το παλιό άσπρο από το ταβάνι. Η λειτουργία είναι χρονοβόρα και απαιτεί προσεκτική εκτέλεση.

Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε έναν κύλινδρο με μακριά λαβή, ο οποίος υγραίνεται σε νερό και τυλίγεται πάνω από την οροφή, επιτρέποντας στο ασβέστη να υγρανθεί. Μετά από αυτό, θα είναι εύκολο να καθαριστεί με μια σπάτουλα.

• Αλλά δεν αφαιρούνται όλα τα χρώματα τόσο εύκολα! Αυτή η μέθοδος καθαρισμού είναι κατάλληλη για ασβέστη, κιμωλία και ασβέστη με βάση το νερό. Όλα τα άλλα χρώματα αφαιρούνται με ειδικό καθαριστικό. Κάθε τύπος χρώματος έχει το δικό του αφαιρετικό.
• Οι περαιτέρω ενέργειες θα εξαρτηθούν από το πώς ακριβώς θέλετε να τελειώσετε την επιφάνεια. Όλοι οι τύποι εργασιών βαφής και κόλλησης απαιτούν προκαταρκτικό αστάρωμα της επιφάνειας, το οποίο βελτιώνει την πρόσφυση του διακοσμητικού στρώματος στη βάση.
• Η καθαρισμένη επιφάνεια επεξεργάζεται με ένα γενικό αστάρι χρησιμοποιώντας τον ίδιο κύλινδρο. Αυτό το εργαλείο είναι απλά αναντικατάστατο στην επισκευή. Είναι απαραίτητο σε όλα τα στάδια επισκευής: καθαρισμός, αστάρωμα, βαφή.
• Η προετοιμασία για τη βαφή απαιτεί την πιο ενδελεχή προετοιμασία της επιφάνειας. Ακόμα κι αν δεν αγγίξατε το παλιό στρώμα του στόκου κατά τον καθαρισμό και είναι σχετικά ομοιόμορφο, μπορεί να υπάρχουν μικρές ρωγμές και γρατσουνιές από το μαχαίρι στόκου πάνω του. Ως εκ τούτου, πρέπει να είναι στόκος.

Εάν ο όγκος της εργασίας είναι μικρός, μπορείτε να πάρετε μια έτοιμη πάστα από στόκο γύψου, η οποία πωλείται σε πλαστικούς κάδους διαφορετικής συσκευασίας. Κλείνουμε όλα τα αυλάκια με μια σπάτουλα, αφήνουμε τον στόκο να στεγνώσει, τον τρίβουμε με λεπτό γυαλόχαρτο και περνάμε άλλη μια στρώση αστάρι.

Μετά από αυτό, μπορείτε να αρχίσετε να χρωματίζετε. Ανάλογα με το δωμάτιο στο οποίο βρίσκεται η οροφή, μπορείτε να επιλέξετε από ακρυλικό ή λατέξ χρώμα. Τα σύγχρονα χρώματα διασποράς νερού δεν είναι μόνο ματ, αλλά μπορούν επίσης να έχουν διαφορετικούς βαθμούς γυαλάδας.

• Εάν σκέφτεστε λίγο για το σχεδιασμό, τότε μπορείτε να εφαρμόσετε πολλές επιλογές με τα χέρια σας. Για παράδειγμα, κολλήστε μια ροζέτα πολυουρεθάνης με ένα όμορφο ανάγλυφο γύρω από τον πολυέλαιο, το οποίο μπορεί να είναι σε τόνο με το χρώμα ή να κάνει μια αντίθεση σε αυτόν. Σε αυτή την περίπτωση, μια ζωφόρος μπορεί επίσης να κολληθεί κατά μήκος της περιμέτρου.
• Και γενικά, η χύτευση με στόκο πολυουρεθάνης μπορεί ακόμη και να κάνει τις επισκευές στο διάδρομο αξέχαστες, για να μην αναφέρουμε άλλα δωμάτια. Μαζί με έναν όμορφο πολυέλαιο, μια τέτοια οροφή θα φαίνεται πολύ πλούσια, ειδικά εάν το ογκομετρικό ανάγλυφο στα στοιχεία στόκου καλύπτεται με επιχρύσωση.
• Μπορείτε να διακοσμήσετε την επιφάνεια με άλλο τρόπο. Πάρτε ένα στένσιλ, στερεώστε το στη σωστή θέση με ταινία κάλυψης και εφαρμόστε ένα σχέδιο με χρώμα διαφορετικού χρώματος, το οποίο μπορεί να είναι σε αρμονία, για παράδειγμα, με τη σκιά του καλύμματος τοίχου ή τα υφάσματα του σπιτιού.

• Η παραπάνω εικόνα είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα τέτοιου φινιρίσματος και η τιμή του σίγουρα δεν θα ξεπεράσει τον προϋπολογισμό σας. Παρεμπιπτόντως, για να φτιάξετε ένα μοτίβο στένσιλ στις γωνίες ή κατά μήκος της περιμέτρου του, μπορείτε να πάρετε φθορίζον χρώμα και, στη συνέχεια, τα περιγράμματα της οροφής θα ξεχωρίζουν στο σκοτάδι.
• Μπορείτε επίσης να διακοσμήσετε την οροφή με ζωγραφική ταπετσαρία. Σε αυτή την περίπτωση, θα έχετε επίσης ένα όμορφο ανάγλυφο στο ταβάνι.
• Μπορείτε επίσης να συνδυάσετε πολλές από τις παραπάνω επιλογές. Για παράδειγμα, η ταπετσαρία μπορεί να κολληθεί μόνο στο κέντρο με τη μορφή πάνελ, χρησιμοποιώντας μια ζωφόρο για να την πλαισιώσει. Οι τοιχογραφίες θα φαίνονται ακόμα καλύτερες ως πάνελ.

Μια τέτοια επισκευή της οροφής στο διάδρομο μπορεί να διορθώσει οπτικά τη διαμόρφωση του δωματίου. Η διαμήκης ή εγκάρσια διάταξη ενός "χαλί" με αντίθεση μπορεί να κάνει ένα υπερβολικά ευρύχωρο δωμάτιο πιο συμπαγές ή το αντίστροφο.

Αν το διαμέρισμά σας δεν έχει ανακαινιστεί για πολύ καιρό, και ο σοβάς πέφτει κατά τόπους, έχετε πλημμυρίσει από τους γείτονες από ψηλά ή μόλις αγοράσατε ένα παλιό σπίτι που πρέπει να τακτοποιήσετε. Η γενική επισκευή της οροφής είναι απαραίτητη.

Οι ενέργειές σας, σε αυτή την περίπτωση, θα εξαρτηθούν από τη συγκεκριμένη κατάσταση της επιφάνειας της οροφής. Όπως και να έχει, το πρώτο βήμα είναι να καθαρίσετε την οροφή μέχρι την πλάκα δαπέδου. Είναι πολύ πιθανό να δείτε μια τέτοια εικόνα όπως στην παρακάτω φωτογραφία.

• Εκτός από τέτοια τεράστια κενά, μπορεί να υπάρχουν τρύπες με διάκενα στα σημεία όπου οι σωλήνες επικοινωνίας διέρχονται από τις οροφές. Τα βύσματα τσιμέντου τείνουν επίσης να πέφτουν έξω. Και ανεξάρτητα από το είδος της επισκευής μιας τέτοιας οροφής: σοβάτισμα, επικόλληση ή λιμάρισμα - οι τρύπες και οι ρωγμές πρέπει να επισκευαστούν.
• Για να το κάνετε αυτό αποτελεσματικά, όπως λένε: μια για πάντα - πρέπει να αφαιρέσετε κομμάτια της παλιάς λύσης από τις ρωγμές, ελευθερώνοντάς τα εντελώς. Τι γίνεται αν ζείτε στον τελευταίο όροφο και η υγρασία προέρχεται από την πλευρά της στέγης που διαρρέει συνεχώς;
• Εξάλλου, ένα υπνοδωμάτιο ή ένα σαλόνι δεν είναι ένα μπάνιο όπου μπορείτε να εγκαταστήσετε μια οροφή από αλουμίνιο και να μην ανησυχείτε για τίποτα. Στα σαλόνια, η επιφάνεια της οροφής είναι μεγαλύτερη, επομένως είναι πιο δύσκολο να γίνουν επισκευές και πλήττει περισσότερο τον προϋπολογισμό.
• Έτσι, η υγρή οροφή πρέπει να είναι μονωμένη από την υγρασία, επομένως επεξεργαστείτε την επιφάνειά της με διεισδυτικό χώμα. Αυτές οι ενώσεις τείνουν να κρυσταλλώνονται στο πάχος του σκυροδέματος, αποτρέποντας την διείσδυση της υγρασίας σε αυτό, και επίσης εκτοπίζουν τις υπάρχουσες. Επομένως, ακόμη και οι υγρές επιφάνειες μπορούν να αντιμετωπιστούν με αστάρια βαθιάς διείσδυσης.

Σημείωση: Η συμβατική επαφή σκυροδέματος δεν έχει στεγανωτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται μόνο σε στεγνές επιφάνειες. Αφού στεγνώσει το χώμα, μπορείτε να αρχίσετε να γεμίζετε τις ρωγμές.

Για τη σφράγιση μεγάλων εσοχών στην οροφή, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε πληρωτικό με βάση το τσιμέντο. Έχοντας γεμίσει τη ραφή με αυτό, μπορείτε να πνίξετε κόκκους διογκωμένου πηλού, θραύσματα τούβλων, χαλίκια στο διάλυμα - αυτό που είναι στο χέρι.

Αφαιρούμε το περίσσιο κονίαμα με μια σπάτουλα και το αφήνουμε να πιάσει και μετά περάστε ξανά κατά μήκος των ραφών με ένα αστάρι.

Για να γίνουν οι ραφές δυνατές και να μην θρυμματίζονται ποτέ, κολλούνται με ενισχυτική ταινία από υαλοβάμβακα-serpyanka και ασταρώνονται ξανά. Τώρα η οροφή μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστα μονωμένη και έτοιμη για περαιτέρω επισκευές.

Τέτοιοι χειρισμοί μπορούν να γλιτώσουν, ίσως, με την επισκευή της οροφής στο διάδρομο. Τα δωμάτια πλάτους έως δύο μέτρα καλύπτονται συνήθως με μια συμπαγή πλάκα. Και αφού υπάρχει μόνο μία σόμπα, τότε δεν υπάρχουν ραφές στην οροφή.

Το σοβάτισμα οροφής είναι μια αρκετά επίπονη διαδικασία και αν δεν το έχετε κάνει ποτέ πριν, καμία οδηγία ή βίντεο δεν θα σας βοηθήσει. Πρέπει να μάθετε να σοβάρετε σε κάθετες επιφάνειες. Αλλά σε γενικές γραμμές, αυτή η διαδικασία μοιάζει με αυτό.

• Θα χρειαστείτε δύο τύπους γύψου (ή τσιμέντου, αν πρόκειται για μπάνιο ή βεράντα) μειγμάτων γύψου: έναρξης και φινιρίσματος.
• Ο σοβάς εκκίνησης έχει πιο χονδροειδή διασπορά και έχει σχεδιαστεί για να ισοπεδώνει την επιφάνεια. Μετά την ξήρανση και το αστάρωμα αυτού του στρώματος, εκτελείται το δεύτερο στρώμα - με τη βοήθεια ενός διαλύματος φινιρίσματος.

• Η τελική στρώση του σοβά θα είναι πιο πυκνή και λεία, ειδικά αφού έχει υποστεί επεξεργασία με λειαντικό πλέγμα.
• Μετά το τρίψιμο της επιφάνειας, η σκόνη που προκύπτει αφαιρείται με ηλεκτρική σκούπα, εφαρμόζεται το τελευταίο στρώμα χώματος - και η οροφή είναι έτοιμη για διακοσμητικό φινίρισμα με οποιονδήποτε από τους τρόπους που σας προτείναμε στο πρώτο μέρος του άρθρου μας.