Επισκευή σκαφών DIY

Η αξιοπιστία και η ανθεκτικότητα της γάστρας ντουραλουμινίου ενός μηχανοκίνητου σκάφους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο προσεκτικά πραγματοποιείται η ετήσια επισκευή του ελατηρίου.

Για να βρείτε όλα τα μεγάλα και μικρά ελαττώματα, είναι απαραίτητο να καθαρίσετε σχολαστικά το εξωτερικό και το εσωτερικό της θήκης. Η σκόνη αφαιρείται με μια βούρτσα μαλλιών, οι λεκέδες από λάδι - με ένα πανί εμποτισμένο με βενζίνη. Μετά από αυτό, το σώμα πλένεται με ζεστό σαπουνόνερο, στη συνέχεια με καθαρό νερό, σκουπίζεται και στεγνώνει.

Τις περισσότερες φορές, ο ιδιοκτήτης ενός σκάφους duralumin πρέπει να αντιμετωπίσει τέτοιες ζημιές στη γάστρα όπως διάβρωση του υλικού, καταστροφή της βαφής, μηχανικές βλάβες (τρύπες, σπασίματα, ρωγμές) του δέρματος και των εξαρτημάτων κιτ, χαλάρωση καρφιτσωμένων και βιδωτών αρθρώσεις. Επιπλέον, η τριβή (φθορά κατά την τριβή) της καρίνας και στα ζυγωματικά προκαλεί πολλά προβλήματα - εδώ οι προστατευτικές επικαλύψεις και η επένδυση φθείρονται πιο γρήγορα κατά τη λειτουργία.

Οι περισσότερες από τις αναφερόμενες βλάβες μπορούν να διορθωθούν με την ψυχρή μέθοδο - χωρίς θερμική επεξεργασία των τμημάτων του σώματος, σκοπός της οποίας είναι να προσδώσει την απαραίτητη ολκιμότητα στο μέταλλο για την κάμψη των εξαρτημάτων. Εάν παρόλα αυτά είναι απαραίτητη μια τέτοια επεξεργασία, τότε πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η ντουραλουμίνη αποκτά πλαστικότητα επαρκή για την κάμψη της φλάντζας, ευθυγραμμίζοντας τις λυγισμένες άκρες του φύλλου στην οπή ή τις λυγισμένες γωνίες του σετ μετά τη θέρμανση στους 600 - 700 °. Για να προσδιορίσουν αυτή τη θερμοκρασία, χρησιμοποιούν μια απλή μέθοδο: τρίψτε το τεμάχιο εργασίας στην πλάτη με σαπούνι. τη στιγμή που το σαπούνι μαυρίζει και καθορίζει την απελευθέρωση της ντουραλουμίνης. Το μέταλλο αποκαθιστά τις προηγούμενες ιδιότητές του σε περίπου μία ώρα μετά την ψύξη στον αέρα.

Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία αντικατάστασης κατεστραμμένων εξαρτημάτων θα πρέπει να πραγματοποιείται σταδιακά - ένα κάθε φορά και προσεκτικά, ώστε το σώμα που επισκευάζεται να μην χάσει την ακαμψία του.

Είναι αδύνατο να αφαιρέσετε τα πριτσίνια κόβοντας τις κεφαλές με μια σμίλη, καθώς σε αυτή την περίπτωση είναι αναπόφευκτη η ζημιά στις άκρες των οπών, δημιουργούνται ρωγμές και σχίσιμο. Συνιστάται να τρυπήσετε τα πριτσίνια. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει πρώτα να βιδώσετε τα κέντρα στις κεφαλές των στεγαστικών δανείων, αντικαθιστώντας τη στήριξη από την πλευρά των κεφαλών κλεισίματος.

Στη συνέχεια, με ένα τρυπάνι, η διάμετρος του οποίου είναι ίση με τη διάμετρο του κορμού του πριτσινιού, ανοίγεται μια τρύπα σε βάθος ίσο με το ύψος της κεφαλής. Μετά από αυτό, η κεφαλή εισαγωγής μπορεί εύκολα να αποκοπεί και το υπόλοιπο του πριτσινιού χτυπιέται με γένια, η διάμετρος του οποίου πρέπει να αντιστοιχεί στη διάμετρο του πριτσινιού που πρέπει να αφαιρεθεί.

Αφού αφαιρέσετε τα αφαιρούμενα μέρη, επιθεωρήστε προσεκτικά τις οπές των πριτσινιών, οι οποίες θα πρέπει να επαναχρησιμοποιηθούν. Δεν πρέπει να υπάρχουν ρωγμές ή σκισίματα στο υλικό στην περιοχή των οπών. Σε όλες τις περιπτώσεις, συνιστάται να ανοίξετε ξανά τις παλιές οπές για πριτσίνια της πλησιέστερης μεγαλύτερης διαμέτρου κατά την προετοιμασία για την τοποθέτηση νέων εξαρτημάτων.

Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίζετε και να αντικαθιστάτε τυχόν χαλαρά πριτσίνια. Τα σημεία διαρροής κατά μήκος των ραφών εντοπίζονται συχνότερα από την εμφάνιση ιχνών διάβρωσης στα πριτσίνια. Μερικές φορές είναι απαραίτητο να ελέγχετε ειδικά τη στεγανότητα των αρθρώσεων με κηροζίνη σε κιμωλία (αυτό θα συζητηθεί παρακάτω). Όταν χτυπάτε ελαφρά με ένα σφυρί, τα εξασθενημένα πριτσίνια μπορούν να ανιχνευθούν από μια αλλαγή στον ήχο - κωφεύει, κροταλίζει. Κατά κανόνα, οι τρύπες κάτω από τα εξασθενημένα πριτσίνια "αναπτύσσονται" και έχουν ωοειδές σχήμα. Τέτοια πριτσίνια δεν μπορούν να «σφίξουν». θα πρέπει να αντικατασταθούν με πριτσίνια μεγαλύτερης διαμέτρου με την κατάλληλη διόρθωση των παλιών οπών.

Τα πεσμένα πριτσίνια αντικαθίστανται επίσης με κεφαλές αποσυνδεδεμένες σε ένα μυστικό μέρος στο ίδιο επίπεδο με το φύλλο και με ένα γυμνό φύλλο πάγκου.Τις περισσότερες φορές, τα πριτσίνια κοντά στον καθρέφτη καταστρέφονται από τη δόνηση ενός κινητήρα που λειτουργεί και στο μεσαίο τμήμα του πυθμένα, το οποίο δέχεται κραδασμούς όταν κινείται στα κύματα.

Εάν βρεθεί ρωγμή στο φύλλο, είναι απαραίτητο, πρώτον, να περιοριστεί η περαιτέρω διάδοσή του ανοίγοντας οπές με διάμετρο 2,5-3,0 mm στα δύο άκρα και, δεύτερον, να τοποθετήσετε μια ενισχυτική πλάκα από το εσωτερικό του σώματος. . Η επικάλυψη πρέπει να καλύπτει τη ρωγμή από όλες τις πλευρές κατά περίπου 25 mm. το υλικό και το πάχος της επένδυσης πρέπει να είναι το ίδιο με το δέρμα που επισκευάζεται (εικ. 7).

Αφαιρέστε τα γρέζια και τις λοξοτομές από την άκρη της κομμένης επικάλυψης, σημειώστε και ανοίξτε τρύπες για πριτσίνια. Έχοντας επανατοποθετήσει προσωρινά το κάλυμμα στη θέση του, ανοίξτε τρύπες στο περίβλημα μέσα από αυτό, αφαιρέστε το κάλυμμα, καθαρίστε τις επιφάνειες επαφής από τσιπς και γρέζια, απολιπάνετε με ασετόν ή διαλύτη. Είναι απαραίτητο να βάλετε μια ταινία στεγανοποίησης κάτω από το κάλυμμα ή να λερώσετε το μέρος με στεγανοποιητικό-φλάντζα αυτοκινήτου (αυτό είναι κάπως χειρότερο).

Η σφράγιση μικρών οπών (όχι μεγαλύτερη από 60-70 mm σε διάμετρο) ξεκινά με την αφαίρεση του κατεστραμμένου τμήματος του φύλλου. Για ευκολότερη σήμανση, η αποκοπή έχει συνήθως το σωστό σχήμα κύκλου. Η διάμετρος της επένδυσης, η οποία τοποθετείται από το εσωτερικό της θήκης, πρέπει να είναι 50-60 mm μεγαλύτερη από τη διάμετρο της κοπής, ώστε να υπάρχει επικάλυψη σε όλη την περίμετρο, η οποία είναι απαραίτητη για το πριτσίνωμα με διπλής σειράς κλιμακωτή ραφή με βήμα πριτσινιού 15-20 mm.

Ένα στρογγυλό ένθετο-επένδυμα τοποθετείται στο στόμιο στο ίδιο επίπεδο με το περίβλημα, έτσι ώστε το κενό μεταξύ της επένδυσης και της ακμής αποκοπής να μην υπερβαίνει το 1 mm. Το ένθετο είναι καρφωμένο με ραφή μονής σειράς με βήμα 20 mm (Εικ. 8).

Οι μεγαλύτερες τρύπες σφραγίζονται με τον ίδιο τρόπο, αλλά η επένδυση από το εσωτερικό του σώματος δεν είναι συμπαγής, αλλά δακτυλιοειδής με εσωτερική διάμετρο 50-60 mm μικρότερη από τη διάμετρο του ενθέματος (Εικ. 9).

Για να μην χαλάσει η όψη του σκάφους, συνιστάται το πριτσίνωμα όλων των επενδύσεων και των εξαρτημάτων (εάν το επιτρέπει το πάχος των φύλλων) με πριτσίνια κεφαλής βυθισμένη.

Σε περίπτωση σημαντικής ζημιάς στο περίβλημα, είναι απαραίτητο να αντικαταστήσετε ολόκληρο το φύλλο ή το μεγαλύτερο μέρος του. Κατά την αντικατάσταση μέρους του φύλλου, είναι προτιμότερο να τοποθετούνται πρόσθετοι σύνδεσμοι στα πλαίσια. Το μέγεθος της επικάλυψης και όλων των άλλων στοιχείων σύνδεσης πρέπει να είναι το ίδιο όπως στον πλησιέστερο σύνδεσμο. Αφού αφαιρέσετε το παλιό φύλλο, πρέπει να ξεπλύνετε τα ράφια του κιτ δίπλα στο περίβλημα με βενζίνη, να αφαιρέσετε τη διάβρωση και να ασταρώσετε και να βάψετε τα καθαρισμένα μέρη.

Ένα νέο φύλλο τοποθετείται στο εξωτερικό του σώματος και χαράσσεται στη θέση του, κομμένο σε καθαρό μέγεθος. αν χρειαστεί, βγάζοντας το νοκ άουτ του δίνεται το απαραίτητο σχήμα. Προσωρινά το φύλλο στερεώνεται στο σετ με μπουλόνια "συναρμολόγησης" κάθε 200-300 mm. η διάμετρος των οπών γι 'αυτούς συνήθως γίνεται μικρότερη από τη διάμετρο των πριτσινιών. Εάν είναι απαραίτητο, τοποθετούνται αποστάτες ευθυγράμμισης μεταξύ του σετ και του φύλλου - λωρίδες ντουραλουμίου D16AT (προπαρασκευασμένο). Στο τέλος της εφαρμογής, ανοίγονται οπές πλήρους μεγέθους για πριτσίνια στο φύλλο, στη συνέχεια αφαιρείται το φύλλο και οι επιφάνειες επαφής καθαρίζονται και απολιπαίνονται.

Μια στεγανοποιητική ταινία τοποθετείται σε όλους τους αρμούς, το φύλλο τοποθετείται στη θέση του και τσακίζεται σφιχτά πάνω από ένα σετ μπουλονιών. Για να σφραγίσετε τη σύνδεση που προκύπτει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στεγανωτικά thiokol της μάρκας U-30M (σύμφωνα με το GOST 13489-68) και UT-37 (σύμφωνα με το TU 51-38-14-179-67). Η βάση αυτών των στεγανωτικών είναι ένα υγρό χαμηλού μοριακού πολυσουλφιδικού πολυμερούς - thiokol, το οποίο, με την εισαγωγή βουλκανιστικών παραγόντων και ενός επιταχυντή, μετατρέπεται σε κανονική θερμοκρασία σε ένα ελαστικό υλικό που μοιάζει με καουτσούκ που πρακτικά δεν συρρικνώνεται.

Το σφραγιστικό U-30M προστατεύει τις μεταλλικές επιφάνειες που έρχονται σε επαφή με καύσιμο και νερό από τη διάβρωση. Λόγω της χαμηλής πρόσφυσης του στις επιφάνειες αλουμινίου, εφαρμόζεται σε ειδικές συγκολλητικές υποστρώσεις.

Το στεγανωτικό U-37 προστατεύει τις επιφάνειες σε μεγαλύτερο βαθμό από τις επιπτώσεις της υψηλής υγρασίας, της θάλασσας και του γλυκού νερού. Δεν απαιτεί υποστρώματα με κόλλα.

Για τη σύνδεση εξαρτημάτων ντουραλουμινίου με κρύο πριτσίνισμα, χρησιμοποιούνται ανοδιωμένα πριτσίνια από κράμα D18P και λιγότερο συχνά από B65. Κατά την επισκευή μιας θήκης όχι από duralumin, αλλά από κράμα αλουμινίου-μαγνήσιου, πρέπει να χρησιμοποιούνται πριτσίνια από AMg-5P.

Ακολουθούν ορισμένες οδηγίες για το πριτσίνωμα εξαρτημάτων διαφορετικού πάχους και ανομοιόμορφης φόρτισης.

Οι ραφές κατά μήκος των πλαισίων και των κορδονιών γίνονται καλύτερα σε μία σειρά με πριτσίνια F4 mm, βήμα 30 mm, κατά μήκος των προφίλ ζυγώματος και καρίνας - με τα ίδια πριτσίνια, αλλά σε δύο σειρές σε μοτίβο σκακιέρας με το ίδιο βήμα. το κατάστρωμα μπορεί να καρφωθεί με πριτσίνια διαμέτρου 3 mm, με βήμα 25 mm. Για να διευκρινίσετε την απαιτούμενη διάμετρο των πριτσινιών, μπορείτε να καθοδηγηθείτε από τα δεδομένα στον Πίνακα. 6.

Εάν η αντοχή οποιουδήποτε κόμβου ελέγχεται με υπολογισμό, πρέπει να θεωρηθεί ότι όταν χρησιμοποιείται το υλικό D18, η δύναμη διάτμησης του πριτσινιού d = 3mm είναι 134 kg, d = 4 mm - 239 kg (στο B65, 1,3 φορές μεγαλύτερη).

Το βήμα κατά μήκος των αδιάβροχων αρμών γίνεται ίσο: κατά μήκος ραφών μονής σειράς 3-4d. κατά μήκος ραφών διπλής σειράς 6-7d σε σχέδιο σκακιέρας.

Το μήκος της ράβδου πριτσινιού κατά την ένωση εξαρτημάτων (δύο πάχους) καθορίζεται από τον τύπο:
1 = S + 1,5d.

Συνιστάται το πριτσίνωμα στις αρθρώσεις των συγκροτημάτων σετ και εξοπλισμού να γίνεται με πριτσίνια με ημικυκλική ή βαρελίσια κεφαλή εισαγωγής. Για να μειώσετε την αντίσταση στην κίνηση, είναι καλύτερο να πριτσίνετε την κάτω επένδυση στο πίσω μέρος του σκάφους (πλατφόρμα πλανίσματος) με πριτσίνια κεφαλής βυθισμένης από το εξωτερικό. Η υπόλοιπη επένδυση του πυθμένα, του πλαϊνού και του καταστρώματος μπορεί να καρφωθεί με επίπεδα-κυρτά ημι-βυθισμένα πριτσίνια κεφαλής.

Πριν από τη διάνοιξη οπών για πριτσίνωμα, τα φύλλα επένδυσης πρέπει να "στριμωχτούν" προσεκτικά - να σφίξουν στο σετ με μπουλόνια.

Για να εξασφαλιστεί η αντοχή και η στεγανότητα, η διάμετρος του τρυπανιού κατά την προετοιμασία των οπών πρέπει να λαμβάνεται κατά 0,1 mm μεγαλύτερη από τη διάμετρο του πριτσινιού. Οι τρύπες για τα πριτσίνια στη φλάντζα ή την ταινία πρέπει να σκάβονται με ένα σουβλί. δεν επιτρέπεται η εκ νέου διάτρηση μετά την τοποθέτηση της ταινίας. Οι οπές των πριτσινιών πρέπει να είναι απαλλαγμένες από άκρες, κουρελιασμένες άκρες και ρωγμές.

Οι υποδοχές για τις ενσωματωμένες κεφαλές των βυθισμένων και ημι-βυθισμένων πριτσινιών βυθίζονται σε γωνία 90 °. Το βάθος των υποδοχών για την βυθισμένη κεφαλή ένθετου με τη μέθοδο ανάστροφου πριτσινίσματος πρέπει να είναι 0,1 mm μικρότερο από το ύψος της κεφαλής του πριτσινιού και με τη μέθοδο απευθείας πριτσινίσματος θα πρέπει να είναι ίσο με το ύψος της κεφαλής.

Κατά το πριτσίνωμα της γάστρας του σκάφους, χρησιμοποιείται συχνότερα η λεγόμενη αντίστροφη μέθοδος, στην οποία εφαρμόζονται χτυπήματα από το εξωτερικό της γάστρας (είναι σαφές ότι αυτό είναι πιο βολικό από το εσωτερικό) στην κεφαλή της υποθήκης (αν είναι όχι επίπεδο, μετά μέσα από μια πτυχή με μια τρύπα στο σχήμα του κεφαλιού). Η σχηματισμένη κεφαλή σχηματίζεται μέσα στο σώμα με την ισοπέδωση του άκρου του κορμού του πριτσινιού στο ογκώδες στήριγμα. Το σχήμα και οι διαστάσεις του στηρίγματος πρέπει να επιλέγονται τοπικά - ανάλογα με την ευκολία προσέγγισης της ράβδου του πριτσινιού που πρόκειται να σπάσει.

Συνήθως, κατά τη διάρκεια της εργασίας χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα εργαλεία: μανδρέλι 1 (Εικ. 10) - μια χαλύβδινη ράβδος ακονισμένη σε κώνο, με τη βοήθεια της οποίας ευθυγραμμίζονται οι τρύπες για πριτσίνια κατά τη συναρμολόγηση εξαρτημάτων. στήριγμα 2 - ογκώδης ράβδος από χάλυβα ή χυτοσίδηρο, που χρησιμεύει για να πιέζει την κεφαλή εισαγωγής κατά τη διαδικασία του πριτσίνωσης με ίσιο τρόπο και περίβλημα 3 - χαλύβδινη ράβδος με τρύπα (στο τέλος στο κέντρο), η διάμετρος της οποίας είναι 0,5 -1,0 mm μεγαλύτερο από τη διάμετρο του πριτσινιού. χρησιμοποιείται για τη σφράγιση των εξαρτημάτων που πρόκειται να ενωθούν γύρω από το στέλεχος του πριτσινιού 4.

Στο σχ. Το 11 δείχνει ένα σκίτσο μιας αρκετά άνετης υποστήριξης για εργασία μέσα στο κύτος του σκάφους.

Κατά τη σύνδεση τμημάτων πλαισίων πλαισίου ή άλλων προκατασκευασμένων μονάδων, είναι πιο βολικό να χρησιμοποιείτε τη μέθοδο απευθείας πριτσινίσματος, όταν εφαρμόζονται χτυπήματα στο άκρο με πριτσίνια της ράβδου πριτσινιού. Εάν, κατά τον έλεγχο της ποιότητας των ραφών με χτύπημα ή επιθεώρηση, παρατηρηθούν κροτάλισμα, κακώς στερεωμένα πριτσίνια, πρέπει να αντικατασταθούν με πριτσίνια μεγαλύτερης διαμέτρου.

Στα ράφια των πλαισίων, μεμονωμένα βαθουλώματα και εγκοπές με βάθος μικρότερο από 5 mm, ελλείψει ρωγμών, δεν μπορούν να ισιωθούν καθόλου. Μερικές φορές, αντί να ισιώσετε ή να αντικαταστήσουμε το πλαίσιο, είναι σκόπιμο να περιοριστούμε στην αντιγραφή - τοποθετώντας μια επικάλυψη από ένα τμήμα κατάλληλου προφίλ.

Μικρές επιφανειακές (τυφλές) ρωγμές μήκους έως 5 mm, σε ακραίες περιπτώσεις, μπορούν να εντοπιστούν, όπως συνιστάται παραπάνω. Οι περιοχές με εμφανείς διαμπερείς ρωγμές πρέπει είτε να αφαιρεθούν είτε να αντιγραφούν με ενισχυτικές επενδύσεις.

Οι ρωγμές και οι τοπικές ζημιές σε ένα από τα ράφια των κορδονιών επισκευάζονται με τον ίδιο τρόπο όπως και στα πλαίσια. Εάν η χορδή χαλάσει σε σχετικά μεγάλο μήκος, η κατεστραμμένη περιοχή θα πρέπει να κοπεί και να αντικατασταθεί με ένα νέο προφίλ. Το νέο τμήμα - το ένθετο - προσαρμόζεται στα δύο άκρα των υπόλοιπων τμημάτων του κορδονιού όσο πιο σφιχτά γίνεται (το διάκενο δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,2 mm) και συνδέεται με αυτά χρησιμοποιώντας κοντές επικαλύψεις άκρων (Εικ. 12).

Μετά την ολοκλήρωση της επισκευής, σε όλες τις περιπτώσεις είναι απαραίτητος ο έλεγχος της ποιότητας των παραγόμενων πριτσινιών.

Τα εξαρτήματα που πρόκειται να συνδεθούν πρέπει να εφαρμόζουν σφιχτά το ένα πάνω στο άλλο. Οι κεφαλές των πριτσινιών πρέπει να σφίγγονται σφιχτά στο υλικό χωρίς εγκοπές και «σφίξιμο».

Η ελάχιστη απόσταση από την άκρη του εξαρτήματος μέχρι το κέντρο του πριτσινιού πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,7 φορές η διάμετρος του στελέχους του.

Για να βεβαιωθείτε ότι το σώμα είναι σφιχτό, συνιστάται να ρίχνετε νερό σε αυτό (λίγο πάνω από το επίπεδο του ζυγωματικού) ή να δοκιμάσετε τη στεγανότητα των ραφών με κηροζίνη. Οι άκρες των φύλλων και οι κεφαλές των πριτσινιών επικαλύπτονται εξωτερικά με διάλυμα κιμωλίας και αφού στεγνώσει, η ένωση από το εσωτερικό του σώματος υγραίνεται με κηροζίνη. Σε περίπτωση διαρροής, εμφανίζονται κηλίδες κηροζίνης στην επιφάνεια της κιμωλίας.

Η επισκευή της γάστρας ολοκληρώνεται με την αποκατάσταση της προστατευτικής επίστρωσης βαφής και βερνικιού.

Ένα σκάφος αλουμινίου, όπως και κάθε άλλο, απαιτεί προσεκτική επιθεώρηση και, εάν είναι απαραίτητο, επισκευή.

Δεν είναι πάντα δυνατό να εμπιστευτείτε τις επισκευές σε έναν ειδικό· συχνά τα σκάφη επισκευάζονται από τα χέρια τους.

Έχοντας εξετάσει προσεκτικά το σκάφος αλουμινίου, θα πρέπει να καταλάβετε τι είδους επισκευή χρειάζεται.

Η επιθεώρηση ξεκινά από το κάτω μέρος του σκάφους, για αυτό αναποδογυρίζεται. Αναζητήστε ρωγμές, σκουριασμένα σημεία, χαμένα ή χαλαρά πριτσίνια.

Ο τραβέρσα του σκάφους υφίσταται το μεγαλύτερο φορτίο κατά τη λειτουργία και δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό.

Φυσικά, είναι δυνατές διάφορες βλάβες, αλλά στο άρθρο θεωρώ μόνο εκείνες που είναι εγγενείς μόνο σε σκάφη από αλουμίνιο και τα κράματά του.

Μια από τις πιο συνηθισμένες ζημιές σε ένα σκάφος αλουμινίου είναι η διάβρωση. Συχνά ρωγμές κρύβονται κάτω από τα διαβρωτικά σημεία. Εάν δεν το παλέψετε, τότε ως αποτέλεσμα, θα σχηματιστεί μια τρύπα στο κάτω μέρος.

Για να προσδιορίσετε το βάθος της ζημιάς, είναι καλύτερο να καθαρίσετε το κάτω μέρος του σκάφους με ένα μύλο. Ξεφλουδίστε σε μέταλλο.

Μετά τον πρόχειρο καθαρισμό, τρίψτε το με γυαλόχαρτο και, εάν χρειάζεται, αφαιρέστε το παλιό χρώμα με ειδικό αφαιρετικό. Στη συνέχεια απολιπάνετε, ασταρώστε και βάψτε.

Κατά την επιθεώρηση του σκάφους, το σφυρί θα βοηθήσει στον προσδιορισμό της αξιοπιστίας των πριτσινιών. Θα χρειαστεί να χτυπήσετε σε κάθε πριτσίνι, εάν κουδουνίζει και ταλαντεύεται, τότε θα πρέπει να αντικατασταθεί.

Εάν αναπτυχθούν οι τρύπες, τότε πρέπει να τοποθετηθεί ένα πριτσίνι μεγαλύτερης διαμέτρου σε αυτό το μέρος.

Τα πιο συνηθισμένα πριτσίνια αποτυγχάνουν, τα οποία βρίσκονται πιο κοντά στον κινητήρα, είναι πιο ευαίσθητα σε κραδασμούς.

Το επόμενο βήμα θα είναι η σφράγιση των ρωγμών. Οι ρωγμές σε ένα σκάφος δημιουργούνται συχνότερα σε μια σύγκρουση, για παράδειγμα, κατά λάθος σε ένα παρασυρόμενο ξύλο. Οι ρωγμές μπορεί να είναι εντυπωσιακές και πολύ μικρές.

Οι μικρότερες ρωγμές μπορούν να επισκευαστούν με συγκόλληση κράματος κασσιτέρου-μόλυβδου με πρόσμειξη ψευδαργύρου.

Όταν εργάζεστε με αλουμίνιο και κράματα, το πρόβλημα προκύπτει με την επικασσιτέρωση, η μεμβράνη οξειδίου παρεμβαίνει. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι συγκόλλησης αλουμινίου, για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα αλκαλικό άνυδρο λάδι, για παράδειγμα, λάδι όπλου. Πριν από τη συγκόλληση, καθαρίστε τις επιφάνειες, βρέξτε με λάδι και στη συνέχεια αφαιρέστε το φιλμ με ένα συγκολλητικό σίδερο και κολλήστε. Χρησιμοποιούν επίσης ένα flux εφαρμόζοντάς το στη συγκόλληση.

Ο μόνος τρόπος που μπορείτε να διορθώσετε τρύπες και μεγάλες ρωγμές στο αλουμινένιο σκάφος σας είναι με μπαλώματα.

Τα μπαλώματα μπορούν να είναι καρφωμένα ή συγκολλημένα.

Η συγκόλληση, γενικά, χρησιμοποιείται καλύτερα σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν είναι αδύνατο για κάποιο λόγο να πριτσινιστεί.

Δεν αντέχουν όλα τα κράματα αλουμινίου στη συγκόλληση, συχνά η γάστρα του σκάφους σπάει δίπλα στη συγκόλληση. Γνωρίζοντας αυτό, οι έμπειροι συγκολλητές είναι συνήθως απρόθυμοι να αναλάβουν τη δουλειά.

Ωστόσο, η συγκόλληση χρησιμοποιείται για επισκευές. Επομένως, εάν μαγειρεύετε, τότε πρέπει να το κάνετε και στις δύο πλευρές και μόνο σε λεπτά φύλλα.

Εάν δεν είστε επαγγελματίας συγκολλητής, θα πρέπει να μεταφέρετε το σκάφος σε συνεργείο. Τα σκάφη αλουμινίου είναι συγκολλημένα με αργό.

Το έμπλαστρο τοποθετείται στο εσωτερικό του σκάφους. Για να είναι ανθεκτικό, πρέπει να τηρούνται όλοι οι κανόνες πριτσίνωσης.

Το μέγεθος του εμπλάστρου πρέπει να αντιστοιχεί στο μέγεθος της ρωγμής.

Το υλικό από το οποίο φτιάχνετε το έμπλαστρο πρέπει να είναι ακριβώς το ίδιο με το σκάφος σας.

Εάν το αλουμίνιο συνδυαστεί με άλλο μέταλλο, τότε δημιουργείται ένα γαλβανικό ζεύγος. Αυτό σημαίνει ότι θα συμβεί γαλβανική διάβρωση στη διασταύρωση, η οποία θα καταστρέψει γρήγορα το αλουμίνιο ή το κράμα του.

Για τον ίδιο λόγο, δεν συνιστάται η χρήση μεταλλικής βούρτσας για τον καθαρισμό της θήκης.

Είναι απαραίτητο να τηρήσετε την ακόλουθη σειρά κατά την εγκατάσταση ενός μπαλώματος χρησιμοποιώντας ένα πριτσίνι:

Μερικοί άνθρωποι προσπαθούν να σφραγίσουν μικρές ρωγμές με κρύα συγκόλληση ή γυάλινο ύφασμα, είναι χάσιμο χρόνου. Τέτοιες επισκευές δεν είναι πρακτικές, όλα αυτά θα πέσουν γρήγορα κατά τη λειτουργία.

Μετά τις επισκευές, το σκάφος πρέπει να βαφτεί με ειδική βαφή.

Λαϊκός οιωνός: Νέοι και άπειροι ψαράδες έχουν τα μεγαλύτερα αλιεύματα!

Αγαπητοί χρήστες του φόρουμ!
Κληρονόμησα το Kazanka M από τον παππού μου - θέλω να το επισκευάσω. Βοηθήστε με συμβουλές για το πώς μπορείτε να επισκευάσετε μια φθαρμένη καρίνα;

Και αμέσως το ερώτημα είναι, η καρίνα τρίβεται οπτικά, αλλά ρέει ή όχι ακόμα σε αυτό το μέρος;
Ο βαθμός επισκευής εξαρτάται από αυτό, ή θα πρέπει να διορθώσετε τη διαρροή ή απλά να βάλετε μια "προστασία" έτσι ώστε να μην τρίβεται περαιτέρω.

ΕΝΤΑΞΕΙ. Αύριο θα βγάλω μια φωτογραφία και θα τη δημοσιεύσω.

> Αγαπητά μέλη του φόρουμ!
> Κληρονόμησα το Kazanka M από τον παππού μου - θέλω να το επισκευάσω.
> Βοηθήστε με συμβουλές για το πώς μπορείτε να επισκευάσετε μια φθαρμένη καρίνα;

Υπάρχουν πληροφορίες για την επισκευή καρίνας και περισσότερα για το θέμα.
Σύνδεσμος.

στη φωτογραφία μετά την ανακαίνιση, κλειδαριά μετά την εποχή που την έσυραν από τον αχυρώνα στο νερό και πίσω. αλλά σε αυτή την περίπτωση, το ύψος της επένδυσης δεν αποκαταστάθηκε, αλλά μόνο το κενό έκλεισε

Εδώ είναι η Kazanochka!

η καρίνα δεν έχει διαρροή, αλλά πρέπει να επισκευαστεί. Εποξειδικό, σύμφωνα με το παραπάνω παράδειγμα, μπορείς να το φτιάξεις; δεν θα θρυμματιστεί κατά τη λειτουργία;

Και το volshteyven παραμόρφωσε τα «ευγενικά» χέρια κάποιου στη βάση όπου το κρατούσαν, ήταν προφανές ότι δεν υπήρχε τίποτα να κάνω, αναστατώθηκα σήμερα και εντόπισα μια μικρή τρύπα στο βαθούλωμα. Πώς να επισκευάσετε;

και αυτό το κάνω ήδη, η δική μου βρύση είχε σπάσει και το σκάφος έτρεχε νερό. Έπρεπε να το αποσυναρμολογήσω και να τοποθετήσω ένα μπουλόνι με ελαστικό παρέμβυσμα, αποδείχθηκε αξιόπιστα, αλλά μάλλον δεν ήταν ανθεκτικό από ανοξείδωτο χάλυβα. Και εδώ υπάρχει μια άλλη ερώτηση ότι το μπουλόνι που προεξέχει δεν θα παρεμβαίνει στον κινητήρα, διαφορετικά τα σχέδια είναι να αγοράσετε ένα motroa.

Ναι, βάρκα "για τον πόλεμο. "
Ένα ανοξείδωτο μπουλόνι είναι ανεπιθύμητο, ένα μπρούτζινο βύσμα είναι καλό. Ο κινητήρας δεν θα παρεμβαίνει.
Όσο για την καρίνα, αν δεν έχει διαρροή το σκάφος, τότε με εποξειδικό, και θα είχα κάνει επικάλυψη από λωρίδα AMg πάνω από την παλιά με σπάνια πριτσίνια.
Λοιπόν, το σώμα θα γδύνονταν και θα βάφονταν.

αφαιρέστε όλη τη σκόνη από τη ρωγμή και περίπου. στο κάτω μέρος της επένδυσης υπάρχει ένας φράχτης από πλαστελίνη για να μην ρέει προς τα κάτω. θεωρητικα μπορεις να κανεις καινουργιο τμημα της επενδυσης (καμψιμο κ.ο.κ για να βγαλει η παλαια, να βαλεις καινουργιο αλλα ειναι δυσκολο.) απο εποξειδη με πριονιδι - ρινισματα ντουραλουμινιου, θα παρεις μονολιθο που θα πιανει σε όλα τα κενά, ενισχυμένα με υπολείμματα μετάλλων, ρέουν κάτω από την επένδυση για να αποτρέψουν πιθανή ανάπτυξη οπών στο κάτω μέταλλο και πρακτικά αρκετά από άποψη αντοχής - υλικό μετάλλου-πολυμερούς
παρεμπιπτόντως, μπορείτε όχι μόνο πριονίδι αλλά και κομμάτια από ροκανίδια ντουραλουμίου σε εκείνα τα μέρη που δεν είναι έξω αλλά μέσα στο κενό, φυσικά, αυτό είναι ένα μείγμα εποξειδικής με οπτικά

> Ναι, βάρκα "για τον πόλεμο. "
> Το ανοξείδωτο μπουλόνι δεν είναι επιθυμητό, ​​το μπρούτζινο βύσμα είναι καλό. Το μοτέρ όχι
> θα παρέμβει.
> Όσο για την καρίνα, αν το σκάφος δεν ρέει, τότε εποξειδικό, και εγώ
> Θα είχα φτιάξει μια λωρίδα AMg πάνω από την παλιά σε σπάνια πριτσίνια.
> Λοιπόν, το σώμα θα γδύνονταν και θα έβαφαν.

+10000 *-))))
Και bodyage το εποξειδικό με τη συμβουλή του Yuri Yuryevich με πριονίδι.
Όλα είναι ανακτήσιμα!

η έννοια μιας πρόσθετης επικάλυψης πάνω από την παλιά; Εδώ μόνο στον τραβέρσα πρέπει να κάνετε από άκρο σε άκρο - συνεχίστε να καρφιτσώνετε ένα κομμάτι νέας επένδυσης στις παλιές τρύπες. (Το έκανα σε ένα από τα σκάφη, καταστράφηκε επίσης). Θα είχα καταστρέψει τον καθρέφτη κατά την αποκατάσταση ενός καζάνι χωρίς σφαίρες. κόψτε τα πλαίσια του πλαισίου πριν από τον καθρέφτη στο κάτω μέρος, τρυπήστε έξω τον τρομερό εγγενή τραβέρσα. ανοίξτε τις ελευθερωμένες πλευρές με μια ράβδο στην κορυφή (όχι κατά μήκος της άκρης, γιατί θα γίνει πολύ ψηλότερα λόγω της περιστροφής της πλευράς που είναι κουλουριασμένη στην αποχέτευση, αλλά ακουμπά στο επίπεδο περίπου της μελλοντικής άκρης της πλευράς και ξιφία σε πλάτος τουλάχιστον του πλάτους κατά μήκος του πυθμένα, αλλά καλύτερα φαρδύτερο). από ένα κομμάτι μέταλλο, μια νέα φαρδιά τραβέρσα είναι καρφωμένη περιμετρικά του εκτεταμένου γαϊδάρου (ταιριάζει πολύ εύκολα). σώζουμε το καζάνι από την κύρια κατάρα του - το μπλοκάρισμα της πλευράς του τραβέρσα προς τα μέσα (ο λόγος για τις κύριες υπερβολές), αυξάνουμε την κατοικησιμότητα του χώρου του τραβέρσας, το βάρος παραμένει σχεδόν το ίδιο, κρεμάστε τολμηρά 30 δυνάμεις (ειδικά αν το κάνετε με την κατάρρευση της πλευράς του τραβέρσας προς τα έξω) .. (το έκανα σε δύο τομές, αλλά θα έπρεπε να καταστραφεί ακόμα πιο φαρδύ. στη φωτογραφία, το πλάτος της πλευράς είναι περίπου ίσο με το πλάτος κατά μήκος του κάτω μέρους)

—— Αναστατώθηκα και εντόπισα μια μικρή τρύπα στο βαθούλωμα σήμερα. Πώς να επισκευάσετε; ——— Μία από τις επιλογές: βιδώνουμε μια κοντή βίδα με αυτοκόλλητο με ένα καπάκι στην τρύπα ακριβώς κάτω από τη γραμμή στελέχους. καλύπτουμε τη βίδα αυτοεπιπεδώματος και την τρύπα με ένα συνηθισμένο αυτόματο στόκο. θα κρατήσει στη βίδα. αλευρώνουμε το στόκο σε σχήμα. στον επεξεργασμένο στόκο με υγρή εποξειδική ουσία (μπορεί να απορροφηθεί κάπως στην επιφάνεια του στόκου) σε ένα κομμάτι εποξειδικό ύφασμα και μετά πάλι με λίγο γυαλόχαρτο, οπότε χρησιμοποιώντας ενισχυτικές βίδες (μπορείτε να βιδώσετε μερικές μικρές στο βαθούλωμα και τυλίξτε ένα σύρμα ανάμεσά τους) - ο στόκος δεν θα σκίσει το εποξειδικό, δεν θα ραγίσει και θα κρεμαστεί στη βίδα μέχρι να το βγάλει

—— η έννοια της πρόσθετης επικάλυψης πάνω από την παλιά; ——–
==========
Ναι, για να σέρνεσαι στην άμμο με σύρσιμο για 15 χρόνια και να μην κοιτάς καθόλου την καρίνα. Σαν πανοπλία, τι διάολο θα έχει, και αν φθαρεί, είναι στοιχειώδες να καρφώσεις 20 πριτσίνια (σε όλη την καρίνα) και να αντικαταστήσεις την καρίνα με μια νέα.

Ευχαριστώ όλους για τις συμβουλές. Χαίρομαι που μπήκα σε ένα καλό φόρουμ. Τώρα θα κατοικήσω ανάμεσα σε συμπολίτες.
Σίγουρα θα κάνω φωτορεπορτάζ όταν ξεκινήσω την ανακαίνισή μου.

> Αγαπητά μέλη του φόρουμ!
> Κληρονόμησα το Kazanka M από τον παππού μου - θέλω να το επισκευάσω.
> Βοηθήστε με συμβουλές για το πώς μπορείτε να επισκευάσετε μια φθαρμένη καρίνα;

Υπάρχουν πληροφορίες για την επισκευή καρίνας και περισσότερα για το θέμα.
Σύνδεσμος.

Συνιστάται επανειλημμένα, μηδενική αντίδραση. Δεν υπάρχει όμως πιο απλή και πρακτική καρίνα από το τσέρκι. Όλος ο βορράς το κάνει αυτό, μετά σέρνει τις βάρκες κατά μήκος του εδάφους με ένα τρακτέρ, στον πάγο με μια χιονοθύελλα - και δεν ενοχλεί. Το μόνο πρόβλημα είναι με τα βαρέλια, έχουν γίνει σπάνια. Σήμερα έπρεπε να κουβαλήσω τσέρκια από το χωριό για 1200 χλμ.)))

Είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσετε ένα μαξιλάρι από ανοξείδωτο χάλυβα; Και δηλαδή το μαγαζί είναι μικρό.
και στην πορεία το ερώτημα είναι τι καρφωτικό να πάρω, θα είναι αρκετό το 3-ki;

και σε τι αναλογία να ανακατεύω εποξειδικό με σκληρυντικό;

> Είναι δυνατή η χρήση μαξιλαριού από ανοξείδωτο χάλυβα; Και δηλαδή το μαγαζί είναι μικρό.
> και στην πορεία το ερώτημα είναι τι πριτσίνι να πάρω, 3-κι φτάνει;και επίσης εποξειδικό με σκληρυντικό σε τι αναλογία να ανακατεύω;

Δεν συμβουλεύω, ηλεκτροχημική διάβρωση μπορεί να προκύψει από τη διαφορά στα υλικά. Μόνο Lumin. Το εποξειδικό διατίθεται με διαφορετικούς σκληρυντές, η αναλογία είναι διαφορετική, διαβάστε τις οδηγίες.
Ένα παράδειγμα κατασκευής και εγκατάστασης επικάλυψης.

Καλή τύχη.

Μιας και εδω εφυγε το θεμα για την επισκευη καζανιων, εχω και μια δυο ερωτησεις για τους ειδητες. Πολλά από τα πριτσίνια μου τρέχουν, θα τα αλλάξω. Μετά θέλω να σκίσω την παλιά μπογιά, αλλιώς το καζάνι μου είναι σαν λάχανο. Υπάρχουν 5 στρώσεις βαφής και όλα είναι διαφορετικά.
Ως προς αυτό, προκύπτουν ερωτήματα:
1. Πώς να λιπάνετε τα πριτσίνια πριν το βάψετε για να το κάνετε πιο ασφαλές;
2. Τι χρώμα για τη θήκη θα προτείνατε;

Εδώ, μάλιστα, είναι το καζάνι μου πριν το τελευταίο βάψιμο το 2003.

Πριν την τοποθέτηση άλειψα τα τυφλά πριτσίνια με συνηθισμένο σφραγιστικό σιλικόνης (που είναι για ενυδρεία), κανένα πρόβλημα εδώ και 6 χρόνια!

Ο Γιούρι Γιούριεβιτς έγραψε:
ξεφορτώνουμε το καζάνι
> από την κύρια κατάρα της - το μπλοκάρισμα της παρθένας πλευράς μέσα (
> ο λόγος για τις κύριες υπερβολές)

Γιούρι Γιούριεβιτς.
Και σε μια σκούπα με μπούλες για επεξεργασία με σφήνα κάτω από το μοτέρ;

Το έκανα στο δικό μου. Αλήθεια την 5η. Ηλεκτρικό λεωφορείο. 4 χρόνια, κανονική πτήση.

σελ.102 08 Οκτωβρίου 2012

σελ.102 12 Οκτωβρίου 2012

δεν υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι που να εργάζονται με πολυμερή ((

Υπήρχε περίπτωση. Δύο μεγάλες ενστάσεις είναι 1. πρόσφυση 2 συντελεστής θερμοκρασίας. επεκτάσεις.
Αδιαμφισβήτητα πριτσίνι.

σελ.102 15 Οκτωβρίου 2012

Μπορεί να επισκευαστεί με σύγχρονα πολυμερή υλικά;

Κατά την επισκευή αμαξωμάτων AL ορισμένων μάρκες αυτοκινήτων, η κόλλα χρησιμοποιείται ευρέως με τη βοήθεια εποξειδικών ενώσεων και ενός μυστικού υγρού, το οποίο αυξάνει την πρόσφυση στο μέταλλο, πρακτικά χωρίς να το καθαρίζει.
Αν όμως το καθαρίσετε πρόχειρα, αλλά για να γυαλίσει AL και να εφαρμόσετε αμέσως την ένωση, τότε το δοκίμασα μόνος μου και η μπορντούρα μου από AD-31 είναι κολλημένη σε υαλοβάμβακα. Περπατάω στην καταπακτή με τα πόδια μου εδώ και αρκετά χρόνια και η σύνδεση κρατάει.
Γιατί δεν το δοκιμάζετε σε ένα δοκιμαστικό πιάτο;

σελ.102 15 Οκτωβρίου 2012

VASYa2011 15 Οκτωβρίου 2012

ήταν η περίπτωση του καρφώματος ενός εισαγόμενου σκάφους μετά από χτύπημα. η τηγανίτα ρέει.
υπάρχει κάποιο είδος πνευματικού εργαλείου;

Το σφυρί πρέπει να είναι πολύ ελαφρύτερο από το στήριγμα στην πίσω πλευρά, διαφορετικά θα σπάσουν οι γειτονικοί σύνδεσμοι. Υπάρχουν πνευματικά σφυριά, χρειάζονται αέρα περίπου 6 kg / cm2 με αξιοπρεπή ρυθμό ροής.
Η ανάρτηση επιμελήθηκε το Tribune: 15 Οκτωβρίου 2012 - 12:05

σελ.102 15 Οκτωβρίου 2012

VASYa2011 15 Οκτωβρίου 2012

Το σφυρί πρέπει να είναι πολύ πιο ελαφρύ από τη βάση.

Και τα πριτσίνια, αν το ντουραλουμίνιο, πρέπει να "απελευθερωθούν" πριν
εγκατάσταση, και η ταινία θειοκόλης χρησιμοποιούταν για σφράγιση, τώρα υπάρχουν πολλά μαστιχοερμενικά.

Rider 15 Οκτωβρίου 2012

"Treat like like like" (γ) Από την εμπειρία μου - τα πολυμερή στα κράματα Al δεν κολλάνε. Η ατσάλινη καρίνα στο Αλ Αμούρ προκάλεσε επίσης αμηχανία. Μην χρησιμοποιείτε ούτε συγκόλληση - τα διπλανά πριτσίνια θα εξασθενήσουν και η τσιμούχα θα καεί.
Στερεώ.

ατσάλινη καρίνα στον πρώτο του «Έρωτα» ανακάλυψε επίσης με έκπληξη

Υπήρχε περίπτωση. Δύο μεγάλες ενστάσεις είναι 1. πρόσφυση 2 συντελεστής θερμοκρασίας. επεκτάσεις.
Αδιαμφισβήτητα πριτσίνι.

Κόλλα
Οι κόλλες χρησιμοποιούνται στην αεροπορική βιομηχανία εδώ και πολύ καιρό, ενώ δεν υπήρχαν και Έρωτες.
στο πρώτο επιβατικό τζετ "Komets", ήταν κολλημένο το μεταλλικό δέρμα του φτερού και της ατράκτου. Οι κατασκευές αεροσκαφών Concorde, κατασκευασμένες από κράμα αλουμινίου και σχεδιασμένες για διάρκεια ζωής χιλιάδων ωρών πτήσης, συνδέονται μεταξύ τους με εποξειδική κόλλα. Οι αλλαγές στη θερμοκρασία και το φορτίο πρέπει να θεωρηθούν ότι δεν υπάρχουν σκάφη. Προφανώς υπάρχουν και πρότυπα αξιοπλοΐας.
Μάλλον μπορείτε να βρείτε κάτι χρήσιμο στα "εγχειρίδια" για την επιδιόρθωση μαχόμενων ζημιών σε αεροσκάφη στο πεδίο.
Η ανάρτηση έχει επεξεργαστεί από τον Rider: 15 Οκτωβρίου 2012 - 15:26

Rider 15 Οκτωβρίου 2012

.. Μάλλον μπορείς να βρεις κάτι χρήσιμο στα "εγχειρίδια" για την επιδιόρθωση μαχόμενων ζημιών σε αεροσκάφη στο πεδίο.

στον επόμενο κλάδο γράφεται ήδη ο «οδηγός» για την αποκατάσταση των ζημιών μάχης και την προστασία των καρφωμένων γάστρας με fiberglass
5
τα πριτσίνια μάλλον θα έφευγαν με ευχαρίστηση

SanychSan 15 Οκτωβρίου 2012

έχουμε λίγους τέτοιους ειδικούς. ήταν η περίπτωση του καρφώματος ενός εισαγόμενου σκάφους μετά από χτύπημα. η τηγανίτα ρέει. Και μια περαστική ερώτηση. Πώς πρέπει να γίνει αυτή η διαδικασία; σχετικά με πριτσίνια όπως βρέθηκαν πληροφορίες 2 τύποι χρήση. και τι πριτσίνια; υπάρχει κάποιο είδος πνευματικού εργαλείου; υπάρχει εκδίκηση που στενεύει εντελώς από μέσα δεν μπορείς να συρθείς

Όλα αυτά καρφώνονται με τη μέθοδο του πίσω καρφώματος. Χτυπούν στο κεφάλι, μέσω ενός μανδρελιού ή ενός πνευματικού σφυριού (KP-14 = έως 4mm και KP-24 από 5 ki). Στο εσωτερικό υπάρχει στήριγμα (όπως με σχήμα κατά μήκος του προφίλ - 2,5 κιλά, ή λιγότερο αν δεν σας πειράζουν τα χέρια σας). Συνιστώ να βρείτε ένα riveter στο αεροδρόμιο.

Όλα αυτά καρφώνονται με τη μέθοδο του πίσω καρφώματος.Χτυπούν στο κεφάλι, μέσω ενός μανδρελιού ή ενός πνευματικού σφυριού (KP-14 = έως 4mm και KP-24 από 5 ki). Στο εσωτερικό υπάρχει στήριγμα (όπως με σχήμα κατά μήκος του προφίλ - 2,5 κιλά, ή λιγότερο αν δεν σας πειράζουν τα χέρια σας). Συνιστώ να βρείτε ένα riveter στο αεροδρόμιο.

Το ανάποδο πριτσίνωμα είναι απόλαυση, δεν μπορούσα να το κάνω. Σε τέτοιες περιπτώσεις, απλώς γύριζε το πριτσίνι (ή άλλαζε σε άλλη κεφαλή) και έριξε από την άλλη πλευρά. Με ένα πιστόλι, επίσης, δεν πρέπει να υπάρχει προτομή, το πολύ δυνατό απαιτεί βαρύ μανδρέλι, δεν μπορείτε να το γλιστρήσετε παντού και είναι ήδη δύσκολο να το κρατήσετε.
Ωστόσο, όλα έρχονται με την εμπειρία. Αν τα χέρια σου δεν είναι στραβά, μην σε νοιάζει από πού μεγαλώνουν

SanychSan 16 Οκτωβρίου 2012

Το ανάποδο πριτσίνωμα είναι απόλαυση, δεν μπορούσα να το κάνω. Σε τέτοιες περιπτώσεις, απλώς γύριζε το πριτσίνι (ή άλλαζε σε άλλη κεφαλή) και έριξε από την άλλη πλευρά. Με ένα πιστόλι, επίσης, δεν πρέπει να υπάρχει προτομή, το πολύ δυνατό απαιτεί βαρύ μανδρέλι, δεν μπορείτε να το γλιστρήσετε παντού και είναι ήδη δύσκολο να το κρατήσετε.
Ωστόσο, όλα έρχονται με την εμπειρία. Αν τα χέρια σου δεν είναι στραβά, μην σε νοιάζει από πού μεγαλώνουν

Εμπειρία 19 ετών. Αεροδρόμιο Riveter 5ης τάξης Nizhnevartovsk.

Μπορούμε να εκτινάξουμε τη Νάντα;
«Σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται ειδικοί τύποι πριτσινιών - εκρηκτικά (AN — 1504).
Τα εκρηκτικά πριτσίνια έχουν μια εσοχή (θάλαμο) στο ελεύθερο άκρο της ράβδου, γεμάτη με εκρηκτικό, η οποία προστατεύεται από τη διείσδυση της ατμοσφαιρικής υγρασίας με μια στρώση βερνικιού. Τα εκρηκτικά πριτσίνια κατασκευάζονται με διάμετρο 3,5. 4; 5 και 6 mm από σύρμα D18P. Το μήκος του πυρήνα των εκρηκτικών πριτσινιών είναι από 6 έως 20 mm, το πάχος της συσκευασίας με πριτσίνια είναι από 1,6-2,5 έως 14,1-15 mm.

Η διαδικασία του εκρηκτικού πριτσίνωσης είναι διαφορετική από τη συμβατική. Εδώ, μια ηλεκτρική θερμάστρα χρησιμοποιείται ως εργαλείο πριτσίνωσης.
Το κάρφωμα με εκρηκτικά πριτσίνια συνίσταται στην εισαγωγή ενός πριτσινιού στην οπή, στο ελεύθερο άκρο της ράβδου της οποίας υπάρχει ένας θάλαμος γεμάτος με εκρηκτικό. Με ένα ελαφρύ χτύπημα σφυριού (σε ψυχρή κατάσταση), το πριτσίνι αναστατώνεται. Στη συνέχεια, το άκρο του ηλεκτρικού θερμαντήρα 1 τοποθετείται στην κεφαλή εισαγωγής. Μέσα σε 2-3 δευτερόλεπτα, το πριτσίνι θερμαίνεται και σε θερμοκρασία 130-160 ° C, το φορτίο εκρήγνυται, ενώ το άκρο της ράβδου διαστέλλεται έντονα και σχηματίζει μια κεφαλή κλεισίματος».

Εδώ
Η ανάρτηση επιμελήθηκε ο Alessandro: 16 Οκτωβρίου 2012 - 14:00

SanychSan 16 Οκτωβρίου 2012

Μπορούμε να εκτινάξουμε τη Νάντα;
«Σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται ειδικοί τύποι πριτσινιών - εκρηκτικά (AN — 1504).
Τα εκρηκτικά πριτσίνια έχουν μια εσοχή (θάλαμο) στο ελεύθερο άκρο της ράβδου, γεμάτη με εκρηκτικό, η οποία προστατεύεται από τη διείσδυση της ατμοσφαιρικής υγρασίας με μια στρώση βερνικιού. Τα εκρηκτικά πριτσίνια κατασκευάζονται με διάμετρο 3,5. 4; 5 και 6 mm από σύρμα D18P. Το μήκος του πυρήνα των εκρηκτικών πριτσινιών είναι από 6 έως 20 mm, το πάχος της συσκευασίας με πριτσίνια είναι από 1,6-2,5 έως 14,1-15 mm.

Η διαδικασία του εκρηκτικού πριτσίνωσης είναι διαφορετική από τη συμβατική. Εδώ, μια ηλεκτρική θερμάστρα χρησιμοποιείται ως εργαλείο πριτσίνωσης.
Το κάρφωμα με εκρηκτικά πριτσίνια συνίσταται στην εισαγωγή ενός πριτσινιού στην οπή, στο ελεύθερο άκρο της ράβδου της οποίας υπάρχει ένας θάλαμος γεμάτος με εκρηκτικό. Με ένα ελαφρύ χτύπημα σφυριού (σε ψυχρή κατάσταση), το πριτσίνι αναστατώνεται. Στη συνέχεια, το άκρο του ηλεκτρικού θερμαντήρα 1 τοποθετείται στην κεφαλή εισαγωγής. Μέσα σε 2-3 δευτερόλεπτα, το πριτσίνι θερμαίνεται και σε θερμοκρασία 130-160 ° C, το φορτίο εκρήγνυται, ενώ το άκρο της ράβδου διαστέλλεται έντονα και σχηματίζει μια κεφαλή κλεισίματος».

Η καρίνα του Έρως τρίβεται σε τρύπες)))))))))

αλλά ο Γκρέγκορι και ο Ράντικ άρχισαν να δουλεύουν.
η ενίσχυση 10 καλωδίων είναι η σωστή.
θα υπηρετήσει ακόμα για πολλά χρόνια)))))))

Σχόλιο αρχείου: Τα πλαίσια είναι λυγισμένα στον πάγο.

P22-04-15_19.04.jpg [454,19 KB | Προβολές: 9764]

Η καρίνα του Έρως τρίβεται σε τρύπες)))))))))

αλλά ο Γκρέγκορι και ο Ράντικ άρχισαν να δουλεύουν.
η ενίσχυση 10 καλωδίων είναι η σωστή.
θα υπηρετήσει ακόμα για πολλά χρόνια)))))))

Ζώνη ώρας: UTC + 6 ώρες

Χρήστες που περιηγούνται σε αυτό το φόρουμ: δεν υπάρχουν εγγεγραμμένοι χρήστες και 1 επισκέπτες

Όλα τα υλικά που δημοσιεύονται σε αυτό το φόρουμ είναι πνευματικά δικαιώματα και πρέπει να αντιγραφούν μόνο με την άδεια της διοίκησης του RPO "Federation of Powerboat and Sports Tourism of Bashkortostan"

(γ) 2013-2016 Όλα τα δικαιώματα ανήκουν στην RPO "Federation of Powerboat and Sports Tourism of Bashkortostan"

Ή συνδεθείτε μέσω μιας από αυτές τις υπηρεσίες

• 
• 
• 

Τα σχόλια μπορούν να αναρτηθούν μόνο από εγγεγραμμένους χρήστες

Εγγραφή νέου λογαριασμού στην κοινότητά μας. Αυτό δεν είναι δύσκολο!

Κανένας εγγεγραμμένος χρήστης δεν βλέπει αυτήν τη σελίδα.

• 
• 
•